Huri Çalışkan Adlı Üyenin Nedir Yazıları - An ...

  • insan doğası

    11.07.2025 - 22:41

    bazı günler sadece çiçek açmak içindi,
    görkemli olmaya çalışmadan.

    kahve, telaşsızken daha anlamlıydı oysa…
    yine de koşuyorduk hep,
    hızla, düşünmeden.

    çocukluktan mı kalmıştı bu acele hâli?

    yetişilmeyen sabahlara mı,
    yoksa hep geç kalınmış bir sevgiye mi?

    sevgimle, Huri

    #huriçalışkan

  • insan doğası

    11.07.2025 - 09:37

    büyümek, kimse görmeden içinden geçtiğin yangının adıdır.

    — Huri Çalışkan

  • sende ki sen

    09.07.2025 - 19:56

    bu gece ben,
    kimseye görünmeden
    bir adım daha büyüdüm.

    kimse bilmez…
    ben dahi unuttum
    kaç Anka kuşu doğumuydu bu.
    kaç defa küllerimden toplamıştım kendimi.

    şimdi hazır olduğum yer,
    mavilerin içi gibi duruyor.
    derin, duru, sessiz ve turkuaz.

    ve bu defa,
    limanda kalmaya niyetli.

    çünkü denizlerin de
    köklenebilmesi için
    toprak ana’ya ihtiyacı var.

    suların da altı,
    toprakla doluyken

    sevgimle, Huri

    #huriçalışkan

  • Tohumdan Toprak Üstünde Yürüme Sanat Akademisi

    05.07.2025 - 17:12

    — bir fısıltının gölgesinde

    dünya, yalnızca gördüklerimizden ibaret değildi...

    belki de pencerenin önünde duran saksıdaki kurumuş çiçek, bir vedanın değil,
    ,, yeni bir başlangıcın suskunluğuydu...''
    belki yürüdüğün yollar seni hiçbir yere götürmediği için değil,
    ,, seni bekleyen bir yere henüz açılmadığı içindi...''

    Ve... belki de sessizlik...
    Sadece suskunluk değil, ruhunun sana anlattığı en derin masalı anlatıyordu...

    .... DİNLEDİN, DUYDUN MU HİÇ KENDİNİ....

    Çünkü bazı şeyler,
    sadece usulca anlaşılırmış,
    ,, Kelimelere değil, kalbe dokunarak…''

    ne çok manzara kaçtı cam kenarından...
    şimdi begonvillere açılan o dünyaya dönme zamanıdır.

    kalbimden sana, bana ve bize....ben buna değerim, biz buna değeriz....

    sevgimle...

  • insan doğası

    05.07.2025 - 08:38

    insanoğlu, yanında götüremeyeceği eşyalarına taparken…
    bu dünyayı birlikte soluduğumuz hayvanların yok oluşuna ,, CAN KAYBI YOK "diyebilmek, sadece vicdansızlık, şerefsizlik değil, insansızlıktır.

    şeref yoksunu insanlarda ise insanlık aramak karanlıkta güneşi beklemek gibidir.

    doğa yanıyor,
    gıda bozuluyor,
    toprak küstürülüyor,
    bitkiler sessizce ölüyor…
    Ve hâlâ kazanan sanılıyor,
    yarın nefes alacak bir ağaç kalmayacağını fark etmeyenler.

    Öyle bir dünya yaratıyorlar ki,
    bir gün sadece ,, kaka yapacakları" keçi boku kadar bir yer için birbirini yiyecek insanlar olacak.

  • sende ki sen

    02.07.2025 - 18:41

    senin iç sesini duyan, kalabalıklar ardında ne hissettiğini anlayan biri var.
    Ve...bu, seni gerçekten sevenin işidir.

    ~Huri

  • sende ki sen

    02.07.2025 - 18:41

    hadi gel...
    şimdi mavi demleyelim karanlıklara.
    gökyüzü bir yudum umut ister,
    sen uyan sevgilim...

