Temel Kurt Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair v ...

vÇocukluğumun maviş figüründen, vişne bahçelerinden, memleketimin türlü türlü hallerine bir uzun yürüyüş şu ömür dedikleri. üstü örtülü geçmişlerin yıldız doyuran düşlerini resmetmişsin yine...


teşekkür ederim

saçlarının arasına karışmış
ve gözlerine zincirlenmiş yatan halim yok mu
gökyüzünde aylak dolaşan kuşlar bile
bilmez bu özgürlüğün tadını

Richard Lovelace

o şarabi yol yorgunluğunu afşar timuçinin dizeleriyle sonlandırmalı galiba...

'Tutku son kalan çocuktur
Pembeleşen sessizleşen sokakta
Yalnızlığın koruduğu ağaçlarda
Akşamın korku gibi içilen karanlığı
Uzun bir yolculuktur'

şarap ki yıllarla sınar demini

insan içiyle kavgadaysa bagaj yüktür yoldakine

kendine döner her yol...hadi git gidebilirsen

ekmeğini bizimle bölüşen yıldızların ilk oyuncağıdır nisan yağmurları....

şu çılgın kürtler...

artık kimsenin anımsamadığı
bir dengibej kavalıdır sesim
kendi yurdunu arayan.
gör bak hiç bir korku kalmadı sesimde
dokun yüzüme!

gümüş paraların oyduğu gözçukurlarımla
nice sırra düğüm olup
kaç bin yıldır seni arandım
uğuldayan sesimin ıslığıyla
duy artık

çöl de gül de yanılsamadı ...

bir çiğdem uyanır
elif elif eser yel
maviye kına çalar gün ışığı her sabah


:)

şiirin evrensel tınılarıyla insanın bilinmezine yol alan o küçük geminin yolcusuna bin selam


:)

hangi fenere yol alıyor şu küçük gemi
yosma yüklü güvertesiyle
peki nerede o penguen kadınlar
haberci saka kuşları niçin niçin gelmediler?

borges'e saygıyla....

su suskun, ay konuşkandı
halesini anımsıyordu şair zamanın...

taşa oyulmuş bir tanrı gibi dizelerin....

'...ağır bir balyoz camı parçalıyor,
çeliği dövüyor' A. Puşkin

NAZ

körüklüyor ateşi kardeşliğin çağrısıyla çocuk
büyüyor Hanzala
döne döne savruluyor dört bir yana kavak yelleri
yaşamak istiyor sadece…

kelebeklerin öldüğü duvarları anımsıyor önce
sonra ipeğin can verdiği o tırtılı
...

rodin heykeli şöyle tanımlamış: taştaki fazlalıkların atılması...

şiirini okudum, ama fazlalıklardan aklımda bir şey kalmadı. düşüncelerin güzel, şiirin vasattı....

şu memlekette üç kişiden biri okusaydı şu şiiri acep
nasıl bir memleket olurdu türkiye ?
vurulur muydu kuytuluk bir boğazında dağların çocuklar?
peki ya Hrant yine de ürkermiydi sesinin metalinden çocukların?

sus kimseler duymasın ölürüm ölürüm ha!

bir rahlenin üzerinde uyuyordu su
boynu bükük bir 'r' misali
göğüsleri ejderha başlı kadınların büyüsüyle
inip kalkıyordu tahterevalli
uzaktı kınına zaman.

atesinsesi

:)

arada Borges'in Defteri'ni açıp okursan şiirin bütün fazlalıklarından daha çabuk kurtulmuş olursun
-ki çöl yuvasıdır cam gözlü ayrıkotlarının

o dönemin putlaştırılmış Atatürk'üne yazılmış bir methiye, ki asla şiir değil. antolojinin şiir seçiçilerinin günü kurtarma çabası ve de...

bir masaldır anne
gökte döne döne dolanan halenin yüzünde
ki dördüncüdür
ki rabiadır
ki kadındır

sevdiğim bir şairin anna ahmadovanın bir dizesi geldi aklıma seni okurken.

'yaban balı özgürlük kokar'

siz şairler yok musunuz siz!

bir soru işareti bırakır okuyanda uluç şiiri. bir arı vızılltıyla uçuverir bilincinden gökyüzünün. mavi masmavidir onun dizelerinde ölüm bile.

kimi çöl olur da bir vahayı özler anne yüreğiyle
kimi kalabalık meydanlarda bir yürek atışıdır umuda doğru.

ben onların yalancısıyım ya en çokta aşktı ...

lal bir öfkedir zaman
esrik ve de.
eksilmektir derler yaşama bilenler...