Naile Asker Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakkın ...

Saygın arkadaşımız Bayan * Nasker *

* Doğum gününüz kutlu olsun *

Dokunma kalbime



Kaybettiğin karanlıkta beni arama

Bir garip sarhoşum içtim senin uğruna

Yakılacak yaralarımı saramadım kalbimde

Yaralarımı sar ama kalbime dokunma...

Nizam şair olsaydı böyle yanmazdı

Kapında kul değil köle olmazdı

Aşkın alevleri sarıyor kalbimi

Alevleri söndür ama kalbime dokunma...



Gittin kaç deli sevda sığdı yüreğine

İnat etmiş yalnızlığın feleğe

Söküp atamadım senin sevdanı kalbimde

Yüreğimi sök ama kalbime dokunma..

***Ben Seni Çok Sevdim***

Bir sevda masalı bu... Yazmaya henüz başlamadım... İnsan yaşarken yazamıyor bazı şeyleri aynı kelimelerin arasında gidip geliyor.... Ne zaman yazmaya kalksam hep aynı cümleler... Onun için yazmaya başlamadım daha...Ama bu bir masal... Bu bir sevda...

Ben seni sevdiğimde aklım hür bir çocuktu... Ne istersem yapabileceğimi ol dersem olabileceğini dünyanın ekseninde ömrümü geçireceğimi sanıyordum... Ben seni sevdiğimde en çok kendimi seviyordum...Şimdiyse seni...

Sana dair ilk cümlem -korkuyorum senden- di... O anki gülüşün hala aklımda... Anlayamayan hoşuna gitmiş kafası karışmış bir gülüş... -masalları sever misin? - demiştin bana sonra da küçük kızının masal kitabından bir masal okumaya başlamıştın... Ben de bu sevda masalını yaşamaya... Masalları severdim evet... Ama bunu sana söyleyemedim. Korkuyordum senden... Şimdiyse seni kaybetmekten...

Konuşamıyordum anlatamıyordum dinleyemiyordum dizginleyemiyordum duygularımı içimde deli bir nehir gibi çağlayan aşkı tutamıyordum...

Yapamadığım çok şey vardı... Ama sevdim seni...

Sana mucizeler vaadetmedim... Ama sen mucizenin ta kendisiydin... Ben de seni mucize aratmayacak kadar sevdim...

'Sana Mucizeler Vaadedemem... Ama mucize aratmayacak kadar sevebilirim seni...'

Bir mucize arar gibiydin seni tanıdığımda... Gözlerin nereye baksa aynı soruları soruyordu bana... 'Gerçekten aşk var mı? ' 'Gerçekten mavi sevebilir mi insan? ' 'Gerçekten bir MaSaL yazılabilir mi bir yaşamdan'...

Öyle çok kırılmıştın ki korkuyordun... Bense hiç kırılmamıştım daha ve sana yenilmekten korkuyordum... Senin korkularının üzerine giderken kendi korkumun içine düştüm... Yenildim sana... Hayatım boyunca yapmaktan korktuğum tek şeyi yaptım ve aşık oldum sana...

Ama hiç pişman olmadım sonrasında....

Gerçekten aşk vardı...Gerçekten mavi sevilebiliyordu...Gerçekten bir MaSaL yazılabiliyordu bir hayattan...

Ve ben sana Mavi bir MaSaL yazdım...İnanıp inanmayacağını düşünmeden masallara... Masalımı maviyle donattım. Bunlar mucize değildi hayır...Sana mucize vaadetmedim...Ama seni mucize aratmayacak kadar çok sevdim...

Korkularını silerken senin esiri oldum mavinin

'Sana mucize vaadetmiyorum; ama mucize aratmayacak kadar seviyorum seni...'

Sana dair anlatılacak o kadar çok şey var ki aslında... Dedim ya yaşarken anlatamıyor insan... Ne zaman yazmaya kalksam içimden geçen cümleler hep aynı yerde takılıp kalıyor... 'Seni çok sevdim ben'.... Bundan bir adım öteye geçemedim yıllardır... Aylardır ne zaman seni yazmak istesem kelimelerim düğümlendi...

Artık senli zamanlarıma 'Aylardır' diyebilmenin mutluluğu da eklendi senli mutluluklarıma... Seni tanıdığım için seni sevdiğim için benim olduğun için mutluydum zaten... Ve artık sana 'Seni çok sevdim' derken çok geniş bir zamanı anlatıyor geçmiş zamanım...

Ve şimdiki zamanım da çok büyük bir sevdayı...

Bir sevda masalı bu... Ama yazmaya henüz başlamadım... Yazıldığında göreceksin ne çok sevildin...Yazıldığında göreceksin... ' BEN SENİ ÇOOK SEVDİM......

Seni Benim Dualarım Korur!

Ben galiba gidiyorum sevgili, içimde bir garip hüzün var. Sanki ne yapsam olmuyor gibi hissediyorum. Seni severken, üstelik senin de sevdiğine inanırken, nasıl beceremedik bu işi bilemiyorum ama sanırım ben gidiyorum.


Ellerimin sana dokunmadığı bir dünyada yaşamaktan, yalnız sesini duyarak kısıtlı vakitlerde mutlu olmaya çalışmaktan, bedenini ve aklını yanımda hissedememekten yorgun düştüm. Kurduğum bütün hayaller boşuna, hiçbirini gerçekleştiremiyorum, etrafı sularla çevrili yalnız bir ada gibiyim. Arada bir konan kuşlar da olmazsa, içimde yaşayan bir nefes kalmayacak.


Sabretmeyi öğrenmiştim ama bu kadarı beni bile aşıyor. Taş olsa çatlardı diyorum. Zor demek ki aşkı gerçekten yaşatmak, ben beceremediysem özür diliyorum. Biliyorum, sevgi anlamaktır ancak sürekli anlayan taraf ben olacaksam, o zaman aşk da sadece bana ait olmaz mı? Bu durumda aşkımı da cebime koyup gitmek gerekiyor, sanırım vakti geldi, gidiyorum.


İçimde hiçbir kırgınlık taşımadan, sadece iki kocaman insanın beceriksizliğine kızarak, şu minnacık yüreklerimizi bir arada tutamayışımıza içlenerek zaman zaman, inatçılığımızın sonunda ikimizi de köprüden düşüreceğini söyleyerek üstelik, yoksunluğumu hissetmediğini anladığım için, gitmeye hazırlanıyorum.


Rüzgarda çarpan kapılar gibi, sürekli kendime çarparak yaşamaktan sıkıldım. Madem bunca yalnızlığa asılı kalıyorum, o zaman senin yaşamında bir yer işgal etmenin de anlamı yok diyorum. Zaten bensizliğe talimli hayatında eksilen ne olabilir ki? Günde bire düşmüş telefon sohbetlerimize bakınca, arkadaşlarımla seninle konuştuğumdan daha fazla diyalog kuruduğumu görüyorum. Nasılsa merak etmezsin, gidişim sende neyi değiştirir ki, kadınca birkaç tavırdan başka? Bugün alış verişe çıktım.

Sana da güzel bir tişört aldım. Sonra neden aldığımı sordum kendime, cevabını bulamadım. İnsan, sevdiği kişi için bir şeyler yaptıkça mutlanıyor, işe yarar mı hissediyor acaba?


Yüreğim öyle yorgun ki tahmin edemezsin. Senden önce de birikmiş vurgunlarım var zaten benim. Daha onları yeni temizlemişken, bir başka acıya tahammül etmemek için gideyim diyorum. Bana da alıştırdın ya sensizliği, ayrılığı da yadırgamıyorum demek ki!

Ben galiba gidiyorum sevgili! İçimde bitirilmemiş düşlerim, cebimde seninle kurulmuş hayallerim, bir türlü anlatamadığım sevgim, beceriksizliğim ve her yanında ismin yazan kalbimi elime aldım, gitmeye hazırlanıyorum

Arkamızdan kimsenin söyleyecek sözü yok. Dedikodumuzu da yapamayacaklar. Kim ne biliyor ki? Benim anlattıklarımdan başka, senin dünyanda beni tanıyan bile yok. Yani, bu ayrılık seni vurmayacak. İçimde biraz burukluk olsa da, nefes aldığım sürece seni aklımın, kalbimin bir yerinde tutacağımı biliyorsun.

Nerede ve kiminle olursan ol, hangi derdin içine girmiş olsan da, merak etme seni dualarım koruyacak. Bundan eminim çünkü seven bir kalbin ettiği güzel dualar, bu koca evrende kabul göreceği yere ulaşacaktır.


Artık vakit geldi ve ben galiba gidiyorum sevgili, ama sen dur dersen….
[email protected]

Değerli arkadaşım, bu gün sizin doğum gününüz,iyi ki doğmuş ve iyiki sevenleriniz olmuş ve siz sevenlerinizi mutlu kılmışsınız.Selam ve Saygılarımla

Doğum Günü

D oğduğunda bilmezdin dünyada misafirsin
O ysa nadir bulunan değerli bir safirsin
G eçmiş günlere göre bu gün daha mahirsin
U marım her geçen gün biraz daha tahirsin
M addenle hayal değil dünden daha sahisin


G ünün kutlu olmalı iyi ki doğmuşsunuz
Ü zmesin sizi kimse siz hakkı bulmuşsunuz
N edamet kulun işi siz nadim olmuşsunuz
Ü stelik bu alemde gül gibi kokmuşsunuz
N ezafeti yüreğe,elbet indirmişsiniz,
Ü midi saklı tutup,hayatı bilmişsiniz,
Z aman akıp gitmekte,siz bunu görmüşsünüz.


K utlu olsun bu günün,kutlu olsun her günün,
U marım ağlamazsın,hep görülsün güldüğün,
T efekküre yönelsin,bakışın temayülün,
L ebinden çıktığında,karşılansın isteğin,
U zaklarda değildir,yakındır mutluluğun.


O lsun diye dilerim,bu günlerin hep kutlu,
L ayıksın mutluluğa,günlerin olsun mutlu,
S ıkıntılı olmasın,yarınların umutlu,
U mduğunu bulursun,yaşarsın hep onurlu,
N ezaket içersinde,her şeyi yap şuurlu.

Sinan Karakaş

O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar
bırakılmasaydı eğer.

Dayanılması o kadar da zor değildir,
büyük ayrılıklar bile, en güzel yerde başlatılsaydı eğer.

Utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer.

Yüz kızartıcı bir suç değildir hırsızlık,
çalınan birinin kalbiyse eğer.

Korkulacak bir yanı yoktur aşkların,
insan bütün derilerden soyunabilseydi eğer.

O kadar da yürek burkmazdı alışılmış bir ses,
hiçbir zaman duyulmasaydı eğer.

Daha çabuk unutulurdu belki su sızdırmayan sarılmalar,
kara sevdayla sarıp sarmalanmasalardı eğer.

Belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine delice bakmasalardı eğer.

Çabuk unutulurdu ıslak bir öpücüğün yakıcı tadı
belki de,
kalp, göğüs kafesine o kadar yüklenmeseydi eğer.

Yerini başka şeyler alabilirdi uzun gece
sohbetlerinin,
son sigara yudum yudum paylaşılmasaydı eğer.

Düşlere bile kar yağmazdı hiçbir zaman,
meydan savaşlarında korkular, aşkı ağır
yaralamasaydı eğer.

Su gibi akıp geçerdi hiç geçmeyecekmiş gibi duran zaman,
beklemeye değecek olan gelecekse sonunda eğer.

Rengi bile solardı düşlerdeki saçların zamanla,
tanımsız kokuları yastıklara yapışıp kalmasaydı eğer.

O büyük, o görkemli son, ölüm bile anlamını yitirirdi,
yaşanılası her şey yaşanmış olsaydı eğer.

O kadar da çekilmez olmazdı yalnızlıklar,
son umut ışığı da sönmemiş olsaydı eğer.

Bu kadar da ısıtmazdı belki de bahar güneşleri,
her kaybedişin ardından hayat yeniden başlamasaydı eğer.