    ~Huri

  • tarçın kokulu muhabbetler

    01.07.2025 - 09:54

    bazı ruhlar dünyaya özel baharatlar gibidir.
    az bulunur,
    çok şey katar.
    Ve...bir kez eksildi mi, tadı hep eksik kalır...

    — Tarçın Kokulu Muhabbetler, Huri

  • önce Çocuk

    28.06.2025 - 10:23

    Çocuğa Saygı, Bir Ülkenin Ruhu Olur
    (Toplumsal gözlem, psikolojik farkındalık ve iyileştirici bir çağrı)

    Bir çocuğu yalnızca büyütmüyoruz,
    bir ülkenin geleceğini, bir insanın iç dünyasını da kuruyoruz.
    Çünkü en kalıcı inşa, insana yapılan yatırımdır.
    Ve o yatırım çoğu zaman oyuncaklı bir odada değil,
    duyulmuş bir cümlede, duyulmamış bir duygudadır.

    Çocukluk, sadece anılardan ibaret değildir,
    gelecekteki yetişkinliğin harcıdır.
    Ve ne yazık ki en büyük kırılmalar, en masum yerden başlar.

    Çocuğa küçük yaşlardan itibaren “sus” denilerek öğretilen şey,
    çoğu zaman saygı değil, içe kapanmadır.
    “Büyüklerin yanında konuşulmaz” gibi ezberlerle büyütülen çocuk,
    duyulmadığını zanneder, zamanla da kendi sesine yabancılaşır.

    “Mahalle ne der?” korkusuyla,
    çocuk kendi duygusundan utandırılır.
    Oysa toplum, ancak “Ne hissediyorsun?” diye sorabilen bireylerle gelişir.

    Ailede huzur yoksa, çocuk da kendiliğinden huzurlu olamaz.
    Çünkü çocuk, annesinin gözünden, babasının sesinden büyür.

    Bugün çocuklara sadece “çevreye göre” kıyafet giydiriliyor.
    Ama içine, yaşam kıyafeti olarak endişe, korku ve sevilmeme duygusu giydiriliyor.

    Ve sonra soruluyor:
    “Ne oldu bu çocuğa?”
    Asıl soru şu olmalıydı:
    “Biz neyi fark etmedik?”

    Evde sevgiyi hissedemeyen çocuk,
    onu iyi olmayan ruhlarda aramaya başlar.
    Ve çoğu zaman oradan eksilerek,
    kendinden biraz daha uzaklaşarak döner.

    Oysa sevgi sadece bir his değil,
    çocuğun dünyayı anlama biçimidir.

    Bu yüzden hep söylüyorum:
    – Çocuğunuza saygı duyun.
    – Yalnızca sevin demiyorum; sevdiğinizi hissettirin.
    – Sözünü kesmeyin.
    – Ona kendini ifade edebileceği alanlar tanıyın.

    Çünkü kendini anlatamayan bir çocuk,
    büyüdüğünde kendi içinde kaybolur.
    Ve toplum, o kayıplarla eksilir.

    — Huri Çalışkan
    Tohumdan Toprak Üstünde Yürüme Sanat Akademisi

  • Tohumdan Toprak Üstünde Yürüme Sanat Akademisi

    28.06.2025 - 10:22

    Çocuğa Saygı, Bir Ülkenin Ruhu Olur
    (Toplumsal gözlem, psikolojik farkındalık ve iyileştirici bir çağrı)

    Bir çocuğu yalnızca büyütmüyoruz,
    bir ülkenin geleceğini, bir insanın iç dünyasını da kuruyoruz.
    Çünkü en kalıcı inşa, insana yapılan yatırımdır.
    Ve o yatırım çoğu zaman oyuncaklı bir odada değil,
    duyulmuş bir cümlede, duyulmamış bir duygudadır.

    Çocukluk, sadece anılardan ibaret değildir,
    gelecekteki yetişkinliğin harcıdır.
    Ve ne yazık ki en büyük kırılmalar, en masum yerden başlar.

    Çocuğa küçük yaşlardan itibaren “sus” denilerek öğretilen şey,
    çoğu zaman saygı değil, içe kapanmadır.
    “Büyüklerin yanında konuşulmaz” gibi ezberlerle büyütülen çocuk,
    duyulmadığını zanneder, zamanla da kendi sesine yabancılaşır.

    “Mahalle ne der?” korkusuyla,
    çocuk kendi duygusundan utandırılır.
    Oysa toplum, ancak “Ne hissediyorsun?” diye sorabilen bireylerle gelişir.

    Ailede huzur yoksa, çocuk da kendiliğinden huzurlu olamaz.
    Çünkü çocuk, annesinin gözünden, babasının sesinden büyür.

    Bugün çocuklara sadece “çevreye göre” kıyafet giydiriliyor.
    Ama içine, yaşam kıyafeti olarak endişe, korku ve sevilmeme duygusu giydiriliyor.

    Ve sonra soruluyor:
    “Ne oldu bu çocuğa?”
    Asıl soru şu olmalıydı:
    “Biz neyi fark etmedik?”

    Evde sevgiyi hissedemeyen çocuk,
    onu iyi olmayan ruhlarda aramaya başlar.
    Ve çoğu zaman oradan eksilerek,
    kendinden biraz daha uzaklaşarak döner.

    Oysa sevgi sadece bir his değil,
    çocuğun dünyayı anlama biçimidir.

    Bu yüzden hep söylüyorum:
    – Çocuğunuza saygı duyun.
    – Yalnızca sevin demiyorum; sevdiğinizi hissettirin.
    – Sözünü kesmeyin.
    – Ona kendini ifade edebileceği alanlar tanıyın.

    Çünkü kendini anlatamayan bir çocuk,
    büyüdüğünde kendi içinde kaybolur.
    Ve toplum, o kayıplarla eksilir.

    — Huri Çalışkan
    Tohumdan Toprak Üstünde Yürüme Sanat Akademisi

  • Kelimelerin uykusu Kaçtığında

    27.06.2025 - 18:17

    Her yüzde küçük bir ülke saklı,
    umut, kaygı, telaş, direnç…

    Kimi, korkusunu makyajla,
    kimi, özlemini suskunlukla örter.

    Belki de büyük değişim,
    yalnızlıklarımızı görmekle başlar.

    O yüzden ülkelerin sokakları önemlidir,
    çünkü insanı gerçekten tanımak için
    yüzlere değil, yaşanmışlıklara bakmak gerekir.

    kalbimden sana, bana ve bize~
    ~Huri Çalışkan

  • avluda yürüyen gölgeler

    26.06.2025 - 20:00

    Ruhumda hâlâ dut kokusu var. Oysa ağaç yoktu o bahçede…

  • Kelimelerin uykusu Kaçtığında

    26.06.2025 - 19:59

    ,, bir Einaudi parçası açın, dünyadan değilmişsiniz gibi hissetmeye başlayacaksınız.”

  • Kelimelerin uykusu Kaçtığında

    26.06.2025 - 19:59

    pencerem açık, mutfakta tarçınlı kek pişiyor.
    ancak tarifteki eksik ne biliyor musun?
    Onun sesiyle çalan bir müzik…
    Ve... ,,şimdi gelir" hissi.

    #huriçalışkan

  • Tohumdan Toprak Üstünde Yürüme Sanat Akademisi

    26.06.2025 - 19:49

    Hayat da öyle değil mi?

    Geçtiğimiz her sokak, hayatımıza bir renk bırakıyor.
    Kiminin mavisi kalıyor üstümüzde,
    kiminin yeşili…

    Ve... arkadan usulca sesleniyor mu kelebekler?
    “Rengim sana emanet...”

    ~sevgimle

  • sende ki sen

    23.06.2025 - 13:25

    Ne zaman içinde cevaplar kaybolursa, yine içinde ara.
    Suskun kalbinin kıyısında, duyman için bekleyen hakikatler saklıdır. kalbimden, sana, bana ve bize...
    sevgilerimle, Huri

  • teşekkür et, niyet et, şükret ve sev

    23.06.2025 - 09:24

    güne şükür ile başla niyet ile tohumları ek ve umut ile ilerle..... elbette din, dil, ırk ayırt etmeden tüm dünyaya iyi niyetler ekleyerek...

