Huri Çalışkan Adlı Üyenin Nedir Yazıları - An ...

hayatın mektubu

26.08.2024 - 19:04

su; una karıştığında hamur, toprağa karıştığında çamur olur...birisi nimet birisi lekedir. hamurdan şekil yapmayı bilmeyen olurken, çamurdan mimari sıvalar yapan kırlangıçlar vardır.

her çamur ise leke değildir, insan okyanuslara açılmak isterken kurbağa bataklığını saray zanneder. ,,LOTUS...'' lar gibi.

belki de;
LOTUS'un amacı bataklıkları gizlemektir eşsiz güzelliği ile.

belki kokulu güller ızdırap duyuyordur siyah gölgelere bürünmüş şatoların bahçelerinde,

ne çamurun suçu vardır, leke yaptığı için,
ne insanın suçu, hamurundan şekiller yapmayı başaramadığı için.

,,..............canlıları ortak yapan organları ve omurgalarıdır. farklı yapan ise niyetleri ve özellikleri..!"

huzur dilerim, Yaradan hepimizi çok sevsin.

hep bir umut vardır

26.08.2024 - 19:02

kalbimizin derinliklerinde her gece iyi geceler diyen bir yara,
sabah kalkmalısın diyen bir günaydın var.

denizanası

26.08.2024 - 18:58

çırılçıplak boğulmayı Kâhin'e sormuş,
deniz anasından biri.

yanmak

26.08.2024 - 18:53

Ay yıldızların parlamasına ihtiyaç duyar,
çünkü O'na göre tek başına sevmek anlamlı değil, boş bir tuval gibidir.

işte yanmak!
karanlığın içinde o aydınlığa esir düşmek.

sevgiler.

Merhum Hüseyin Nihal Atsız hakkında ki görüşler

26.08.2024 - 12:36

bu şiiri layığıyla okuyan ve ruh veren en güzel yorumdur.

nazım hikmet

26.08.2024 - 12:25

ben içeri düştüğümden beri güneşin etrafında on kere döndü dünya
ona sorarsanız, Lafı bile edilemez, mikroskopik bi zaman

bana sorarsanız, On senesi ömrümün
bir kurşun kallemim vardı, ben içeri düştüğüm sene
bir haftada yaza yaza tükeniverdi

ona sorarsanız, bütün bi hayat
bana sorarsanız,

ADAM SENDE Bİ HAFTA...

nazım hikmet

26.08.2024 - 12:21

,, Piraye'ye ''

ne güzel şey hatırlamak seni
ölüm ve zafer haberleri içinden
hapiste
ve yaşım kırkı geçmiş iken

ne güzel şey hatırlamak seni
bir mavi kumaşın üstünde unutulmuş olan elin
ve saçlarında
vakur yumuşaklığı canımın içi İstanbul toprağının

İçimde ikinci bir insan gibidir
seni sevmek saadeti

parmakların ucunda kalan kokusu sardunya yaprağının,
güneşli bir rahatlık
ve etin daveti

.....

nazım hikmet

26.08.2024 - 12:19

bulutlar adam öldürmesin

nazım hikmet

26.08.2024 - 12:13

yıl 62 Mart 28
Prag-Berlin treninde pencerenin yanındayım
akşam oluyor
dumanlı ıslak ovaya akşamın yorgun bir kuş gibi inişini severmişim meğer

......

kendime fısıltılar

25.08.2024 - 14:08

sevgiye bulaşmanın mutluluğu olsun, alıp kabuledenlerde.

?feature=shared

avluda yürüyen gölgeler

24.08.2024 - 17:46

öyle bir gel demelisin ki;
yollar kulağıma fısıldamasın.
,, gitme!"

Avluda Yürüyen Gölgeler, Roman'ından

kitap kurdu

24.08.2024 - 14:23

okunulmadığı zaman aralığında ki o önemde hissedilen açlık, iftar saatini beklemek gibi, öylesine susuzlukta hissedilen dudak çatlağı.

roman bitiminde, kişisel gelişim kitapları ve bunların arasında ruhun hissettiği, açlık ve susuzluğu gidermek için Mesnevi sayfalarında ki o doyum anı, böylesi muazzam döngünün kitap raflarında ki kumanda halleri.

,, zaman zaman kitaplara hal hatır da sormalı derim, tozlu raflara terkedilmemeli, hiç bir kitap...'' zira her hevesle alınan kitapların arasında unutuldu, yine hevesle konulan, unutulan kuruyan güller.

bilgi

24.08.2024 - 11:34

hangi bilgiyle karşılaşırsan karşılaş, kendi zihninin süzgecinden geçirmelisin, çünkü her birimiz kendi deneyimleriyle bakarız penceremizden.

senin pencerenden bakabilir lakin gören sinsindir. ,, bakmak ile görmek arasında ki o ince çizginin içindedir detaylar.''

o yüzdendir ki;
manzaranın sahibi görendir, izlemelerine izin verebilirsin fakat sahip olmalarına müsaade etmemelisin.

,, bu da benim kendi gördüğüm '' süzgeç sende :))

Namaste.

hayatın mektubu

24.08.2024 - 11:27

bahçelerimizde yetişen sardunyalar, ortancalar, ıhlamur çiçeklerinin zenginliğine sahip olmamıza rağmen bilmiyor, görmüyorsak bu güzelliği, uzaklarda olan, görülmeyen ve sahip olunmayan bu ufuktaki büyülü bahçelerin hayali mutlu eder mi.?

sahip olduğumuz şeylere şükür hakim ise ufuk da olan o bahçeye kavuşum anında hissedilen minnettarlığın duygusunu bilirim lakin ifade edebilir miyim emin değilim.

rengim çoktur kendimde, tahammülüm önce kendime.

Namaste,

korku

24.08.2024 - 11:18

korkuları metrelerce toprağın altına saklamakla özgürleşemez insan aksine korkuları tanır, keşfeder ve orada ki duyguyu izler, görürse yaşamı keşfeder.

ebeveynlerin yaş almalarına rağmen korkuları varken, serçe kalpleri olan Çocukları korkutmakla edindikleri mutluluğu ( şaka olarak yaptıkları ve bu durum karşında kahkaha attıkları ) anlamakta zorlanıyorum, zaman bilinçli insanların farkındalığa yürüdüğü zamanlar, bu yüzden bilinçli olarak rehber olmalıyız yaşam yolculuğuna.

mutlu, neşeli, keyif alabilen, maçları tribünde izleyerek değil de sahada oyuncu olarak oynayan, sevginin, güvenin hakim olduğu ve yaş almalarına rağmen kendi ayaklarının üzerinde değil de hala ailesinin tuttuğu kol değneklerine ihtiyaç duyan bu Çocuklarımızın koşmasını sağlayan vs. vs. ebeveynler çoğalmalı.

Namaste.

alıntı kitap cümleleri

24.08.2024 - 10:16

kan ve kemik tüm insanlarda bulunur.
farklı olan yürek ve niyettir.... Marlo Morgan, bir çift yürek

kitap ayracı

24.08.2024 - 10:01

kitabımın sayfasında yer almak için kuş tüyü 'nün karşıma çıkacağını biliyorum, her kitabım için ayrı tüyler, muazzam bütünlük...

sayfa arasına girmeden, kim bilir kaç gökyüzü dolaştı, ve en çok hangi gökyüzünü sevmişti.?

avluda yürüyen gölgeler

23.08.2024 - 15:39

İşte umut...
İşte yaşamak...
İşte rağmene rağmen...
İyileşmeyi bilen toprak ana geçiyor içimden çağlaya çağlaya,
özlemi Mahsuni gamında.
Sevdayı anlatıyor güneşin koynunda bir şölen.
Umut edenlere umut, aşk dileyenlere Eros yeniden doğuyor gri
bulutlar arasından.
Türkülerin söylediği, şarkıların düzleştirdiği, notaların bağırdığı dünya diyarında.
Zihnimizde depoladığımız melodilerin ezilmediği bir alanda...

,, Avluda Yürüyen Gölgeler Roman'ından "

avluda yürüyen gölgeler

23.08.2024 - 15:38

Düşünüyorum; düştüğünde el tutan olabilmek eskitir mi
koca yürekleri?

“Şımarır aman!” deyip sakındıkları onca hisleri, sevgileri nereye
gömüyorlardı eskiden büyüklerimiz?

Ya şimdi bizler ellerinden tuttuğumuz çocuklarımızla birlikte çocukluğumuzu arayıp ince ince ekleyemiyor muyuz?

Kimliklerimize sevgiyi, şefkati ve sarılmaları ve hatta masum papatyaları.

Eylülün Sandığı

Avluda Yürüyen Gölgeler Roman'ından,

avluda yürüyen gölgeler

23.08.2024 - 15:38

“Ama Sıla, gece vakti bütün kelebekler siyahtır,”

avluda yürüyen gölgeler

23.08.2024 - 15:33

,, biliyorduk, bir araya geldiğimizde soylu ruhlarımızın kavuşmasında ki çarpışmanın şiddetini.’’

Avluda Yürüyen Gölgeler

mesnevi

23.08.2024 - 15:05

bizler eğer hayatın içinde ilerlerken Mesnevi okusaydık, bir Tabtuk Emre söyleyişisi dinleseydik, Allah seni cehennemde yakar ile korkutulmasaydık ve hala korkutmasaydık Çocukları, ilim ve bilimi layıkıyla kullanabilseydik, aşk nasıl bir şerbettir, şairlerin mektuplarında ki o incelikleri okusaydık, zehirleyici, imrendiren, şiddet içeren dizilerde ki karekterlere benzemek için kendilerini kopyalar mıydı yine Çocuklar?

