Hakan Devrim Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakkı ...

Benim Gibi



Yalnızca yağmur yağdığında seviyorum bu şehrin insanlarını..
Herkesin yüzü gözü ıslak,
Başları eğik omuzlarının arasında..
Yağmur yağdığında... Herkes..
Benim hep olduğum gibi...

Ceyhun Yılmaz

BİR GÜN



Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde

Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa

Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde

Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa

Bil ki seni düşünüyorum

Bir vapur yanaşırsa rıhtımına bin, acil

Örtün karanlıkları masmavi denizlerde

Ve dinle kalbimi bak nasıl çarpıyor nasıl

O bütün özlemlerin koyulaştığı yerde

Bil ki seni bekliyorum

Bir sabah gün doğarken aç perdelerini, bak

Sevinçle balkonuna konuyorsa martılar

Kendini tadılmamış derin bir hazza bırak

Dökülsün dudağından en umutlu şarkılar

Bil ki seni istiyorum

Gecelerden bir gece uyanırsan apansız

Uzaklarda elemli, garip bir kuş öterse

Bir ceylan ağlıyorsa dağlarda yapayalnız

Ve bir gün kabrimde bir kara gül biterse

Bil ki seni seviyorum....
HEMDE ÇILGINLAR GİBİ DELİCESİNE....

BEN SENİ SEVDİM Mİ?



Ben seni sevdim mi? Sevdim, kime ne

Tuttum, ta içime oturttum seni

Aldim, oksadim saçlarini, öptüm

Içtim yudum yudum güzelligini

Ben seni sevdim mi? Sevdim elbette

Bendeydi özlemlerin en korkuncu

Çildirirdim sen ne kadar uzaksan,

Ask degil, hiç doymayan bir seydi bu

Ben seni sevdim mi? Sevdim dogrusu

Sevdikçe tamamlandim, bütünlendim

Biri vardi aglayan; gecelerce

Biri vardi sana tutkun; o bendim

Ben seni sevdim mi? Sevdim, en büyük

En solmayan güller açti içimde

Ömrümü degerli kilan bir seydin

Sen benim bozbulanik gençligimde

Ben seni sevdim mi? Sevdim, öyle ya

Bir çizgiye vardim seninle beraber

Ve bir gün orada yitirdim seni

Ben seni sevdim mi? Sevdim, Ya sen beni?

AŞK MIYDI O?



Aşk mıydı o, aşkımsı bir şey miydi

Neydi çekip kendine, beni bağlayan

Kanatan dudağımı, tenimi dağlayan

Elleri ta içimde o dev miydi

Etime bir alev değmişçesine

Nasıl da yakardı öptüğü zaman

Bir su gibi akıp gitti avuçlarımdan

Yorgunum şimdi bin yıl sevmişçesine

Hani o yalnız benim olan gül, kırmızı

Gözlerimin önünde açılan sonsuz bahçe

Hani, o var olmalarımız öpüştükçe

O delice sürdürmeler yaşantımızı

Hiç doymamak oysa, tene, kokuya, aşka

Sarıldıkça güçlenmek, bütünlenmek

Kudurmuş arzularla zamanı yenmek

Ve en kuytularda buluşmak korka korka

Kimi gün utanmak otlardan, çimenlerden

Kimi gece mıhlamak gölgemizi duvara

Varmak için o sevgiyle açılmış kollara

Apansız düşmek yükseklerde bir yerden

Oydu işte alıştığım, özlediğim şimdi de

Sevgice bir tutku, aşkımsı bir yakınlık

Avunmak... Kırık dökük anılarla artık

Kimbilir? o geceler yaşanmadı belki de

ÜMİT YAŞAR OGUZCAN

AŞK HEYKELİ



bir gün bu şehrin en yüksek tepesine

senin heykelini dikeceğim

limana yanaşan gemilerden önce sen görüneceksin

sen yol göstereceksin karanlıklarda

pullarda senin resmin olacak

vitrinlerde senin fotoğrafların

bu şehre gelenlere

önce seni gösterecekler

bense dilediğim gibi

günün her saatinde yalnız seni göreceğim

ve

karlı, soğuk bir kış günü

senin o duygusuz ayaklarının dibinde

can vereceğim.....
......
ANLAYAN ANLADI.....

