Yunus Kayım Antoloji.com

Ne vaatlerle kandırıldım....
Ne vaatlerle dolandırıldım...
Söylenen şeyleri hep gerçek sandım.Güvendim,aslında herkese güvenilmeyeceğini bilmeden.Sevdim ama sevgiye layık olmayanları.....
Ne sözler almıştım oysa,o vefasızdan.Ölüm bile ayıramamazdı,sonlandıramazdı sevgimizi aşkımızı.Öyle sıkı öyle kopmaz iplerle bağlıydıkki birbirimize,bir gün gelipte ayrı dünyaların insanları olacağımız aklımıza bile gelmezdi.Sanki güzel olan her şey yanıbaşımızda,kötü olanlarsa ulaşamayacağımız kadar uzaktaydı bizim için.Ama bunlar sadece etrafa pembe gözlüklerle baktığım içinmiş.Geçte olsa anladım ki bütün suçum; her tatlı dile kanıp,her yalancıya güvenmekmiş...

İnanmıyorum artık verilen vaatlere.Hiç bir yemin ve laf, bir lakırdıtan öteye gitmiyor benim için.Yıktılar bütün iyi yanlarımı.Güvercinimi ve sevincimi alıp götürdüler kalbimle beraber...
Affedin beni ey güzel azınlık...
..