HZ.MEVLANA'nın YÜREĞİNDEN DÖKÜLDÜĞÜ MEKTUP 3

Güller Şems diye açmıyorsa, gülün kokusunu neyleyeyim, Ayrılığı ağlatamayan gecenin karanlığını neyleyeyim. Şems'siz sofranın balını böreğini neyleyeyim, Beni kavurmayan acıyı neyleyeyim. Gözümü yakmayan gözyaşını neyleyeyim, Karanlığıma Şems olamayan yari neyleyeyim. Canını yoluma post eylemeyen dostu neyleyeyim, Şems gibi bakmayan gözü neyleyeyim. Yârenin yüreğine merhem olmayan sözü neyleyeyim, Kır kalemimi ey felek! Şems yoksa ne diye devran edersin alemde, Zerrede alemi, alemde aşkı yaşamayan Adem’i neyleyim.

Sensizliğe alışmak, her türlü teselli sözü, bir ihanet geliyor kulağıma. Ne tuhaf ki, dün seni bana kötüleyen diller, bugün sensizliğin efkârındaki Mevlâna’yı teselli için dil döküyorlardı. Her türlü teselli sözü bir ihanet geliyor kulağıma. Parmaklarım alev alev yanıyor. Kâğıt tutuşacak, mektup yanacak diye çekiniyorum. Cehennemden betermiş, seni kazanmak için senden uzaklaşmak.

Namaste.

teşekkür et, niyet et, şükret ve sev

23.08.2024 - 14:44

,, hamd ‘’ âlemlerin Rabbi olan Allah'a mahsustur. hamd; sözlükte iyilik, güzellik, üstünlük ve erdemlilikle niteleme ve övme manasına geldiği biliniyor.

, şükür ‘’ övme, iyilik edenin ve bu nimeti verene kadrini – kıymetini göstermek, iyilik ve ihsanda bulunanı övmek anlamını taşır,

her insan bulunduğu mevcut haline şükretmelidir, mevcut durumun daha kötüsüne sahip olan insanlar her zaman var olmaktadır. Bu yüzden ki, olan veya olmayan tüm şeyler için şükür edilmelidir. Sahip olunan tüm güzelliklerin Yüce Yaradan sayesinde olduğunu elbette biliyoruz, bu yüzden her şükür Yaradan’adır.

şükretmek iyi olma, hayat memnuniyeti ve mutlulukla bağlantılıdır. şükür ile ilgili yapılan çalışmalarda şükran hissi arttıkça, ruh halinin olumlu duygularla geliştiği görülmüştür.

şükür ederken kalbinde ÖYLE BİR HİS OLMALI ki; günlerce süren susuzluğun üzerine suyu içmek gibi hissetmeli insan.

İnsanların ruhu ilaç deposu gibidir, kimin neye ihtiyacı varsa ondan nasiplenir. alışveriş yapıldığında gürültü, patırtı, talan etmek yerine, sessizce alacağını alarak ve o ruhu onurlandırmalı ihtiyaçlarını giderdiği için.

,, susuzluğunu giderdiği kuyuya taş veya pislik atan insanların erdemli davranışı yoktur, kirli kalpleri vardır.

,, sevgi şifadır, güçtür, teslimiyettir bir uçurumda kollarını açabildiğin, değişimin mührü, çoğalabilmenin bereketidir.’’ böyle derin özlemlere kavuşulduğunda, fark edebilmenin mucizesi denk gelsin, insan hayatına.

niyet; bir işi yapmaya karar vermektir ve o an yapılandır.
Örneğin; Niyet ettim ………. Namazımı kılmaya. Herhangi bir işe başlamadan niyet enerjisinde olmanın mucizelerini görüyorum. Şükürler olsun.

dua; harfler yetmiyordu bazen anlaşılmaya, biliyordum ki, içtenlikle habersiz edilen duaların avuç içlerine söylenip, yüze sürüldüğünde, ruhumda bir gökkuşağı rengi daha peydah oluyordu.’’

,, teşekkür et, sev, dua et, niyet et şükret.’’

Şükürler olsun, teşekkürler Allah’ım…

sevgiye bulaşmanın mutluluğu olsun hepimizde, selamlar.

kendime fısıltılar

23.08.2024 - 13:20

şimdi senden yapılmış ay ışığında düşünüyorum da, tuz göl’ etine dönmüş kalplerin can yakıcı halleri bu şehirde mi kalacaklar?

İnsanlarla barışmanın uzun yolculuğunda büyümek yerine ,, vazgeçişler sığınağında barınıyordu boş vermişlik.''

biz büyüdüğümüz için kirlenmiyordu dünya, öyle olsa ağaçlar krallığını kurardı, biz duygularımızı büyütmek yerine kirlettiğimiz içindi.

bazı umutlar başka hikayeye ait olmalıydı.

Namaste…