Mışıl mışıl uykusunda olan prensim.
Uzak şehirlerdeki yarim.
Sen uykunun kollarındasın şimdi.
Benim kollarım ise boş.
Bugün de beni aldattın.
Aylardır olduğu gibi.
Zaten bir tek uykunun kucağında olmaya karşı gelemiyrsun.
Uykunun bedenini sarmalamasına izin veriyorsun.
Ya ben? Ben kime sarılacağım?
Ben bu gece kimi sarmalayacağım?
Yine yalnız ve uykusuz geceler bekliyor.
Uykumdan uyandığımda seni düşüneceğim.
Yine seni hayal ederek, yatağıma uzanacağım.
Ey gecenin koynundaki sevgili!
Sen ne zaman saracaksın beni?
11 Mart 2005
Ayşegül TokerKayıt Tarihi : 12.3.2005 12:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Tebrikler...
TÜM YORUMLAR (2)