Gecenin karanlığından sabahın şafağı,
Sabahın şafagından, güneş yükseliyor.
Ağaçların uzun gölgeleri kısalıyor.
Şafakla güneşe doğru uzanıyor canlılar,
Gölgeler kısaldıkça ağaçlar arasında.
Gölgeler sık ormanlara kaçtı.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Günese uzanan eller olmazsa... çogalmazsa orman gibi, gölgeleri birbirine karisarak;... karanliklar nasil ulasacak safaga....sevgili dostum... tebrikler....
kainat..dereninde sesi ormanda çıkıyordu demek..yalnız tek başına susmak zorunda..anlaması zor şiiri, biraz daha ip ucu verilebilirdi..kutlarım..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta