Huri Çalışkan Adlı Üyenin Nedir Yazıları - An ...

Atıştırmalık Notlar

19.06.2025 - 18:54

Büyüyüp duran biri gerekir
sana
Çünkü senin ışığın kırıntı
arayanları yakar...

~ Huri Çalışkan

sende ki sen

19.06.2025 - 18:52

Aşkta kendini bil ki,
kiminle olduğunu da bilebilesin.
Kendini bilmeyen, neye tutunduğunu da bilmez, bilemez.

Aşkta kendini unutmaktır esas olan.
iki ,, ben' in susup, bir ,, biz"de bulunmasıdır.
Aşk, iki ruhun temas ettiği anda,
bedenin kendiliğinden ayağa kalkmasıdır.

Geçici olan her şey,
ardında bir frtina sonrası gibi izler bırakır,
Ama niyet temizse.
aşk bir Mayıs sabahı gibi başlar,
Haziran akşamı gibi sürer.

` Huri Çalışkan

seni anlatmak

19.06.2025 - 18:48

aşkın gövdesi görünmez
Ama sen geçerken,
rüzgârı okşar içimi.
Ve ben susarım...
çünki en güzel mektuplar,
susularak yazılır.

` Huri Çalışkan

sende ki sen

18.06.2025 - 17:59

?si=WSBZ46i1WOj_RM5u

işte buradayım dercesine yumuşacık sarılma gibidir Ghostly' in sesi...iyi ki var

Tohumdan Toprak Üstünde Yürüme Sanat Akademisi

18.06.2025 - 17:31

yanlış bir kargo geldiğinde sesimizi yükseltiriz
hakkımızı arar, iade isteriz.
çünkü eksik ya da yanlış olanı kabul etmeyiz.

ancak hayat yıllarca eksik verir bazı şeyleri
ve biz susarız
çünkü yetinmeyi öğrettiler bize, razı olmayı
sanki sabırla karıştırıldı hak aramak.

oysa dinimiz iyi yaşamayı öğütler
tasarrufu savurganlıktan ayırmayı öğretir
ancak eksik yaşamak değildir tasarruf,
kendini yok saymak hiç değildir.

belki de mesele,
hak ettiğimiz hayatı hatırlamakta
ve hakkımız olanı sevgiyle ancak kararlılıkla istemekte…

kalbimden sana, bana, bize

seni anlatmak

18.06.2025 - 13:40

çayın yanına samimiyet, dostluğun gölge izine de sen bastın,

şükranla, bilge ruh...

seni anlatmak

18.06.2025 - 10:21

biliyordum dünyayı sadece ziyaret eden ruhtan ibaretti, âmâ ruhunu bedenine öyle güzel giymişti ki âdeta tutuldum...

Avluda Yürüyen Gölgeler Romanı

Tohumdan Toprak Üstünde Yürüme Sanat Akademisi

18.06.2025 - 10:17

dostum,
eğer hüzünlerle baş edemediğin dönemlerden geçiyorsan,
bir dur ve kendini izle.
dışarıdan içeriye yaptığın alışverişlere bak…
hangi duygulara su veriyorsun,
hangi düşünceleri susuz bırakıyorsun?..

şimdi yeniden bak.!
seni gerçekten besleyen ne?
acı mı?
kurbanlık bilinci mi?
değersizlik mi?
kimsesizlik mi?

neyle besliyorsan kendini,
o büyür içinde...

ve eğer hoşnut değilsen yaşamının bir parçasından,
kaldır kafanı, içine bak.
hoşlanmadıklarınla yüzleş…
ve sonra sevgiyle serbest bırak.

çünkü aradığın huzur,
kendine varmak,
kendine sarılmak,
kendini duymaksa…

doğayı izle.!
doğa ananın mektupları sessiz değildir.
görmeyi bilirsen,
okursun.

kalbimden sana,
ve elbette bana.

hayatın mektubu

18.06.2025 - 10:03

hiç düşündün mü...
kendi sahnende oynadığın oyunları izlerken,
yalnızca bir seyirci
ya da izleyici mi kaldın hayatına?..

peki ya şimdi?
cesaretini, kırgınlıklarını, çaresizliklerini, kayıplarını...
hepsini sahneledin, ilahi planın içindeki tüm ağları göğüsledin.

şimdi kalk.
ve kendini alkışla.
zor olanı da oynadın, kolay gibi görüneni de.
kendine DERİN bir SELAM ver.

ÇÜNKÜ BU OYUN
SENSİZ OLMAZDI...

not:
bu sahnede yaşadığın her başarı, her eksiklik, her hüzün...
hepsi oyunun bir parçasıydı.
kurbanlık bilincine kapılmadan, suçlamadan, sadece fark et.!

kazandıklarını, kaybettiklerini...

çünkü bu bir oyun sahnesi…
rol aldın, denedin, düştün, kalktın.
önemli olan, neden düştüğün değil, neyi öğrendiğin,
hangi yola devam edeceğin, hangi yolu bırakman gerektiği...

kendine ya da başkalarına kızmadan önce şunu hatırla,

her oyuncu, kendi iç yolculuğunda yalnızca rolünü oynar,

( senin tek gücün.....fark etmek )

kalbimden sana, bana, bize... sevgilerimle, Huri :))

deniz perisi

17.06.2025 - 17:26

çırılçıplak boğulmayı, Kahin'e sormuş,
deniz anasından biri....

Kalpten, sana.

Atıştırmalık Notlar

17.06.2025 - 16:41

bir sabahın çiğleriyle yeşeriyordum avluda.
Annem;
,, soğuk vurunca karalahana tatlanır,” derdi hep.
hamsinin de en lezzetlisi karda olurmuş ya…
şimdi dönüp bakınca anlıyorum,
bizimkiler soğuklara neşe katmak istediler belki de...

Ve evet, doğruydu da.

soğuklar bir başka lezzetli yapardı hayatı,
çocukluğuma düşen anılar gibi...
mutlu olduğum zamanlar hep oralardan.
Kırağı düşmüş sabahlar gibi...
üşüse de içim, bilirim,
Bu da bir olgunlaşma şekli.

belki de o yüzden bazı sevinçler,
biraz üşüyerek gelir insana.

Öyle mi, anne...?

minik ayaklarımın yürüdüğü sokaklara, hayallerimi büyüttüğüm gökyüzüne,
bulutlara...

Ve... seninle ilk tanıştığım o geceye,
Teşekkür ederim DOLUNAY ..... çokça.... sana hala hayranım.

Huri Çalışkan

şemsiyesiz kalan çocuklar

17.06.2025 - 16:24

siyah kalpli insanların gölgelerinde yürüyordu çıplak ayaklı çocuklar...
ağızlarında bir avuç dolusu gün ışığıyla
ancak yolları zigzaglı korkularla.!

— Şemsiyesiz Kalan Çocuklar

sende ki sen

17.06.2025 - 16:15

Ve ben de bilmiyorum…
bir şarkı, bir insansızlık nasıl böyle anlaşır?

avluda yürüyen gölgeler

17.06.2025 - 10:21

Yazar Hakkında:

Huri Çalışkan, 1978 yılında Kocaeli’nde doğdu. Çocukluğunu ve gençliğini İzmit’in sokaklarında, anne kokulu avlularda geçirdi. Hemşirelik eğitimini tamamladıktan sonra 2001 yılında yöneticilik yolculuğuna adım attı. Sağlık sektöründe uzun yıllar boyunca hem yönetici hem lider olarak görev aldı; süreç geliştirme ve kalite belgelendirme alanındaki başarılarıyla kurumlara iz bıraktı.

Ancak asıl iz, satırlarda saklıydı.
Çünkü o, hayatı boyunca iyileştirmeyi sadece mesleğiyle değil, kelimeleriyle de yaptı.

Kalemiyle konuşan bu kadın için yazmak bir iç yolculuktu. Ruhunun dehlizlerinde sessizce yürüdü, en çok da yürürken gölgesinin acıdığı yerleri anlattı. Ve bir gün, sessizliğin yorganı gibi kelimelerle sardı acılarını.

Böyle doğdu ilk romanı:

“Avluda Yürüyen Gölgeler”
Küllerinden değil, kalbinden doğan kadınların romanı.

Kelimeler onun ellerinde hem bir sığınak, hem bir pusula olur; siz de o kelimelerin ruhuna dokunmaya cesaret edin.

sevgilerimle

avluda yürüyen gölgeler

17.06.2025 - 10:16

Sıla: Bir Kadının Sessizlikten Doğuş Hikâyesi

Romanın kahramanı Sıla, yazarın yalnızca kaleminden değil, ruhundan da süzüldü.

