Yalnız saatler........
Geçiyor yine zaman. Yalnızlığımın üzerine kalın bir sis perdesi gibi iniyor. Kederli dakikalar akreple yelkovanın kardeşliğinde ilerliyor. Uçsuz bucaksız uçurumlarmış gibi önümde uzanıyor acılar.
Yalnızlık kaderim diyerek atılıyorum boşluğa. Bir rüzgar yakalıyor beni. Engin mavilikler üzerinden gelen. Zamandan azade kalıyorum. Günler, yıllar, aylar birbirini kovalıyor. Rüzgarla sürükleniyorum. Bir o yana bir bu yana. Hazan mevsimi yaprakları gibi. Kimi zaman rengim kızıl, kimi zaman uçuk bir turuncu ama çoğunlukla sadece puslu bir gri oluyorum. Kalan benliğimle çırpınırcasına yalvarıyorum zamana. Açıyorum kollarımı umutsuzca boşluğa. Ne gelen var ne giden. Göğsümde sadece sisin soğuk ve ıslak hissi kalıyor.
Birde yalnızlığım. O hep burada.......
..
sohbete bi başlandığında vaktin nasıl geçtiğini farketmiyo insan...
doğa sevdalısı güzel insan :)
Toplam 1 mesaj bulundu