Çiynimə qonubdur pəri-mələklər,
Yüsalı azdırıb dəli küləklər.
Başım üstdə uçur şeir-kəpənəklər,
Uşaq tək atılıb söz tutum indi.
Həsrətdir həmişə vüsaı oğrusu.
İçirdər insana ölüm ağusu.
Çox əzab verməsin ürək ağrısı.
Yalın əllərimdə köz tutum ındi,
Sən mənim qu dolu gölüm olmadın.
Laləli, nərgizli çölüm olmadın.
Səni məndən alan ölüm olmadı?
Mən kimə güvənib üz tutum indi.
Kayıt Tarihi : 30.6.2018 13:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!