UYKU SAATİNE RAĞMEN . . .
.
Bir yerde olay yerinden naklen yayını gerektirecek önemde bir olay olmuştur… TV kanalı da anında naklen yayın ekibini ve muhabirini olay yerine gönderir…
. ,
Haber sunucusu ya da kurucusu ., stüdyodan olay yerindeki muhabirle canlı bağlantı kurar ve gördüklerini., orada yaşananları anlatmasını ister…
Yüzü ekrana yansıyan muhabir., stüdyodan bu talimatın kendisine ulaşmasını beklerken birkaç saniye suskun kalır ve talimatı alınca da gördüklerini ve orada yaşananları DEFALARCA VE DEFALARCA (kimi sözcüklerin yerlerini değiştirerek) ANLATIR…
Muhabir anlatmaya devam ederken haber sunucusu araya girer ve "DOĞRU MU ANLADIM …, şöyle-böyle mi olmuş" der ve muhabirin anlattıklarını BİR KEZ de o anlatır…
Muhabir., “evet., doğru anlamışsınız” diyerek olay aynen ( BİR KEZ DAHA anlatarak) aynen böyle olmuştur der ve sunucu bayanın ismini söyleyerek topu ona atar ve ekrandan kaybolur…
Sunucu da ., muhabire teşekkür edip., kolaylıklar diledikten., mimikleriyle olay üstüne ilk değerlendirmeyi yaptıktan sonra orada yaşananları ve muhabirin görüp anlattıklarını BİR KEZ DAHA tekrarlar veee... ekranda yıllardır her akşam olduğu gibi "aynı puntolarla" bir alt yazı belirir...
HAYDİ (her yaştan) ÇOCUKLAR UYKUYA ...
. . .
Oysa uyumayan (her yaştan) çocuklar o saatlerde sokaklarda., meydanlarda., yüreklerinden gelen özgürlük çığlıklarını aydınlık yarınlara doğru "GELİYORUZ-GELECEĞİZ-YAKINDIR" diye gümbür-gümbür haykırarak ...
.
Cevat Çeştepe- Mart/2025
Kayıt Tarihi : 12.4.2025 11:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!