Mürsel Namlı Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ...

Uyanmadım bir gün bile
Ettiklerim bütün hile
Katar olmuş günah ile
Geliyorum Mevlâm sana

Bize dünya değil durak
Sanıyordum ölüm ırak
İnsafına sığınarak
Geliyorum Mevlâm sana

İSMETİ' yim azdı derdim
Can kuş imiş yeni erdim
Uçmak için kanat gerdim
Geliyorum Mevlâm sana

Giderim oraya olursa nusret
Rahat edilir mi var iken hasret
Asırlardan beri biriken hasret
Kalbimi yakıyor Kıbrıs'a doğru.

İsmeti 'yim orda ne gördük neler
Şehitler vermişiz nice seneler
Ellerinde mendil yaşlı nineler
Gözyaşı döküyor Kıbrıs'a doğru.

Sıcak ister soğuk ister bal ister
Gonca ister güzel ister gül ister
Bahar ister yayla ister yol ister
Gönül ister acap neyin aşını.

Meyvalarım acı kimse yemiyor
Bekleyipte belki olur demiyor
Yer acıkmış ayağımdan emiyor
Yollarım görünmüş oldum işte bağ.

Filiz oldum ağaç oldum bağ oldum
Çiçek oldum, çağla oldum, çağ oldum
Çile çektim hasta oldum sağ oldum
Sonlarım görünmüş oldum işte bağ

İçim yanar sözüm dilimde tüter
Beklediyim günler gelirki beter
En küçük derdinde pek gücü yeter
Gücü gücü nakışladı dert beni.

Fayda Etmez

Zalim ettiğinden çok hicap duymuş
Fayda etmez fırsat geçenden sonra
En sonunda Hakkın emrine uymuş
Can kuşu cesetten uçandan sonra

İnsanın ettiği gelince başa
Kılıcı değermiş granit taşa
Sonradan olunan pişmanlık boşa
Ayrılık şerbetin içenden sonra

İSMETİ' ye ...

İSMETİ'yim utandım insanlığın adına
Tecavüzler yapılır nice mazlum kadına
Zalimler doymuyorlar kan içmenin tadına
Karşı çıkıp durmazlar nerde İnsan Hakları

Sezdir Yarabbi

İçimden geleni olduğu gibi
Kudret kalemiyle yazdır Yarabbi
İlim derin derya bulunmaz dipi
Batıp boğulmadan yüzdür Yarabbi

Enişli yokuşlu fani âlemde
Bozulmadan götür iyi halimde
Dürüst adımlarla doğru yolumda
Beni şaşırmadan gezdir Yarabbi

Âşık İSMETİ' ye çektir ...

Mazlumların sesine sağır olur yabancı
Karabağlı gardaşın yardımına koşalım
Genç ihtiyar doğranır ağır olur yabancı
Karabağlı kardaşın yardımına koşalım

Başlarına vuralım yerinde kalsın gâvur
Döktüğü kan içinde boğulsun ölsün gâvur
Cana kıymak nasıldır haddini bilsin gâvur
Karabağlı k ...

Oku defterimi dürme
Kör etti gözümü sürme
Akmaklar üç günlük ömre
Övündükce hep ağlarım.

Elinden zehir versen düşünmeden içerim
Eğer ki inanmazsan doldur getir sevdiğim
İnan ki senin için şu canımdan geçerim
Hasretin gözlerimde öyle tüter sevdiğim

İSMETİ' yim azdı derdim
Can kuş imiş yeni erdim
Uçmak için kanat gerdim
Geliyorum Mevlâm sana

Bana birden birhal oldu
Düşündükce hep ağlarım
Bal dediğim boz yal oldu
Gevindikce hep ağlarım.

Tükenmiyen zilletine
Derman yoktur illetine
Şu dünyanın devletine
Güvendikce hep ağlarım.

Oku defterimi dürme
Kör etti gözümü sürme
Akmaklar üç günlük ömre
Övündükce hep ağlarım

İstikbâlin değerin bilmeyen varsa bile
Yapancı neler etmiş o günler gelse dile
Yüzümüze gülerse aklında vardır hile
Tuzağa düşerseniz ellerim yakanızda

Doğru yola durmaz gider izimiz
Dedikce duyulmaz doğru sözümüz
On yıldır uyuyan, ölü gözümüz
Açtık, açtık amma gec oldu gardaş.

Nice acılara dayandı beden
Aşığın halleri bilinmez neden
Yakın bildiklerim nice kimseden
Taş geliyor taş geliyor ah bacım

Derdimi demeye saz ister kolum
Ne bir tel bilirim ne gösteren var
Menzile varmadan şaşırdım yolum
Ne bir yol bilirim, ne gösteren var.

İstemem

Zalimlerin gözünde ufak değil iriyim
Haksızlığa haklılık vermek asla istemem
Herkes iyi diyorsa bilin kaypak biriyim
Hoşsuzluğa hoş gözle görmek asla istemem

Kötüleri haliyle bırakırım baş başa
Kahrıyla o kendini çalsada taştan taşa
Böylesi adamlara seâm sabah hep boşa
...

İsmeti'yim bunlar geldi özümden
Hal erbabı olan anlar sözümden
Halimi düşünsem iki gözümden
Yaş geliyor yaş geliyor ah bacım

Yanlışının düşmüştür işte böyle bendine
Şaşırıp kalacaksın müptelânın fendine
Sigara yakmak için sebep arar kendine
Burnunu baca etmiş tüter gider tiryaki

Yaşadığım devirde anladım azdır yerim
Kalemim göze batar çizimde mertlik vardır
Zararım olsa bile doğruyu doğru derim
Aldatmam hiç kimseyi sözümde mertlik vardır

Kışın ortasında perişan oldum
Hele günler güzel yaz diye diye
Vakit daraldıkca koştum yoruldum
Geç yol aldık yollar düz diye diye

İSMETİ'yim utandım insanlığın adına
Tecavüzler yapılır nice mazlum kadına
Zalimler doymuyorlar kan içmenin tadına
Karşı çıkıp durmazlar nerde İnsan Hakları

İsmeti diyorlar sorarsan bana
Yol bulup gidemem o yârdan yana
Uğrunda öldüğüm uğrarsa sana
Hâlimden bir haber ver tecer Dağı.