Kahvaltıdan da önce sigaraya sarılmak şart olmazdı belki de,
dev bir özlem dalgası meydan okumasaydı eğer.

Anılarda kalırdı belki de zamanla ince bel,
namussuz çay bile ince belli bardaktan verilmeseydi eğer.

Uykusuzluklar yıkıp geçmezdi, kısacık kestirmelerin ardından,
dokunulası ipekten bir o kadar uzakta olmasaydı eğer.

Issız bir yuva bile cennete dönüşebilirdi belki de,
sıcak bir gülüşle ısıtılsaydı eğer.

Yoksul düşmezdi yıllanmış şarap tadındaki şiirler böylesine,
kulağına okunacak biri olsaydı eğer.

İnanmak mümkün olmazdı her aşkın bağrında bir
ayrılık gizlendiğine
belki de, kartvizitinde 'onca ayrılığın birinci
dereceden failidir'
denmeseydi eğer.

Gerçekten boynunu bükmezdi papatyalar,
ihanetinden onlar da payını almasaydı eğer.

Issızlığa teslim olmazdı sahiller,
kendi belirsiz sahillerinde amaçsız gezintilerle
avunmaya kalkmamış olsaydın eğer.

Sen gittikten sonra yalnız kalacağım.
Yalnız kalmaktan korkmuyorum da, ya canım ellerini
tutmak isterse...

Evet Sevgili,
Kim özlerdi avuç içlerinin ter kokusunu, kim
uzanmak isterdi ince parmaklarına,
mazilerinde görkemli bir yaşanmışlığa tanıklık
etmiş olmasalardı eğer! !

Ne Zoruma Gidiyor Biliyor musun...
Senden Ayrılmak Değil de
Ne Zoruma Gidiyor
Biliyormusun...
Benden Sonra Lanet oLası eLini Kim tutacak Kim Sevecek Kim Saracak Seni...
Ne Zoruma Gidiyor Biliyormusun..

Senden Ayrılmak Değil de
O öPüp Koklayamadığım Kıyamadığım Saçlarını Kim eLLeyecek..
Benim Zoruma Ne Gidiyor BiLiyormusun..

Senden Ayrılmak DeğiL de.
Sana Doya Doya Seni SEviyorum Diyemedim ya.
Sana Kim Seviyorum Diyecek
Benim Zoruma Bu Gidiyor..

Kim TutabiLir Senin eLini Kim SarabiLir Senin boşlukta oLan Yerini.
Aklıma Geliyor İlk Tanıştığımız Gün..
HatırLıyormusun iLk Seni Seviyorum Dediğimi..
iLk Sen Deniz GözLümsün Dediğimi Hatırlıyormusun..
Ne Zoruma Gidiyor Biliyormusun
Zamanı Geçmişe Döndüremiyorum ya..
Zamanı Geri Çeviremiyorum ya.
Yanıyor Yüreğim..
Ne Zoruma Gidiyor Biliyormusun.
DünyaLArı Verdim DünyaLarı Yıktım..
Sana Var ya Ömrümü Verdim..
Ne Zoruma Gidiyor Biliyormusun..
Anlamadın AnLayamadın ya Beni...
Ne ALLaha Ne KeDere İsyan eTTim Şimdiye Kadar..
Ne Sana Ne Sana oLan Sevgime Söz Geçirdim..
Ne Zoruma Gidiyor Biliyormusun..
AğLarken Beni GörmeLiydin Senin iÇin Defalarca Kendimi Yıprattıgımı Senin İçin Var ya Canımı...
Tek Kalemde Vereceğimi aNLamadın ya..
Ne Zoruma Gidiyor Biliyormusun..
SeninLe Bir Yatakta Sana SarıLıp Doya doya öPmeyi.
Sana Seni Seviyorum Demeyi Sana Canımsın Diye İnLemeyi Söyleyemedim

[email protected]

Kaç damlada ıslanır ki yüreğimin kıraç toprağı? .
Kaç mendille kurur ki bu gözyaşı sağanağı? .