    ...biz buna değeriz

  • Kelimelerin uykusu Kaçtığında

    22.06.2025 - 23:33

    Gece siyah battaniyesini üzerine çeker,
    Gölgeler usulca yeryüzünden evlerine çekilir...

    Gökyüzüne gülümsemeden uyuma.

    ~ Kelimelerin Uykusu Kaçtığında

  • avluda yürüyen gölgeler

    22.06.2025 - 21:18

    Bazı gölgeler, çiçek açarak seslenir...

    Avluda Yürüyen Gölgeler – Huri Çalışkan

  • avluda yürüyen gölgeler

    22.06.2025 - 21:17

    Rüzgârın fısıldadığı her nota, gölgelerimde bir hikâye bırakır…”
    Avluda Yürüyen Gölgeler
    — Huri Çalışkan’ın kaleminden, duyanlar için....

  • avluda yürüyen gölgeler

    22.06.2025 - 21:16

    Rüzgâra doğru yürüyordu...
    Küllerinden değil, kalbinden doğan kadınların sessiz gücüyle.
    ~Huri Çalışkan

  • filistin

    21.06.2025 - 18:04

    Bir çocuk düşerken,
    insanlık ayakta kalamaz.
    Ve sustukça büyür zulüm,
    kan sessizliği sever çünkü.

    güneş yerine zulüm ile uyanan çocuklar varken annelerin çığlıkları gökyüzündeler.....

  • filistin

    21.06.2025 - 17:58

    ?si=Ucvjx7u-sPELYCVJ

    ,, bana bir çiçek bulun solmayan "

  • Tohumdan Toprak Üstünde Yürüme Sanat Akademisi

    20.06.2025 - 10:23

    Where Are You Now

    Eğer bu dünya bir doğum yeri ise,
    her canlı birer mirasçıdır bu topraklara.
    Ve biz, yalnızca insan değil,
    birbirimizin emaneti,
    birbirimizin sınavıyız.

    Din, dil, ırk gözetmeksizin
    her insanın yaşam hakkı eşit doğar.
    Ancak ne yazık ki eşit büyüyemez…
    İşte bu yüzden ahlak gerekir.
    İşte bu yüzden adalet.

    Ahlak gösteride değil, gizlide belli olur.
    Mesaj kutun ya da zihnin kirliyse,
    dürüstlük adına tek kelime etme —
    çünkü sen gizlendiğini sanırsın,
    ancak kim olduğunu hayat çoktan ifşa etmiştir.

    Bir ağacı kesmeden önce,
    dalına konmuş serçeyi düşün.
    Bir kadına konuşmadan önce,
    içinde taşıdığın sesi dinle.
    Ve bir çocuğun gözlerine bakarken,
    dünyayı neye dönüştürdüğünü hatırla.

    Ahlak, etiket değil, eylemdir.
    Adalet; yalnızca mahkeme salonlarında değil,
    günlük hayatın sessiz anlarında da sınanır.
    Ve hoşgörü...
    Her insanın penceresi farklıysa,
    baktığı manzarayı anlamaya çalışmaktır.

    İzleyeceğimiz yol bellidir,
    vicdanın açık yolu.
    Orada gösteriş yoktur, yargı yoktur, üstünlük yoktur.
    Sadece yaşamın kutsallığı vardır —
    her canlı için, her soluk için,
    her gözyaşı ve her gülümseme için.

    Çünkü bu dünya,
    görmek isteyenler için bir okul,
    duymak isteyenler için bir öğreti,
    sevmek isteyenler için bir yuvadır.

    Tohumdan Toprak Üstünde Yürüme Sanat Akademisi,
    — Huri Çalışkan’ın kaleminden.

Toplam 509 mesaj bulundu