Mehmet Yunus Aytek Adlı Antoloji.com Üyesinin ...

395-Dünya

Kötülükten ne çıkar?
Yapacaksan iyilik yap
Kötülüğü melûn yapar
Dünyada haysiyet kap

Son pişmanlık fayda etmez
Geçen vakit geri gelmez
Riyakâr halden bilmez
Bulur ama takdir etmez

15 Mart 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

394-Dün Gece Sen Uyurken

Dün gece sen uyurken
Ağlamaklı bir yıldız kaydı gökyüzünden
Simsiyahtı gökyüzü
Ve ağaçlar bile üşüyordu

Belli ki büyük bir göç vardı
Gökyüzünden yeryüzüne uzanan
Saçlarından kayıyordu yıldızlar avuçlarıma
Birde resim vardı yastığımın yanında

Sen vardın içinde mutluydun
Ne var ki ben yine yoktum o resmin içinde
Dün gece sen uyurken
Bir kuş kondu pencereme yalnızdı

Yalnızlığına bir eş arıyordu
Konuştum onunla biraz olsun rahatlamıştı
Saatler ilerledi oda terk etti senin gibi
Bu sefer yalnız kalan bendim

Yalnızlığımı dinledim uzun bir süre
Ben yine sensizliğe kapadım gözlerimi
Ve dün gece sen uyurken yeşil sevdam
Ben yine seni sevdim senden habersiz

11 Nisan 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

393-Duyun Beni

Ağla gözlerim ağla, zamanıdır
Aşkımın şimdi son baharıdır
Bu yağmur, bu rüzgâr, bu fırtına
Gönlümün isyanı, feryadıdır

Ey duyanlarım, ey kaderim
Çok sevdiğime verin beni
Duyun beni ya da alın beni
Aşkın matemine sarın beni

Beni benden siz çaldınız
Şimdi yalnız bıraktınız
Ne baharımda neşe
Ne gözümde yaş kaldı

Bu aşk beni benden etti
Ayrılık beni senden etti
Gönlüme sev diyen kadere bak
Aşkımı ömrüme haram etti

13 Nisan 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

392-Duygusuzsun

Yürümeye çalışıyorum
Olmuyor
Düşüyorum
Düştüğüm yerden kalkamıyorum

Aslında gittikçe batıyorum
Canım çok acıyor
Ayaklarım dolanıyor
Yüreğim sızlıyor

Biliyorum
Hoşuna gidiyor
Canımı acıtmak
Çünkü sen duygusuzsun

17 Eylül 2015
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

391-Duygu Seli

Yavaşça uzaklaştım penceremin kenarından
Artık ne bir kuş konsun selam bıraksın birinden
Ne de yıldızlar merhaba desin
Aylardır siz teselli etmediniz mi beni

Dilek dilerken kayan siz değil miydiniz yıldızlar
Her acımı gözyaşımı paylaştığım dert ortağım gecelerim
Neredesiniz şimdi dört duvara esir mi ettiniz beni
O vefasız gibi sizde mi çekip gittiniz yoksa

Gidin sizin içinde dökerim gözyaşımı
Şimdi ellerim buruk yüreğim soğuk
Yılların verdiği yorgunluk olsa gerek yüreğimdeki
Her gidenin ardından bir sevgi duvarı da yıkılıyor

Paylaşmaktı yalnızlığın içindeki sevinci
Suskun kaldım aylarca bıçak açmadı ağzımı
Boyun eğdim duygularıma
Ve son bir defa döndüm arkamı

Kış gelmiş ya da yaz ne fark eder
Beklerken anlamadım nasıl geçti seneler
Kandıramazsınız yıldızlar artık kaysanız bile
Vefasız çıktığınızı anladım artık geç olsa bile

14 Eylül 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek
-

390-Dur de

Günler bir nehir gibi akıyor
Saniyeler şimşek gibi çakıyor
Ne azık yetiyor, ne para artıyor
Yokluğun hızına bir ol dur de

Önüne gelen bir çelme takıyor
Varlıklıya ne huzurlar batıyor
Çıkmaz sonucu öfke azıyor
Kan davalarına bir ol dur de

İp kopunca çatışmalar çıkıyor
Dürüstlere herkesler çatıyor
Din, dil, ırk ayrımı almış gidiyor
Can davalarına bir ol dur de

Vatandaşız diye yüze gülüyor
Riyakâr ne darbeler vuruyor
Zalimler konmuş ekmeğimizi yiyor
Mal davalarına bir ol dur de

