Havva Öztürk Antoloji.com

Binbir gece masallarındaki Şehrazat misali..anlattım bildiğim tüm masalları..gitmemen içindi...çırpınışlarım,şakalarım,,fıkralarım,,hep seni oyalayıp biraz daha kalman içindi...Şehrazat şanslıydı..affedildi.... ve sevdiği adam ona hayatını ve kendisini verdi..oysa benim ölüm kağıdımı boynuma astın...masallarım tükendi . Yazmak..anlatmak...bilinmek...Çok yaşayan ve dinlenilmeyen bir insan, mutlaka birilerine bunu anlatmak ister..İçindekileri dışarı dökmezsse boğulacağını bilir çünkü...insanın kendi içinde boğulması anlatılmazdır..kimse yardım edemez elini atıp..kimse kurtulsun diye bir can simidi atamaz...Çünkü hiç kimse kimsenin iç dünyasındaki çalkantıları bilemez..Büyük anlatımlar,büyük sessizliklerden sonra çıkar..Tüm en usta kalemler..en suskun insanlardan çıkmıştır..En muhteşem tablolar,en silik renklerden oluşmuştur..Goya resim yapmasaydı ..sadece kulağını kesmekle yetinmeyecekti..Beethoven sağırdı..içini anca muhteşem notalarla döktü..Biz onları anca sanat ve edebiyatla duyduk.. Buradaki dostların hemen hepsi ..hiç dinlenilmeyen,anlatamayan ama dopdolu kişilerdir.. Ne yaşadıysak o ölçüde doluluk vardır içte
..