,,Kül olmanın eşiğinden dönen bir kadındı Sıla…”

Hayatın yükünü tek başına omuzlarken, sessizliğin bile sesini duymayı öğrendi.
Çığlık atmadan, sitem etmeden, bir annenin sabrı ve bir kadının iç gücüyle yürüdü.
Yürümeye gücünün kalmadığını sandığında, aslında ruhunun hep yürüdüğünü fark etti.

Ve kendini değil, bir çocuğu, bir geçmişi, bir kadını, bir hikâyeyi taşıdı.

“Avluda Yürüyen Gölgeler”
Küllerinden değil, kalbinden doğan kadınların romanı.

insan doğası

16.06.2025 - 11:49

Kıymet bilen yüreklere rüzgar olduğunda serinletirsin olduğun yeri…
Ancak huzuru bulamayan ruhların yaşadığı yerlerde,
göğü yırtarcasına bir esintiye dönüşürsün.

Ve o göğü yırtan esintiyi,
geçip gittikten sonra ararlar da...
bulamazlar.

— Kelimelerin Uykusu Kaçtığında

ve öyle işte

16.06.2025 - 11:36

Çiçeğini tanırsan, başka bahçelerde kaybolmazsın.
Aşk da böyle bir şey…
Tanıdığın bir kalpten başkasında yuva kuramazsın.
Öyle işte...

doğa ananın mektubu

16.06.2025 - 11:29

Çiçek susunca, rüzgâr konuşur.
Ve bazen bir yaprak,
sana mevsimi anlatır.

— Dinle, doğa senden yana.

tanımlamada ki özne

16.06.2025 - 11:28

Bir gün döneceğini biliyordum.
Ancak o kadar güzel bekledim ki,
gelmesen de olurdu.

— Küçük kalbin sabrı, büyük evrenin sırrıdır.

Kelimelerin uykusu Kaçtığında

16.06.2025 - 11:27

Bazı yıldızlar düşmez,
yolu aydınlatmak için oradadır.

Ve...
bazı insanlar da.!

Gökyüzünü Kalbinde Taşıyanlar İçin,

— Kelimelerin Uykusu Kaçtığında

tarçın kokulu muhabbetler

16.06.2025 - 11:20

Kimi zaman en büyük buluş, bir cümlenin içinde kendini bulmaktır.
Ne bir ses gerekir, ne bir kalabalık…
Sadece bir kelime yeter.! Anlaşıldım.

— Tarçın Kokulu Muhabbetler

avluda yürüyen gölgeler

16.06.2025 - 11:17

İnsan bazen bir cümlede saklar bütün çocukluğunu...
Bir ses, bir koku, bir bakış yeter de artar o eski evin kapısını aralamaya.

— Kelimelerin Uykusu Kaçtığında

Avluda Yürüyen Gölgeler ~ Romanı

tasavvuf

15.06.2025 - 10:47

bir kalbin Allah’la fısıldaşmasıdır.
Ne dil kalır geride,
ne de dert.
Sadece aşk…
Sadece teslimiyet…
Ve derin bir sükût.

Kalp der ki;
,, Ben O’ndan geldim, O’na dönerim."

,, Bişnev…”
yani,
,, Dinle ki duyasın, duy ki bulasın, bul ki olasın.”

ve öyle işte...

avluda yürüyen gölgeler

14.06.2025 - 13:40

Huri Çalışkan’ın Kaleminden: Zarafetin ve Derinliğin Buluştuğu Bir Yolculuk

Edebiyatın nabzını, doğanın sessiz müziğiyle birleştiriyorum; bu kitapta ruhun en ince titreşimlerini gözler önüne seriyorum. Her mısrada geçmişin gölgelerini, her dizede umut ışığını taşıyorum ve sizi yalnızca okumaya değil, bizzat yaşamın derinliklerine dalmaya davet ediyorum.

“Avluda Yürüyen Gölgeler”de tanıdığımız Sıla’nın içsel yolculuğu, bu seçkide farklı imgelerle yeniden doğuyor; ağaç kovuklarında saklı anılar, mahzende dinlenen duygular ve limanlarda savrulan umutlar edebi bir şölene dönüşüyor.

Kalemimin yumuşaklığıyla en keskin duyguları bile nazikçe işlerken; şairane zekâmla metni bir şiir kâğıdına dönüştürüyorum. Bu seçkide, hem duygularınıza hem de düşüncelerinize dokunan parmak izleri arayın…

—
Huri Çalışkan
Yazar | Şair
Avluda Yürüyen Gölgeler’in yazarı