MEVSİMSİZ KAR
Kırılgan, kırlangıç’a

Ola ki yürürüm bir başka aşka
yada yürürüm mavi olmayan bir gülüşe,
unutma ki tek aşk olduğum sensin, aşık olduğum tek…
karanlıkla süzülüyor içime yıkım, dur diyorum, yıkılıyorum,
uçurumları başucuma koyuyorum sonra, okşuyorum saçlarını rüzgarda,
sıcak, ılık bir koku siniyor yüreğime, gitme! diyorum, gitme! , düşüyorum,
sonra beni soruyorlar bana, tanımıyorum diyorum, daha hiç karşılaşmadık,
aynı çizgide bilge susuşumu dinliyorlar ben sustukça,

yazık, bir çığlığın doğuşu gibi ölüyorlar, önce bir bir sonra hepsi,
sonra bir uçurumlar kalıyor, bir de yıkımlar
verilen her şey boşmuş gibi alınıyor, önce bir bir sonra hepsi,
sonra mı? bir ben kalıyorum bir de yalnızlık,
uçurumlar, yıkımlar, ben ve yalnızlık
zorlu bir savaşın unutulmuş cesetleri gibi yatıyoruz yan yana,
öpüşüyoruz sevişiyoruz da hatta,
her şey oyunun yasaklarına uygun bir günah oluyor,
tek umudumuzu göğe gelin ediyoruz. telli, kanlı düğün işte
üşüyor saçların biliyorum.
dargın mısın? bu yazda temmuzda bıraktığım gibi misin hâlâ?
vurulmuş bir çocuk gibi büyümemiş yüreğinde hüzün.
hâlâ kaçıyor musun zamansız gözlerini bırakarak birilerinde,
hâlâ ellerinden tutup sevgileri dipsiz kuyulara salıyor musun ağlayarak
küçücük bir dokunuşla son sevilen olabiliyor musun?

kendin kadar aklımdasın.
hala öyle savruk bir gök,
hala öyle yurdunu yatağını bulamamış bir nehir
ve aşkını şaşırmış bir tanrı,
çoğalan sızısıyla mutlu bir yara.
öyle misin kara gözlü, siyah saçlı yoldaşım?
öyle bıraktığım gibi misin?
gerçeği yakmada hala usta mısın, yoksa çırak mı yanarken yarandan?

saçlarıma dolanan aydınlığımsın
somutlaştıramadığım tek imgemsin şiirde
anlattıkça çoğalan tek anlam
anlattıkça eksilen tek yaramsın

hala bıraktığım gibi misin, yoksa beni bıraktığın gibi mi?
kaç mevsimsiz kar düştü toprağıma hâlâ bıraktığım yerde misin?

kaç mevsimsiz kar düştü benim toprağıma
hâlâ bıraktığım gibi misin?

Lokman Ayebe - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı