Mehmet Yunus Aytek Adlı Antoloji.com Üyesinin ...

827-Özledim Çok Özledim

Güller nasıl kuruyor
Susuz kalınca
Umutlar nasıl tükeniyor
Çaresiz kalınca

İnsan nasıl ağlıyor
Yalnız kalınca
Dünyam kararıyor
Sen olmayınca

Sevgiyi taşımak değil
Hasreti çekmek zor
Yaşayıp ölmek değil
Seni özleyip de görememek zor

25 Eylül 2013
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

826-Özlediğim İçindir

Ayrılık diye bir şey yok
Bu bizim yalanımız
Sevmek var aslında, özlemek, beklemek
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?

Özleme bir diyeceğim yok
O kırıntılar arasında parlayan bir elmas parçası
O nefes alışı sevgimizin, kavuşmalarımızın anlamı
O tek güzel yönü bekleyişlerimizin

Beklemenin verdiği acılara dayanıyorsam
Seni özlediğim içindir
Yaşıyorsam ve içimde bir umut kalmışsa hala
Yine seni özlediğim içindir

17 Mayıs 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

825-Özlediğim Aşkıma

Özlediğin, gidip göremediğindir
Ama gidip görmek istediğin
Özlem, gidip görememendir
Ama gidip görmek istemen

Bilir misiniz bir umuttur özlem
Beklediğine sarılmak için
Zamanı durdurmak
Akreple yelkovana rest çekmektir özlem

Bir umuttur özlem
Uzak yürekleri birbirine tutturmak
Sıkı sıkıya sarılmak
Kopmadan kalbe yapışmaktır

Özlüyorum seni yalansız bir özlem
Dolansız, saf bir özlem bu
Bebeğin elleri gibi yumuşak ve mazlum bir özlem bu
Gökyüzü kadar büyük, senin kadar yüce bir özlem bu

01 Mart 2016
Salı
Mehmet Yunus Aytek

824-Özgürce Hayat

Seslerin içinde sessizce kalmak
Yabancılaşmak kendine
Her ürkek bakışta sevgiyi aramak
Bir iki vızıltıyı bulmak

Gizlilikten açığa çıkmak
Kavramları değiştirmek
Bilinen tüm tabuları yıkmak
İşte ben buyum diyebilen yürekli adam

22 Eylül 2015
Salı
Mehmet Yunus Aytek

823-Özetliyor

Burada yağmur yağıyor
Aralıksız yağıyor günlerdir
Ama sen yine de şemsiyeni
Almadan gel ilk otobüsle

Buğulanan camlara usulca
Yüzünü çiziyorum ki yüzün
Bir yağmur damlası olup
Düşüyor yapraklarına gülün

Güller de bozamıyor bu uzun
Karanlık sessizliğini kentin
Anılarını yitiriyor sokaklar
Bezirganlaşıyor bulvar ışıkları

Tarih de kekemeleşiyor bazen
Ki o zaman aşktır tek bilici
Aşksa yürümek gibi bir şey
Duyabilmek kuşların gelişini

Anısı bizsek eğer bu kentin
Unuttuğu türküler bizsek
Acıyı rehin bırakıp bir güle
Anımsatmalıyız bunları bir bir

11 Kasım 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

822-Özelimsin

Şimdi benden uzakta ayrı bir diyardasın
Kimse farkında değil ne senin ne de sevdamızın
Binlerce göz görürken benden habersiz seni
Ben neleri vermezdim ki görmek için o gözlerden biri

Fakat kimse farkında değil bu gördüğünün
Bilmezler ki onun için her an birinin öldüğünün
Yanında olduklarında hissetmezler hiçbir duygu
Bilmezler ki onun yanındayken birinin kalbinin durduğunu

Bu ne hazin duygudur ki kimse farkında değil bu kıymetin
Bu ne güzel duygudur ki demek sen sadece bana özelsin
İstemem kimse hissetmesin sende hiçbir şeyi
Sen benimsin, benim özelimsin ebediyen

03 Ocak 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

821-Öylesine Bir Şey

Öyle bir yer söyle ki bana
Düşlerimi alayım sadece yanıma
Ya da öyle bir yer söyle ki bana
Alıp tüm oyuncaklarımı oynayayım doyasıya

Öyle bir kalp ver ki bana
Avucuma alıp koşabileyim
Ya da öyle bir güç ver ki bana
Sevdiği terk ettiğinde kalbimi çıkartıp atabileyim

Öyle bir yüz ver ki bana
Tüm günahlardan uzak çocukça olsun
Ve öyle bir gülümseme ver ki
Bana bakanlar mutlu olsun

