Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Benim dışımda her şey
Bana sensizliği öğretti de,
Bir ben öğretemedim kendime
Ve içimdeki sessizliğe sensizliği...
Gönülden tebrik ederi şair saygılar sunarım güzel bir şiirdi
Teşekkürler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta