Çok çok zaman geçti. Üzerimden yükünü atamadığım bu ayrılığın uzun zaman süren etkisinden yavaş yavaş kurtardim kendimi. Hep kızdım kendime ama en cok seni suçladım, kızdım sana. Çok kızdım. Sonra onu da bıraktım, yatıştım. Çok merak ettim seni,çok özledim,kendime gelemedim senden bi türlü gidemedim. Kafamı toplayamadım aklımı kaçıracaktım. Terapi falan almadım, yaşamak istedim bu üzüntüyü neden bilmiyorum. Zaman geçtikçe hafifledi zaten. Özür diledin mi bilmiyorum ama seni de affettim. Biraz kendimi değişirdim. Bir sürü yeni arkadaş edindim, sosyalleştim.Onlarca aşk filmi izledim kitaplar okudum. Şiir dinletilerine gittim. Kafamı hep bi şeye vermek istedim ufak tefek değisiklikler yaptım Saçlarımı boyadım turuncu, sarı , kızıl yaptım hepsini denedim.Kolumu kırdim, gözlerimi çizdirdim,spora başladım bıraktım.Sonra bilmiyorum ne oldu belki biraz büyüdüm yavaş yavaş azaldın, çıktın kalbimden, belki başka birininkine girdiğin içindir bilmiyorum haber almadım.Devamımız olur muydu bilmiyorum ya da bunu ister miydim bilmiyorum. Ama seni başka biriyle görmek istemiyorum. Bunu asla senden istemiyorum kendimin görmesini engelliyorum o kadar. Daha içimden sana söylemek için oknanuslar akıyor ama daha fazlasını söyleyecek ne halim ne mecalim kalmadı artik sevgilim...01.01.23
..
Yüzünüzden gülücükler eksik olmasın
Toplam 1 mesaj bulundu