Gözlerimde gece birikir,
yastığımda bekleyen bir rüya yok.
Uykusuzluğun en derin yerindeyim—
bir düşün eşiğinde,
ama içeri giremeyen bir yolcu gibi.
Saatler geçmiyor,
ya da ben onlardan geçemiyorum.
İçimde dönen sesler var,
hiç konuşmadığım cümleler
ve cevapsız kalan dualar gibi…
Penceremde bir yıldız
göz kırpar uzaklara.
Sanki unuttuğum bir gülüşü
geri getirmeye çalışır.
Ama o da yorgun,
o da düşmüş gecenin koynuna.
Rüyasız gecelerde
uyanık kalmak bir tercihten çok
bir yalnızlıktır bazen.
Çünkü insan,
uyuyamadığı zamanlarda
gerçekten kendini görür.
Ve ben—
bir rüyanın hasretinde,
bir düşe varmadan
geceye gömülürüm yeniden.
Kayıt Tarihi : 8.5.2025 08:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!