Özledim diyorum. Özledim işte…
Bu can sana döndü her dirilişte.
O kadar zavallı gecem oldu ki yalnızlık denilen suretsiz kimlikte.
Bazen şaşırdım yolumu ne yana dönsem hep iki yüzlü yalnızlık..evimde odamda..
Ne zaman başımı kaldırsam bir çivi gibi alnımın ortasında.
Ne zaman bir yana dönsem kader gibi ömrümün rotasında.
Kaç gece kirpiğimde kan izleri kaç gece yüreğimde dön sözleri yankılandı çaresizce.
Bulamadım cevabını bendeki bende.

Özledim diyorum..özledim işte..
Canımdan can aktı her direnişte.
Her gece başka bir hayali bağladım gönül darağacıma.
Yüreğim sızlaya sızlaya ittim titreyen sehpayı parmak uçlarımla.
Asılan her hayal ölüme giden yüzlerce umuttu aslında.
Kayboldu rüyaların renkli daveti.
Ben yarı çıplak yanımla bir teselli ararken sensizlik duvarında.
Çığlıklar kurşuna dizildi dudaklarımda saçlarım intihar etti parmak uçlarımda. Kayboldu bakışlarım titrek mum ışığında ve ben öylesine bitkin öylesine yorgun..
Bir yol arıyordum kendime ışığa ulaşmak adına..Bulamıyordum..
'ne yan aydınlığa düşerdi ne yan karanlığa'
Ne zaman ve nerede varırım ki ışığa? .

Özledim diyorum..Özledim işte..
Ciğerim söküldü her serzenişte.
Her gece bir çizik daha atıyorum yüreğimin kerpiç duvarına sensizliği tüketmek adına. Ama olmuyor… her hücresinde bakışların saklı her kuytu köşesinde parmak izlerin. Bir görebilsen yalnızlığın alnımın ortasına vurduğu soğuk damgayı.
Bir duyabilsen kalabalıkta kayboldukça yalnızlığın kollarında bulduğum feryadı.
Ne güne ulaştı yüreğim ne gecede kaldı.
Ne bir gülü tuttu elim ne dikeni battı.
Ey hayat canımı acıtma artık dedikçe canım daha çok yandı..canım..daha..çok..yandı..

Özledim diyorum..Özledim işte..
Gözlerim yanıldı her benzetişte.
Yokluğun en hazin bestesi oldu dudaklarımın.

Hiçbir Ateş Isıtamadı Beni Ellerinden Sonra

(vedalaşırken bile beraber ağlayamadık; oysa idamlıkların bile son dileği kabul edilir.gözlerindeki hüznü ellerimle silemedim ya…işte en çok bu öldürdü beni.saate bakmıyorum artık.mevsimler; seninle zamandı.şimdi zamanın adı yok..önemi yok sabahın gecenin….)
Yangınındım, yanılgın değil.!
................................

Deniz kokulu rüzgarların çatlattığı,
Yüreğimden aşk firar etti can!
Gülüşün kaçak,
Sesin, dağlarda tutuklu,
Sözlerin sürgün kentlerin sokaklarında kayıp,
İkimiz de gurbetlerde tükettik onca baharı,
Ne kadar da benzerdi yazgımız,yangınımız…

Sığınağındım,dağ yüreklindim…
Şirinliğini sevdim, toprak renginde,
Yağmur saflığında sana geldim aylardan haziran
Engin denizlerin maviliğinde sakladım seni yıllarca
Güneşten de sıcaktı selamın
Hiçbir ateş ısıtamadı beni ellerinden sonra
Engin denizin,adamın,sabahın,şiirindim…

Elele olamadığımız sahilde bu kaçıncı voltam.!
Sana anlatamadığım bu kaçıncı rüya,
Ve yazıp yollayamadığım şiirler,mektuplar….
Gün,sensiz batıyor,
Ben söylemediklerimle ölüyorum,
Yani ölümlerin en katmerlisi….