Mazlum inliyor onu kim dinliyor
Boğaz derdindekiler etrafı görmüyor
Aman Allah ya sabır dileniyor
Ekmek davasına bir ol dur de


15 Mart 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

389-Dönmesen de

İçimde bir şeyler çoktan kırıldı
Yüreğim dermansız derde tutuldu
Yıllar sanki senden hesap mı sordu
Dönmesen de geri fark etmez artık

Nasılsa olanlar oldu gönlüme
Yaktığın ateşi bırak söndürme
Sevdanı çekerim kendi kendime
Dönmesen de geri fark etmez artık

Gözlerim alıştı sensiz olmaya
Bir ömür sevgisiz bitiyor artık
Yaşanan her günüm hasret tadında
Dönmesen de geri fark etmez artık

03 Mart 2013
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

388-Dön Gel

Gözyaşlarım hüznün kokar benim
Ağlar dururum inan sensizliğe
Her an bile düşündüm nerdeyim
Ben sensiz şimdi yaban eldeyim

Yine saatler vurur gecenin köründe
Ben sensiz şimdi nasıl yaşarım
Dön gel neredesin
Çağırır inan seni yüreğim

Bu son gecede bari kalsaydın benimle
Sen beni unutsan da kalbim hala seninle
Ben seni unutmadım inan unutamadım
Gittiğinden beri gönlümü bir türlü avutamadım

18 Mart 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

387-Dön Artık

Burası sessiz, sensiz boş artık
Hayaller, hatıralar yıkık, yırtık
Biliyor musun ne kadar ayrı kaldık
Bu yolculuk uzun sürdü dön artık

Havalar mı soğudu ben mi üşüyorum
Bilemiyorum sensizlikten mi titriyorum
Bilirsin meşhurdur buranın ayazı
Sensiz yaşanmıyor, ne kışı ne de yazı

Bu yolculuk bu kez çok uzun geldi
Gözünü seveyim, hasretlik yüreğimi deldi
Hep gidenler geri geldi
Duyuyor musun, sana sesleniyorum

Sensizim biliyor musun
Halimi görüyor musun
Bir haber ver bekliyorum
Bu ayrılık yeter, dön artık diyorum

25 Haziran 2013
Salı
Mehmet Yunus Aytek

386-Doyamadım

Geceye sordum istedim seni ondan
Buldu getirdi tam karanlıklardan derken
Şiddetli bir rüzgâr aldı seni yine benden
Doyamadım cancağızım ben hayaline

Rüyalarıma sordum istedim seni ondan
Buldu getirdi çok uzak diyarlardan
Cama vuran ışık uyandırdı uykumdan
Doyamadım cancağızım ben rüyalarıma

Anılarıma sordum istedim seni ondan
Buldu getirdi seni geçmiş zamanlardan
O acı sözlerin uyandırdı anılarımdan
Doyamadım cancağızım ben anılarıma

Yaşadıklarımızı düşündüm bir bir
Allah`ın emri bile inan tektir
Gönlümde başkalarına yer yoktur
Doyamadım cancağızım ben yaşadığıma

Sen yoktun ama seni yaşadım kendimde
Bende yaşıyor muyum ki acaba sende
İstemesen de can buldun bu bedenimde
Doyamadım sana cancağızım bilmesen de

23 Mayıs 2015
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

385-Dostun Hakikisi

Genç adamın biri,
Dermiş babasına her gün;
‘Benim de dostlarım var, sendeki dost gibi’

Baba itiraz eder;
‘Olmaz öyle çok dost, hakikisi
Belki bir belki de iki
Fazlasını bulamazsın gerçeğini, hakikisini’
Devam eder durur konuşma...

Aralarında başlar bir tartışma
Karar verirler bir sınava
Dostun hakikisini anlamaya
Bir akşam bir koyun keserler ve koyarlar çuvala

Baba der ki oğluna,
`Hadi al bu çuvalı, şimdi götür dostuna’
Çuvaldan kanlar damlamakta
Sanki öldürmüşler de bir adamı koymuşlar çuvala
Dışarıdan böyle sanılmakta

Delikanlı sırtlar çuvalı gider en iyi bildiği dostuna
Çalar kapıyı o dost bakar ki bir çuval hem de kanlı
Kapar hızla kapıyı delikanlının suratına
Almaz içeri arkadaşını

Böylece tek tek dolaşır delikanlı
Kendince tanıdığı sevdiği dostlarını
Ne çare, hepsinde de sonuç aynıdır
Evlat geriye döner ama içten yıkılır

Babasına dönerek;
‘Haklıymışsın Baba ` der
Dost yokmuş bu dünyada
Ne sana, ne de bana

Baba; `Hayır evlat `der
Benim bir dostum var bildiğim
Hadi çuvalı alda bir kere de ona git
Genç adam çuvalı sırtlar tekrar

Alnından ter, çuvaldan yine kanlar damlar
Gider baba dostuna. Kabul görür, sevinir
O dost, delikanlıyı alır hemen içeri
Geçerler arka bahçeye
Bir çukur kazarlar birlikte
Çuvaldaki koyunu gömerler adam diye
Üzerine de serpiştirirler toprağı
Belli olmasın diye dikerler sarımsağı

Genç adam gelir babasına;
`Baba, işte dost buymuş’ diye konuşunca
Babası; ‘Daha erken, o belli olmaz daha
Sen yarın git o’na, çıkart bir kavga

Atacaksın iki tokat, hiç çekinmeden ona
İşte o zaman anlaşılacak dostun hakikisi
Sonra gel olanları anlat bana’
Genç adam aynen yapar babasının dediğini

Maksadı anlamaktır dostun hakikisini
Babasının dostuna istemeden basar iki tokadı
Der ki tokadı yiyen DOST;
`Git de söyle babana, biz satmayız sarımsak tarlasını iki tokada’

04 Kasım 2012
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

384-Dostlukların Hatırına

Sevdanın yollarında ister öldür vur beni
Bu yolun dönüşü yok, istesede kar beni
Bir türlü anlamadı can sunduğum yar beni

Gönüllerin dergahında Yunus gibi işlenirim
Dostlukların hatırına kavgalardan hoşlanırım
Sabahların hatırına gecelerden hoşlanırım

Yalnızım duygulardan düşünceler yer beni
Bırak gitsin bugünü geçmişlerden sor beni
Bir türlü anlamadı çok sevdiğim yar beni

Mehmet Yunus Aytek

383-Dostluk Hasreti-BêriyaDostani

Dostun eğer açsa,
-Dostê te kubırçi be
Lokmalar dizilir boğazına,
-Parirêzdıbıngerdanê te da
Aç kalkarsın sofradan
-Bırçiradıbijısıfrê
Seni aç bırakan
-Ewê ke te bırçibêlê
Dostluk sevgisidir.
-Evinadostaniyê ye

Dostun eğer susuzsa,
-Dostê te kubêav be
Damlalar bile takılır boğazına,
-Dılopanjidıalıqıngerdanê te da
İçemezsin bir bardak suyu,
-Nıkariwexitasêkavê
Seni susuz bırakan,
Ewê te bêavhışti
Dostluk sevgisidir.
-Evinadostaniyê ye

Dostun eğer hastaysa,
-Dostê te kunexweş be
Ateşin yükselir sanki,
-Wekiagırê te radıbe
Elin kolun kalkmaz olur,
-Dest û pi yê te dıberanabe
Seni yatakta yatıran,
-Ewêku te nıvindaradızê
Dostluk sevgisidir.
-Evinadostaniyê ye

Dostun eğer sıkıntıdaysa,
-Dostê te kutengasiyêda be
Yüreğin sızlar,
-Dılê te jandıda
Yüreğinden kan sızar sanki,
-Wekijıdılê te xwindıherıkê
Duyduğun yürek acısı
-Bıhistiyaêşadıl
Dostluk sevgisidir.
-Evinadostaniyê ye

Dostun eğer öldüyse,
-Dostê te kumıriyê se
Açsın, susuzsun, hastasın, özlersin,
-Tu bırçini, bêavi, nexweşi, bêriyawidıki
Bilirsinki giden geri gelmez,
-Tu zaniewêkubıçe cardın nahê
Seni yaşamak için,ayakta tutan şey
-Ewêkujıbojiyanê te lıpiyadıgrê
Yüreğindeki dostunun değeridir.
-qedrêdostê te ye kudılê te da

Türkçe Yazarı Hülya Çetiner Dal
Kürtçeye çeviren
Mehmet Yunus Aytek

382-Dostlar Vardır

Dostlar vardır!
Liman gibidirler; Gemiden boşalırcasına alırlar bütün yüklerinizi
Soba gibidirler; Yüreklerinden ısınırcasına sıcacık tutarlar ellerinizi
Güneşte gölge gibidirler; Damardan akarcasına iliklerinize kadar serinletirler bedeninizi

Dostlar vardır!
Yıldızlar gibidirler; Gökyüzünü süslercesine hoş tutarlar gönül ufkunuzu
Gül gibidirler; Cenneti koklarcasına ferahlatırlar kalbinizi
Türkü gibidirler; Gönülden gönüle taşırcasına mırıldanırlar sevdanızı

Dostlar vardır!
Dağ gibi vakur, toprak kadar bereketli ve merttirler
Ney gibi hüzünlü, saz gibi asi, şiir kadar akıcıdırlar
Çınar gibi yüreğine kök salar, zamana inat dallanıp budaklanırlar

Öyle Dostlar vardır ki!
Soğuk bir kış gününde üzerindeki tek giysisini bile verirler
Hayatı ezbere okuyabilecek kadar ermiş ve bilgedirler
Düşünemediklerini düşünerek hayatınızın çömleğini şekillendirirler

İşte böyle dostlardır!
Tanıştığın gün doğar, yitirdiğin gün ölürsün
Her şeye lanet ettiğin günlerde bile
Yaşamını güzel kılar ve özlemle her yerde onları ararsın


24 Temmuz 2012
Salı
Mehmet Yunus Aytek

381-Dostlar

Dostlar; Irmak gibidir
Kiminin suyu az, kimininki de çok
Kiminde elleriniz ıslanır yalnızca
Kimisinde de ruhunuz yıkanır boydan boya

Dostlar; Üstü yosunla kaplı bulanık bir göl gibidir
Ne kadar uğraşsanız da görünmez dibi
Uzaktan görünüşü çekici, aldatıcı
İçine daldığınızda ne kadar yanıltıcı

Dostlar; Derin bir okyanus gibidirler
İlk anda ürkütür ve korkutur sizi
Derinliklerinde saklıdır gizi
Daldıkça anlarsınız ve tanırsınız

Dostlar; Hızır gibi yetişirler
Ne zaman ve nasıl geldiğini bilemezsiniz
Sokulmaktan korkarsınız, güvenemezsiniz
Tanıdıkça yanında kendinizi içi boş sanırsınız

Dostlar; Coşkun bir akarsu gibidirler
Yaklaşmaya gelmez, alır sürükler
Tutunacak yeride göstermezler
Ne zaman nerede bırakacaklarını da

Dostlar; Çeşit çeşittirler, tip tiptirler
Kimi ekmek ve su gibidirler yemeye içmeye doyamazsın
Kimisi ilaç gibidirler, gerektiğinde faydalanırsın
Kimisi de hastalık gibi, kaçmaya çalışsan da kaçamazsın

O halde dostların doğru ve candan olanını bulmalı
Böylelerin dibini görürsünüz her şeyleri meydanda
Korkmadan ve çekinmeden dalarsınız korurlar sizi her anda
Her şeyden önemlisi de insanlığından utanabilmeli,insan olmalı

17 Kasım 2012
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

380-Dost Dost Diye Yellendim

Dost dost diye yellendim
Dost ise ayırmış özünü benden
Çatık kaşı benlerini saydığım
Dost ise çevirmiş yüzünü benden

Hani dost uğruna can baş verenler
Hakikati söyler kalp gözüyle görenler
Şimdi bizden yüz çevirmiş yârenler
Evvelinde ayırmazdı gözünü benden

Gözyaşlarım döner sellere
Bu ayrılık har düşürdü bedenlere
Önceleri aşina idim her hallere
Şimdi sakınıyor sözünü benden

Sadık gerek dost yoluna soyuna
Gönül kail Hak'tan gelen oyuna
Besbelli ki oynayamam payına
Anladım ki çekmiş bakışını üzerimden

23 Kasım 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

379-Dolunay

Sen yoksun yine bugün
Ben üzgün dolunay üzgün
Gelirsin diye bir gün
Bekliyorum seni her gün

Senden kopamıyorum
Sensiz yaşayamıyorum
Sensizlik çok acı veriyor
Her an yolunu gözlüyorum

15 Kasım 2015
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

378-Dokunmayın

Konuştukça asi bir volkan patlıyor çok uzaklarda
Birden bire cesaretim oluyor iç çekişlerim
Soğuk da değil ama kaskatı oluveriyor zaman
Acı çığlıklar bestesi dökülüyorken ağzımdan

Alt alta koyup topladığımdan beri seni
Her harfin bir zehir damlası
Yok hükmündedir el değmelerin
Sıratsız adımlarda düşüp kalkarken

Düşlere koşar yitirilmişliğim
Şiirler arası bir hastaneye nakletmeliyim
Siyah duvaklı gelinleri
İç hıçkırığı çekerlerken

Cicili bicili bir kefen cebinde taşırken ölümü
Büyüttüğüm esmer tenli çocuklar geçiyor içimden
Kaç toprağın adres değişiklik sebebi
Kaç annenin yüreğini ferahlatan yel oldum

Yüzlerce kez bedel ödedi yüz kızarıklığım
Yok hükmünde olur kanun hükmündeki kararnamelerim
Ağladıkça susar, sustukça ağlar beşikteki korkular
Ninni olur gelinlik kızlara acıbadem kırağısı soğuklar

29 Mart 2015
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

377-Dokunma Bana

Baharımda yağmur olma
Yarınımda yol arama
Ne sevda kalır sana
Ne de zaman yeter kalıntılara

Kıyımda durma
Dalgalarımda durulma
Ne eksilt kendini
Nede beni çoğaltma

19 Nisan 2015
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

376-Doğuda Aşk

Doğu da âşık olmak
Egesinde Akdenizinde
Âşık olmaya benzemez
Yaz aşkı yoktur burada

Kara kışın ayazın içinde âşık oldun mu
Lapa lapa yağan karda beklersin aşkını
Parmakların buz tutar iliklerine kadar işler
Sezonluk değil, senenin tümünündedir

Sadece kumsalda değil
Buranın her mevsiminde bir başkadır aşk
Tuttun mu sevgilinin elini
Kan aynı anda damara akmaya başlar

O yüzdendir ki
Doğu da ``Aşk``
Bir mevsimlik değildir
Bir ömürlüktür

24 Haziran 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

375-Doğmayan Güneş

Hatıralarımın senli günlerinde
Uzun gecelerde olmuyor sabahlar
Sensiz güneşim doğmuyor
Sensiz olmuyor

Hasretim sana
Sevgine aşkına
Beni bırakıp gittin
Gülen yüzüm gülmez oldu

Açan çiçeğim açmaz oldu
Odam ışık görmez oldu
Dön artık bana ne olur
Sensiz olmuyor

Gülmeyen yüzüm gülsün
Açmayan gülüm açsın
Odama güneş doğsun
Sensiz güneşim doğmuyor

04 Mart 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

374-Doğal Sevdim

Ben seni doğal sevdim
Tanımadan, tanışmadan
Tenine dokunmadan
İşte hayalimdeki bu dedim

Rüyalarım, düşlerim, ümitlerim ol
Tut elimi korkularımdan çekenim ol
Şimdi bir çekiç al eline
Duvarlarımı kıranım ol

12 Nisan 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

373-Diyeceğim

Bir gün seni anlatacağım
Gidişi gelişinden çabuk oldu diye
Bitişi başlamasından daha kolaydı
Sevda rüzgârı gibi esti geçti diyeceğim

Bir gün seni unutacağım
Ellerini, gözlerini, dokunuşunu
Ve sana ait olan her şeyi
Bir zamanlar biri yıktı geçti diyeceğim

Bir gün seni tekrar yaşayacağım
Gözlerim kapanırken seni son kez hatırlayacağım
Birini sevmiştim bir zamanlar
Hala çok seviyorum diyeceğim

12 Aralık 2015
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

372-Diyarbakır’ da Çocuk Olmak

Sancılı bir doğum sonucu
Acıyla yoğrulmuş bir yaşama
Merhaba demek okul yerine
Sur diplerinde ayakkabı boyamaktır

Diyarbakır’da çocuk olmak
Güne silah ve slogan sesiyle uyanıp
Çatışmalara siper olmak
Kartopu diye gaz toplarıyla oynamaktır

Yetişkin olarak doğmaktır
Düşünce suçlusu sayılıp
Uzun yıllarla yargılanmak
Halkların kardeşliğine bedel olmaktır

Kent caddeleri yerine
Cezaevi avlularında turlayıp
Mahpus arkadaşı edinmektir
Okul arkadaşı diye

Aslında hiç çocuk olamamaktır
Adam yerine konulup
Çocuk yaşta hayatı sırtlanmaktır
Çocukluğa özlem duymaktır

09 Eylül 2012
Pazar
Mehmet Yunus Aytek