Uyumsuz Ve Sokak Kedisi

koş deseler duruyorum
dur komutunda ayaklarım kaçıyor
bana uyumsuz diyenler
konuştukça kendini yineliyor

akşamdan sabaha günaydın besliyorum
başka mülkün yok mu diyorlar
nerede onları yüceltsem
orada boyun eğdiriyorlar

göğü kapalı bir hüzünden geçiyorum
yana yakıla üç beş dize
birkaç şiir okuyorum dilim kürk
varsıllığımı kıskanıyorlar

ne iş yaptığımı soruyor komşular
tuza koku veririm diyorum inanmıyorlar
düşlerine meneviş diziyorum allak bullak
ölüm çalıyorum camlarından anlamıyorlar

yazdıklarımı çoğaltıp dağıtıyorum
kısa metrajlı ilgi kalıyor eşiklerde
ciğer sirkatinden suçlu kediye varıyorum
suçunu bekletip dinliyor ben okuyorum

sonra yer değiştiriyoruz
o kendini kanatarak şiir oluyor