Son gecemizi anımsa
Can bedenden ayrılır gibiydi.!
Ne zor vedalaştığımızı,
Dönüp dönüp bakıştığımızı,
Sana binlerce kez sarılmadığıma yanıyorum hala
Neden bıraktın beni neden!
Neden bırakıp gittin!
Hani kaybetme korkundum
Hani sevgin,huzurun,yarınındım…
Hani…
Hani…
[email protected]

Burada yağmur yağıyor
Aralıksız yağıyor günlerdir
Ama sen yine de şemsiyeni
Almadan gel ilk otobüsle

Buğulanan camlara usulca
Yüzünü çiziyorum ki yüzün
Bir yağmur damlası olup
Düşüyor yapraklarına gülün

Güller de bozamıyor bu uzun
Karanlık sessizliğini kentin
Anılarını yitiriyor sokaklar
Bezirgânlaşıyor bulvar ışıkları

Tarih de kekemeleşiyor bazan
Ki o zaman aşktır tek bilici
Aşksa yürümek gibi bir şey
Duyabilmek kuşların gelişini

Anısı bizsek eğer bu kentin
Unuttuğu türküler bizsek
Acıyı rehin bırakıp bir güle
Anımsatmalıyız bunları bir bir

Sonra yürümeliyiz seninle
Sokaklara caddelere çıkmalıyız
Belki bir aşktır bu kentin
Belleğini geri getirecek olan

Burada yağmur yağıyor ama sen
Şemsiyeni almadan gel yine de
Özletiyor bu çılgın sağanak seni
Sırılsıklam özletiyor biliyor musun

muhabbet ve sevgilerimle

Dön Gel Gurbetten

Ne sen güldün, ne de beni güldürdün.
Uzak kaldın yaktın, yıktın, öldürdün.
Ne haber gönderdin, ne de bildirdin.
Bekliyorum seni, dön gel gurbetten.

Senden uzak kalmak ateşten gömlek,
Hakkımız değil mi bizim de gülmek,
En içten dileğim baş başa vermek,
Bekliyorum seni dön gel gurbetten.

Bir haberin gelse, dönüyor diye,
Almış biletini, geliyor diye,
Beklediğini de biliyor diye,
Bekliyorum seni dön gel gurbetten.

Her yerde hatıran, illa gönlümde.
Unutamam inan, seni ömrümde.
Tutan mı var yoksa, gurbet elinde.
Bekliyorum seni, dön gel gurbetten.

// Söyle Canan Söyle //

Yükledin sineme hicranı gamı
Yıktın viran ettin gönül binamı
El vurdun kanattın eski yaramı
-Söyle canan söyle kuban olammı
-Aşkın ile derde düşüp yanammı

Gelde insaf eyle bitsin bu hicran
Dar oldu başıma koca asuman
Kula gizli ama mevlaya ayan
-Söyle canan söyel kurban olammı
-Düşüp aşkın yollarına kalammı

Bağından efsunlu gülleri sundun
Bu mücrim garibi yürekten vurdun
Geçen yollarıma tuzaklar kurdun
-Söyle canan söyle kurban olammı
-Bir gül gibi sararıpta solammı

Bulamadım felek ile arayı
İstemem ben sensiz tahtı sarayı
Mecnun gibi gezdim çölü sahrayı
-Söyle canan söyle kurban olammı
-Uğruna pervane olup ölemmi

Sevdim seni korkmam hiç bir yasadan
Gelde kurtar gönlümü bu tasadan
Yardımcımız olsun ulu yaradan
-Söyle canan söyle kurban olammı
-Düşüp gurbet ele seni bulammı

Şeyrani bilmezdi baharı yazı
Seninle başladı yürekte sızı
O Settârdan sensin bir tek niyazı
-Söyle canan söyle kurban olammı
-Yakıp gemileri sana gelemmi
[email protected]

Sustum!

Ne kadar susulacaksa o kadar sustum!

kendimle konuşuyorum şimdi yalnız...

yalnız yüreğimle dokunuyorum sesime

kimse duymuyor...

Sustum!



Bin ah sürüp dudaklarıma

ne kadar susulacaksa o kadar sustum!

sustu benimle deniz,

sustu deli dalgalar, sustu martılar...

umutlarımı sarıp rüzgarlara

uzaklara savuruyorum her gece

yıldız yapıp serpiyorum gökyüzüne

kimse görmüyor...

Sustum!




Tam acılarımı haykıracaktım ki,

sustum

ne kadar susulacaksa o kadar sustum!

bir çığlık kanıyor demedim, en derininde yüreğimin...

içimdeki volkanları boğarak sustum!

açmadım kimselere yüreğimi

hançeri sadece kendime sapladım

sapladım ve sustum!

hüznü yüzümde,

acıları gözlerimde topladım sustum! ..

Sustum!



Sustu dudağımdaki şarkı,

gözlerimdeki şiir

yaraları yalayan rüzgar

sokaklarında kahrolduğum şehir

gözlerim konuşuyor yalnız!

Saçı ağarmış hayaller

nemli kirpiklerle

bulutlandığında gözlerim

gökte şimşek olup çakıyorum

kimse görmüyor...

Sustum!




Tuz basıp yaralarıma!

ne kadar susulacaksa o kadar sustum!

içinde volkanlar taşıyan bir derviş gibi

yaslanıp yalnızlığın duvarına

gül döküp kalabalıklara her gece

kimsesiz geziyorum gönül ülkemi

kimse bilmiyor...

Sustum!




Tam sevdiğimi haykıracaktım ki, sustum

sustu benimle gök, sustu dağ, sustu toprak

acılar konuşuyor şimdi yalnız

yaralı gönlümün sızıları konuşuyor

tutup öldürüyorum içimdeki sevdaları bir bir

atıyorum uçurumlardan

kimse görmüyor.



Ne zaman

dudaklarından öpmeye kalksam hayatı

saçlarını koklasam rüzgarların

içimde incecik bir sevgi ürperiyor

sarı hüzünler dökülüyor gönül bahçeme

gelmiyor beklediğim bahar

yaralar merhem tutmuyor

gözyaşı olup dökülüyorum kaldırımlara

kimse silmiyor

yağmur dinmiyor

sevdiğim bilmiyor

Sustum!




Sustu benimle sarı sabır,

sustu hasret, sustu zaman

yalnız gözlerimle dokunuyorum hayata

kimse duymuyor

Sustum!

İçimde dalgalar kabardıkça volkanlar gibi

sustum!




Sustu dudağımdaki şiir

gözlerimdeki nehir

gönlümdeki yara

bulutlar haykırdı isyanımı

şimşekler haykırdı

sadece ben duydum

sadece ben

Ey beşiğini sallayıp boğduğum hayat

ey kucağımda büyütüp öldürdüğüm sevgi

yaralar merhem tutmuyor

geceler avutmuyor

ben sustum!




Acılarım konuşuyor yalnız

yaralı gönlümün sızıları konuşuyor

Ben sustum!

susmuyor yüreğimi kavuran kasırga

pencereme vuran yağmur damlaları

susmuyor dışarda inleyen rüzgar

yıldızlar küs

ay üzgün

yağmur dinmiyor

içimde binlerce şiir kanıyor her gece

kimse bilmiyor

kimse duymuyor

sustum!




Sustu benimle sarı sabır, sustu hasret,

sustu hayat, sustu zaman

acılar konuşuyor yalnız

acılarım konuşuyor

kimse duymuyor...

duymuyor...

duymu...

duy...

KARABAĞ DESTANI

Dünya duysun bu sesi, bu ses şarkın sesidir,
Peygamberin övdüğü necip ırkın sesidir,
Bu ses Azerbaycan� ın, bu ses Türk'ün sesidir;

Bu Ermeni tak etti canımıza tak artık,
Ya Karabağ ya ölüm, başka yolu yok artık!

Karabağ’da kan var kan, ağlıyor Azerbaycan,
Karabağ’da karalar bağlıyor Azerbaycan,
Kanlar kanı eritti, çağlıyor Azerbaycan;

Vahşet bu, vahşet dünya, dön başını bak artık
Ya Karabağ ya ölüm, başka yolu yok artık!

Dünya, göz yumamazsın bu insanlık suçuna,
Gözünü kan bürümüş, bak ermeni **çine!
Benim diyor girmişte hududumun içine;

Ya bu işe bir dur de, ya aradan çık artık,
Ya Karabağ ya ölüm, başka yolu yok artık!

