Küçükken,büyüdüğümde de giyebilmem için annemin bana aldığı en az 3 beden daha büyük elbiselerden kurtulmak için büyümeye karar verdim:) ilköğretim ve hatta lise öğrenimimi ayaklarımdan sarkan pantolon paçaları ve şalvar görünümündeki külotlu çoraplarımda tamamlamış bulunmaktayım:)üniversite öğrenimimi ise memleketim konyada akşam ezanından önce evde olmak suretiyle bitirdim;)artık özgürdüm,kendi ayaklarım üzerinde durabiliordum..artık büyük beden elbiseler giymeyecek akşam ezanından sonra da dışarıda yemek yiyebilecektim:)çünki şırnak a öğretmen olarak atanmıştım..Artık büyümüştm..Şimdi ise hayatın omuzlarıma yüklendiği sorumlulukla sizlere itiraf ediorum:Ben hep annemin pembe yanaklı küçük kızı olarak kalmayı yeğlerdim..Büyümek zormuşş..
..
Beni mi Seviyorsun
Nurdan Ünsal
04.09.2010 - 11:25ilginç fakat bu kadar çok sözle ancak bu kadar az şey anlatılabilirdi..objektif olmalısıysam,bence başarısız bi şiir..:(
Toplam 1 mesaj bulundu