11 Ekim 2015
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

820-Öylesin Sen

Niye uzaklaştıramıyorum seni kendimden
Öylesine bendesin ki hiç çıkmıyorsun
Çıkarsan içimden bütün kanım da seninle birlikte akıp gidecek gibi
Öylesin sen, can gibisin

Bir kendimi düşünüyorum bir de seni
Nasıl da yakışıyoruz birbirimize
Sen yaşamasan içimde karanlıkta kalacağım, çünkü aydınlatıyorsun
Öylesin sen, gün gibisin

Yapraklar sararıyor mevsim sonbahar
Hüzne karşı direnişimde dayanağım sensin
Adını andıkça serin sonbahar gecelerinde ısınıyorum
Öylesin sen, güneş gibisin

Yokluğun ile odamda sessizlik, beynimde düşünceler
Güzel hayaller ve kâbuslar birbirine karışıyor, varlığın gülümsetiyor
Uyku çağırıyor beni kapıyorum gözlerimi sana açabilmeleri için
Öylesin sen, rüya gibisin

21 Ekim 2015
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

819-Öyle Git

İdam mahkumunun söz hakkı vardır
Bari son arzumu sor da öyle git
Arının çiçekte göz hakkı vardır
Bir buseye kondur da öyle git

Madem gidiyorsun, burası son durak
Ne adres, ne mektup, ne resim bırak
Kendinden bir parça, bir cisim bırak
Saçından bir kaç tel ver de öyle git

Ardımdan bir damla yaş dökeceksen
Adımı andıkça ah çekeceksen
Kabrime bir gonca gül dikeceksen
Ne olur yaşatma vur da öyle git

Hem yıllarca oyna gönül sahnemde
Hem perdeyi kapat en mutlu demde
Sitem oklarına hedef sinemde
Açtığın yarayı sar da öyle git

Pişmanlık duyar da, dönersen geri
Gel de gör aşkından kalan eseri
Seyret ateşinin düştüğü yeri
Hasretin zulmünü gör de öyle git

13 Nisan 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

818-Öyle Çok Özlüyorum ki Seni

Öyle çok özlüyorum ki seni
Koklamayı, saçlarını okşamayı
Bir başkasını göremediği için
Derinden gözlerinin içine bakmayı

Öyle çok özlüyorum ki seni
Benden çok uzaklarda olduğunu
Sevsem de seninle olamayacağımı bile bile
İçimde seni yaşattığımı bilemezler ki

Öyle çok özlüyorum ki seni
Her gece rüyalarımı süsleyip
Uyanınca gözlerimde yaş olduğunu bilsem de
Silmeye kıyamıyorum, istesem de

Öyle çok özlüyorum ki seni
Hasretin, özlemin sel olmuş yüreğimde
Gönül yaram hala duruyor içimde
Yüreğimin acısını dindiremiyorum ki

02 Eylül 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

817-Öyle Biri

Sizi sizin kadar tanıyan
Sizi düşünen, düşünmeyi öğrenmiş
Sakin, efendi, oturmayı kalkmayı bilen
Sevmeden edemediğiniz biri;

Bazen biraz fazla konuştuğundan yakındığınız
Ama ne söylediğini bildiğinden hep emin olduğunuz
Size sizi anlatmayı her şeyden çok seven
Sizin için çok şey başarmaya hazır biri;

Sırlarınızı anlatmaktan çekinmediğiniz
Kusurunuza bakmadan size duymanız gerekenleri söyleyen
Günün her anında endişelenmeden arayabildiğiniz
Sizi tanıdığı kadar kendini ve hayatı tanıyan biri;

Bazen gölgeniz olan bazen vicdanınız
Bazen de uykusuz bıraktığınız için vicdan azabınız olan
Hayatınız da öyle biri; Var mı.?
Varsa, kıymetini bilin

20 Temmuz 2012
Cuma
Mehmet Yunus AYTEK

816-Öyle Bir Sevda ki Bizimki

Bir sevda ki bu gökyüzüne susamış
Uçsuz bucaksız masmavi sonsuzluğa
Gözlerin gözlerimden uzak olsa da
Yüreğim yüreğine yakın

Ellerimiz kavuşmasa da
Kalplerimiz birbirine kavuşuk
Bu dünyada bedenen ayrı olsak da
Gönüllerimiz hep bir kalacak

02 Haziran 2013
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

815-Öyle Bir Hayat Yaşadım ki

İyi günümü de gördüm
Acı dolu günleri de
Öyle dolu bir hayat yaşadım ki
Tutkuyu da gördüm pes etmeyi de

Bazıları seyrederken hayatı
Ben önden kendime bir sahne buldum ve oynadım
Öyle bir rol vermişler ki
Okudum okudum yine de anlayamadım

Öyle bir hayat yaşadım ki
Son yolculukları erken tanıdım
Öyle bir değerliymiş ki zaman
Acele etmeyi bu yüzden anladım

Hep kendi kendime konuştum
Bazen evim de hem kızdım
Hem güldüm halime
Ve sonra dedim ki söz ver kendine

Denizleri seviyorsan, dağları da seveceksin
Sevilmek istiyorsan önce sevmeyi bileceksin
Uçmayı seviyorsan düşmeyi de bileceksin
Korkarak yaşarsan yalnızca hayatı seyredersin

24 Eylül 2013
Salı
Mehmet Yunus Aytek

814-Övünsün ki

Söyleyin dostlar ona
Mecnun’un Leyla’sı
Ferhat’ ın Şirin’ i
Mem’ in de Zin’ i var

Sanmasın ki
Görmezsem unuturum
Övünsün ki
Yüreğimde sönmeyen ateşi var

04 Aralık 2013
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

813-Önemi Yok Artık Hayatın

Önemi yok artık hayatın benim için
Başımı koyacağım o yastığa ve günü karşılamış olacağım
Ne içimde bir ümit ne de sevinç ile uyanacağım
Artık deliliklerim var bende

Susup sessizleştim de bir köşeye çekildim
Kimse bilmiyor şimdiler de
Adresim kapalı ve telefonum da suskun benim gibi
Artık hiçbir önemi yok hayatın benim için

Az sonra güneş doğacak ve gün başlamış olacak
Ne hesap soracağım kimseden
Ne de konuşacağım
Sadece haykıracağım ben buradayım ve yaşıyorum diye

Yarınım görülmez
Gidişim bilinmez
Dönüşüm ise hissedilmez
İşte böyledir benim hayatım

Var ile yok arası
Eski günlerin hatırası
Bir resim tutmuş parmaklarım arası
İşte bir tek budur yüreğimin tesellisi

18 Mart 2013
Pazartesi
Mehmet Yunus Aytek

812-Ömür Dediğin Şey

Ömür dediğin şey
Bazen yatağına sığmayan ırmak
Bazen saksıda büyümüş nergis
Bazen de her istasyonda duran aşk yüklü tren

Ömür dediğin şey
Bazen saman yolunda bir yıldız
Bazen de kafesinde hapsedilmiş
Kendi haline bir kuş

Ömür dediğin şey
Bazen okyanus yolcusu
Bazen akar çağlayan gibi
Bazen de kıyıda demir atmayı bekleyen gemi

14 Mart 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

811-Ömür Dediğin Nedir ki

Ömür dediğin nedir ki
Geçiyor işte
Biraz aksak, birazda yolunda
Aslında her şeyi ulu ortada

Kim bilebilir ki
Daha kaç gecesi
Ve kaç gündüzü daha var
O malum sona

O halde olduğun anı yaşa arkadaş
Sonrası yok
Bir dahası yok
Keşke si ise çook çok

İçinden ne geçiyorsa
Şimdi, şu anda
Durma ve hemen gerçekleştir
Çünkü hayat bu! Ertelenemiyor ki yarına

05 Şubat 2014
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

810-Ömrümün En Güzel Şeyi

Aklının alamayacağı bir yerde saklıyorum seni
Hayal ettiğim şeyler ile yapamayacaklarımın ötesinde
Suskunum bekliyorum
Gelip geçen ne varsa götürüyor bizi içimizdeki o yere

Hangi şey yeniden bizi biz yapar bilmiyorum
Biz hep dünün bayatlamış mutluluklarını yaşıyoruz
Kayıp masalların kayıp kahramanları
İki beceriksiz âşık, sen ve ben

Sana tutkun gidiyorum gittiğim her yere
Aklımda senden kalma şeyler
Beni ben yapan sevdan
Beni benden alan yokluğunla

Sakınarak içimdeki seni
İçimdeki kötü yanımdan
Yalnızlığı da alarak yanıma
Sana beni en yakın tutacak neresi varsa oraya

Seninleyken üzerime dağ devrilse yıkılmazdım
Yaşadığımız çok güzel şeyler vardı
Ki o yaşadığımız şeyler bir katil gibi
Döndükçe hatıralara öldürüyor beni

Sana yeniden geliyorum
Cebimde denizler var
Yüreğimde mutlu biten masallar
Ayrılıksız bir aşk ile sana yeniden geliyorum diyebilsem

Sen yine beni sevmeye devam et
Koynunun kuytusunda sakla hayaletimi
Ömrümün en güzel şeyi
Unutma beni

03 Nisan 2013
Çarşamba
Mehmet Yunus Aytek

809-Ömrüm Yeter mi?

Daha dün gibi yanımda, kollarımdaydın
Boynuma sarılıp öper koklardın
Seviyorum derken
Hep özlüyorken

Şimdi neden bana yabancısın sen
Seni unutmaya ömrüm yeter mi?
Dön desem
Tersine dünya döner mi?

Gururum aşkıma öyle düşman ki
Geri dön, beni sev diyemem ki
Benim kaderimde ayrılıklar var
Kime bağlandıysam ayrıldı yollar

Sevmedim kimseyi ben hiç bu kadar
Senden ayrılmaya yeminin mi var
Gururum aşkıma öyle düşman ki
Seni yeniden sevmeye ömrüm yeter mi?

07 Mart 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek

808-Ömrüm

Ömrüm hep sana kızdım
Ömrüm hep cana kızdım
Affına sığınarak
Bu defa sana yazdım

Hâyır mı kaldı maziden
Ömrüm derde mi düştün
Bir selamla bin hasret yakardın ya eskiden
Ömrüm kimlere küstün

Vakitsiz muratları harcarken bir kalemde
Hiç mi dostun olmadı yarınsız bir âlemde
Rüzgârı hasret kokan yapayalnız bir demde
Ömrüm ne oldu da sana hep sustun

Kırdığın gönül çiçekleri destelenirken
Aldığım her nefes ömrüme yazılırken
Çiğnediğin her gülün dikeni batarken
Ömrüm kimeydi kastın

Gökyüzüne kızardın, insin diz çöksün diye
Sevdalar mülteciydi sözde büyüksün diye
Şimdi kimse sormazken gönülde yüksün diye
Ömrüm dostların talan mı oldu

Ve artık yön tutmazken sevdaların kıblesi
Artık ışık vermezken kâinatın kubbesi
Kimse duymazken eyvah diyen bir sesi
Ömrüm ne diye şaştın, soldun

19 Nisan 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek

807-Ölüyorum Çocuk

Ben hangi mevsimi tamamladım ki
Ne huzur dolu akşamlar
Ne yazdan kalma yıldızlar
Şimdi ruhumda bir sürü eşkıya

Göğsümde çöreklenmiş bir sonbahar
Başımda esiyor yaman poyrazlar
Bir yanım müfreze sancılar
Bir yanım yokluk ölüyorum çocuk

10 Kasım 2013
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

806-Ölünceye Sevmezsem Seni

Toprağında sürünsün yüzüm
Ölünceye sevmezsem seni
Kan ağlasın iki gözüm
Ölünceye sevmezsem seni

Hak rahmetini görmeyeyim
Ahirette cennete girmeyeyim
Dünyada muradıma ermeyeyim
Ölünceye sevmezsem seni

Yaşamımız hep ayrılıklarda
Seninle olmak istiyorum
Sevişmek hüner değil
Yanında kalmak istiyorum

Sensiz yaşamak keder artık
Seninle yaşamak istiyorum
Ben buralarda ölsem de
Sevgin kalbimde gömülürüm

01 Eylül 2013
Pazar
Mehmet Yunus Aytek

805-Ölünce

Biliyormusun bu günlerde sessizliğim niye
İyi halden belki cezam idama iner diye
Ve ölünce sonra da gözlerinin yerine
Cenneti verirler belki teselli niyetine

Yazarmısın ardımdan mezar taşıma şöyle
Vuruldu bir güzele
Darıldı kaderine
Yenildi kederine

09 Kasım 2013
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek

804-Ölümüne Suskunluk

Yalnızlığın acıları peydahladığı umutsuzluğu taşıyoruz
Ucube diye taşlanan
Kalbin sınırları içinde
Her tarafımızdan sürekli darbe alıyoruz

Gövdemiz büsbütün günah içinde
Vicdanımız ise direnişte
Doğrulmaya, ayaklanmaya ne mümkün
Azap rüzgârının getirdiği suç ganimetlerine seviniyoruz

Kabahatimiz çok
Ellerimizde kardeşkanı var farkındayız
Tanrı’nın açık bıraktığı rahmet kapısından kaçıyoruz
Farkındayız da iblisin gösterdiği elmaları topluyoruz

04 Ocak 2015
Pazar
Mehmet Yunus Aytek