Osman Aktaş Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ...

Çocuklarımız üzerine titrenmesi gereken en güzel varlıklardır. Baba olmak kolay değil, hele bu sevgilerin bir bir eriyip gittiği ortamda. Kutluyorum sizi Sayın Kab.

Sessizliği tatlı melodisiyle bölen bir müziğin uyandırdığı duygulanım anı. Harika bir şiir. Ozanı tüm yüreğimle tebrik ediyorum (10 +Ant).

Bu güzel şiiri yazan ozanı kutluyorum. Şiiri okuyunca herkesin eğer varsa kızına, oğluna mutlaka bir şiir yazması gerektiğine bir kez daha inandım (10 +Ant).

Yaşanılan günün bizi ilgilendiren kısmının tamamı kısa bir yazıda özetlenmiştir. Bunun geniş toplum kesimlerinde iyi kavranması gerekiyor. Haleminize sağlık Sayın Kab...

İşte bu kadar... Ağaçlar ayakta, yiğitler vuruşarak ölürler. Kutluyorum şiirinizi ve şiirden yansıyan cesur duruşunuzu, saygıyla selamlıyorun sizi Sayın Turgay Kab (10+ Ant).

Sayın Nevzat Uçar Bey, bir küskünlüğü çok güzel anlatmışsınız Erzurum'un havasını hissettiren şiirinizde. Tebrikler, teşekkürler

Sevda yürek işi, yürekli insan kararlı ve cesaret veren duruşuyla gel dediğinde bu çağrıya uymayan kaybedecektir. Yazan cesur olunca ortaya yiğit bir şiir çıkıyor. Kemal Bey şiiriniz 10 puanla antolojimde.

İnsanın kendiyle yalnız kaldığı anlarda insan bazı gerçekleri anlar da, böyle bir hüznün şiirini bırakır bütün gemileri yaksa da aslında hiç bir zaman yakmadığı o 'gemi'nin güvertesinde giden anılarda. Sayın Arguz, duygulu yüreğinizin sesi olan şiirinizle sizi kutluyorum (şiir 10 puanla antolojimde)

Aile sevgisi mahalle sevgisine oradan da vatan sevgisine yol alır. Dupduru ifadelele taşınan saygılı bir sevgi gökyüzünde yıldızlara ulaşır. Bundan hiç tanımadığımız insanlar da nasiplenir. Tebrikler...

Yukarıdaki güzel tasvire şu hikâye uyar mı acaba?

Adamın biri konuşurken
- 'Bal çok tatlı' demiş.
Yanındaki
-'Vay be sen nereden biliyorsun' demiş
O da;
-'Amcamın çocuğu bir fotörlü amcayı bal yerken görmüş' demiş.

Bu şiiri Onat Kutlar okuyabilseydi şairin gözlerinden öperdi, belki de kıskanırdı?

Tüm masumiyetlerin bir hasmı oluyor ne yazık... O çocuk bu şiiri hiçbir zaman okuyamayacak...

Neden olacak, sıcak bir güneşin altında beyaz bulutlar, o bulutlara masmavi bakan deniz hazana doğru akan, kıpırdayan sularıyla sizi götürürüyor da ondan. Yoksa yanıldım mı?

'korkma ölüm korkma, el sıkışmadık ki daha' El sıkıştığımızda ikimizde olmayacağız, o zaman ben de ölümden korkmayacağım.

Duyguları yoğun bir ozanın gerçek dostları ararken biraz serzenişle sunduğu şiiri pek çok kişinin duygularının tercumanı olmuş. Ozanı kutlarım.
Prof. Dr. Osman Aktaş

Duyguları narin ve derinden okşayan şiiri için sayın Nevzat Üçar'ı tebrik ediyorum.

Duyarlı yüreğinize sağlık. Anlık duyumlar bazen böyle şiirlerin ortaya çıkmasına neden oluyor. Kendilerini düşünemeyecek kadar zavallı kalanları ozanlar ve ozan yüreğine sahip insanlar düşünüyor. Saygılarımla.
Prof. Dr. Osman Aktaş

Bir önceki şiirinize (eğer sıralama değişmezse) düşen damlaların yaptığı oyuklardan bu şiirinize ulaşan sular taşkınlık yaratmaya başladı. Gün Eylülde 15 diyor, saat 03:39. Ey şiirler sizler de dinlenmeyi hakkettiniz.

Bir duygu treni vagonlarında gözyaşlarımla gidiyor. Bu yaşımda ağlıyorum hiç utanmadan. Ne yaptınız sayın Çeştepe, ne yaptınız...

Ben de inanıyorum. Bir kişinin egosu, bir ülkenin egosuna dönüşüyor. Bu egoyla dünyanın kirlenen havası onların da soluk almasını, yaşamasını güçleştiriyor. Elbette bir gün başkalarını düşünenler çıkar ve yeter be yeter artık der. Bu sese kulak vermek onların da işine gelir, geri çekilirler en sonun ...

İnsanın kendi bedenin dışına taşan ruhunda dördüncü bir boyutun varlığıma inandım.

Eminim, sayın Çeştepe yalnızca bir şiirle değil aynı zamanda müzik sanatıylada ilgili. Bunu şiire verdiği akortla, ahenkle anlamak olası...

Yazıyı okurken önce katıla katıla güldüm, sonra somurttum, şimdide ağlıyorum. İnsanımıza ağlıyorum.

Hiç gitmediği, hiç görmediği yerlerde bile hüzünlerin koynunda şiirsiz büyüyen çocukların açlığını, sevgiye muhtaçlığını tüm ruhuyla duyana şair derim. Ey yaratan ve yaşatan merhamet! Bir yerlerden çık da gel. Çıkta gel ansızın...
Yukarıda bir şiir, içinde tüm merhametiyle yanan şair...