İşte dünya atlası, Karabağ Türk, bitmiştir,
AGİT de kararında bunu tasdik etmiştir,
Ermeni vatanımı resmen gaspa gitmiştir;

Kâinatın önünde benim alnım ak artık,
Ya Karabağ ya ölüm, başka yolu yok artık!

Azerbaycan bir gözdür, Karabağ da bebeği
Yani Azerbaycan’ın tam ortası, göbeği;
Gözüme mi göz dikti bu Ermeni köpeği? ! !

Bu köpek senin dünya, kapımızdan çek artık
Ya Karabağ ya ölüm, başka yolu yok artık!

Ben zaten ermeniyi hallerinden tanırım,
Bindokuzyüzonsekiz yıllarından tanırım,
Kanıma batırdığı ellerinden tanırım;

Şart oldu o elleri kökünden kırmak artık
Ya Karabağ ya ölüm, başka yolu yok artık!

Plan şu:Karabağ’a önce özerk denecek,
Parlamento, oylama, kahpelikler dönecek,
Peşinden de ermeni Karabağ'a konacak;

Ondan sonra ermeni kök salacak,kök artık
Ya Karabağ ya ölüm, başka yolu yok artık!

Dünyayı kandırıyor Ermeni lobileri,
Amerika ve Moskof en büyük abileri,
Lejyonerler yığıyor Fransa gibileri;

Ankara da bu kadar olamaz ahmak artık!
Ya Karabağ ya ölüm, başka yolu yok artık!

Karabağ’da kapkara bir destan yazılırken,
Savunmasız insanlar kurşuna dizilirken,
Bebeklerin başları taşlarla ezilirken;

Kimse bana diyemez dişlerini sık artık!
Ya Karabağ ya ölüm, başka yolu yok artık!

Genç,ihtiyar,kadın,kız demeden kıyılmakta,
Kolları kesilmekte, gözleri oyulmakta,
Dalga-dalga semaya feryatlar yayılmakta;

Bir şehidin mezarı bir taneden çok artık,
Ya Karabağ ya ölüm, başka yolu yok artık!

Televizyon veriyor, verince bakılıyor,
O mübarek mescitler, camiler yıkılıyor,
Sofrada boğazıma lokmalar takılıyor;

Kardeşlerim ölürken bana hayat yük artık,
Ya Karabağ ya ölüm, başka yolu yok artık!

Nerdesin ehli-i İslam; ey Muhammed ümmeti? ! !
Sende mi görmüyorsun, bu zulmü, bu vahşeti?
İşte gün vahdet günü, gerçekleştir vahdeti;

Allah-u Ekber deyip tek yumruk ol, tek artık! ! !
Ya Karabağ ya ölüm, başka yolu yok artık!

Müslüman-Türk her zaman vahdetin istekçisi,
Ama şimdi mazlum Türk, çok olur köstekçisi,
Maalesef İran bile ermeni destekçisi;

İslam'ı istismara benim karnım tok artık,
Ya Karabağ ya ölüm, başka yolu yok artık!

Türk'ün dostu Allah'dır, İslam'a inanmıştır,
İslamda 'hubbul vatan-minel iman' denmiştir,
Yani vatan aşkını imanla bir anmıştır;

Demedi deme dünya, bana cihat hak artık,
Ya Karabağ ya ölüm, başka yolu yok artık!

Konuş dünya, konuş da, sesin duyulsun sesin,
Bir ateşkes tutturdun, nerede ateşkesin? !
Bundan sonra o ateş isterse kesilmesin;

Ateşkesi münasip yerlerine *** artık,
Ya Karabağ ya ölüm, başka yolu yok artık!

Ermeni vampir gibi kanımızı içecek,
Sonra bir ateşkesle acımız mı geçecek?
Bu rüzgârı ekenler, fırtınayı biçecek;

Ozan Arif diyor ki, yaydan çıktı ok artık! !
Ya Karabağ ya ölüm, başka yolu yok artık! ! !

__________________

___________________________