Ayla Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakkında Yazı ...

yaşamak her safhasında ilkbaharın
mis kokulu çiçekler arasında yaşamın
uğultusuz rüzğarların koynunda
yaşamak,yaşamak sade yaşamak

yaşamak bir yeşil yaprak için yaşamak
kör olsada,
lal olsada dili yaşamdan zevk almak
yaşamak,yaşamak bir portrenin nüsu gibi yaşamak

Sen benim için karanfil kadar narin ve kırılgansın.


KARANFİL
Önce bir kaç damla
Islandı karanfil.
Sonra sırıksıklam
Ağladı karanfil.
Yağmur yağmak istemedi,
Karanfil de ağlamak.
Ne yağmurun elinde yağmak,
Ne karanfilin elinde ağlamamak.

Karanfilin gözyaşları
Kendi toprağına akar.
Yağmurun damlaları
Onun göz yaşları kadar.
Yağmur yağmak istemedi,
Karanfil de ağlamak.
Ne yağmurun elinde yağmak,
Ne karanfilin elinde ağlamamak.

Kapattı gözlerini karanfil
Ağlamadı. Gözyaşları bitti.
Oysa yağmur yapraklarından
Gözyaşı gibi yağmaya devam etti.
Yağmur yağmak istemedi,
Karanfil de ağlamak.
Ne yağmurun elinde yağmak,
Ne karanfilin elinde ağlamamak.

Uzaksın Bana
.
Sahipsiz gönlümü almak istemezmisin.
Hissetmek istemez misin sevgimi
Yazmışım seni her parçama
Sigaramın her nefesinde
Aldığım her nefeste
Kokladığım her çiçekte
Bütün hayalimde sen varsın
Sanki her zaman benimlesin

Ne olur hep yanımda olsan
Sevginden birazcık tatsam

Rüzgar getiriyordu kokunu bana
Kuşlardan alıyordum haberini

Uzak kalma benden
Diz çökmüş bekliyorum seni
Zamanın içinde kaybolmuş gibisin sanki

Yıldızlara sordum, ağaçlara sordum
Taşlara sordum ve kuşlara sordum
Dediler ki o gelmez sana
Sormaz olaydım.
Bütün umutlarım yıkıldı bir anda

Gecelerin karanlığında kayboldum.
Artık aydınlatmıyordu yıldızlar yolumu
Bulamıyordum kaybettiğim umutlarımı


Sevginle büyüttüğüm çiçekler
Soldular birer birer.
Susamışlardı onlar da sana
En az benim susadığım kadar.