ACILAR DENİZİ



Ben acılar denizinde boğulmuşum

İşitmem vapur düdüklerini, martı çığlıklarını

Dalgalar her gün bir başka kıyıya atar beni

Duyarım yosunların benim için ağladıklarını



Ölüyüm çoktan, bir baksana gözlerime

Gör, içindeki o kanlı cam kırıklarını

Bu ne karanlık, bu ne zindan gece böyle

Bütün gemiler söndürmüş ışıklarını



Ben acılar denizi olmuşum, yaklaşma

Sularım tuzlu, sularım zehir zemberek

Baksana; herkes içime dökmüş artıklarını



Bu karanlık bitse artık, bir ay doğsa

Bir deli rüzgar çıksa; alıp götürse

Yılların içimde bıraktıklarını...

ÜMİT YAŞAR OGUZCAN..

yüregim ıslaktır benim
kuytularda aglamaktan
ve hafif uçuktur rengi
kurusun diye kaç kez
güneşe asılmaktan...
SUNAY AKIN

EĞER

O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması
mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.

Dayanılması o kadar da zor değildir, büyük ayrılıklar bile,
en güzel yerde başlatılsaydı eğer.

Utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer

Yüz kızartıcı bir suç değildir hırsızlık,
çalınan birinin kalbiyse eğer.

Korkulacak bir yanı yoktur aşkların,
insan bütün derilerden soyunabilseydi eğer.

O kadar da yürek burkmazdı alışılmış bir ses,
hiçbir zaman duyulmasaydı eğer.

Daha çabuk unuturdu belki su sızdırmayan sarılmalar,
kara sevdayla sarıp sarmalanmasalardı eğer.

Belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine delice bakmasalardı eğer.

Çabuk unutulurdu ıslak bir öpücüğün yakıcı tadı belki de
kalp, göğüs kafesine o kadar yüklenmeseydi eğer.

Yerini başka şeyler alabilirdi uzun gece sohbetlerinin,
son sigara yudum yudum paylaşılmasaydı eğer.

Düşlere bile kar yağmazdı hiçbir zaman,
meydan savaşlarında korkular, aşkı ağır yaralamasaydı eğer.

Su gibi akıp geçerdi hiç geçmeyecekmiş gibi duran zaman,
beklemeye değecek olan gelecekse sonunda eğer.

Rengi bile solardı düşlerdeki saçların zamanla,
tanımsız kokuları yastıklara yapışıp kalmasaydı eğer.

O büyük, o görkemli son, ölüm bile anlamını yitirirdi,
yaşanılası her şey yaşanmış olsaydı eğer.

O kadar da çekilmez olmazdı yalnızlıklar,
son umut ışığı da sönmemiş olsaydı eğer.

Bu kadar da ısıtmazdı belki de bahar güneşleri,
her kaybedişin ardından hayat yeniden başlamasaydı eğer.

Kahvaltıdan da önce sigaraya sarılmak şart olmazdı belki de,
dev bir özlem dalgası meydan okumasaydı eğer.

Anılarda kalırdı belki de zamanla ince bel,
namussuz çay bile ince belli bardaktan verilmeseydi eğer.

Uykusuzluklar yıkıp geçmezdi, kısacık kestirmelerin ardından,
dokunulası ipek ten bir o kadar uzakta olmasaydı eğer.

Issız bir yuva bile cennete dönüşebilirdi belki de,
sıcak bir gülüşle ısıtılsaydı eğer.

Yoksul düşmezdi yıllanmış şarap tadındaki şiirler böylesine,
kulağına okunacak biri olsaydı eğer.

İnanmak mümkün olmazdı her aşkın bağrında bir ayrılık gizlendiğine belki de,
kartvizitinde 'onca ayrılığın birinci dereceden failidir' denmeseydi eğer.

Gerçekten boynunu bükmezdi papatyalar,
ihanetinden onlar da payını almasaydı eğer.

Issızlığa teslim olmazdı sahiller,
Kendi belirsiz sahillerinde amaçsız gezintilerle avunmaya kalkmamış olsaydın eğer.

Sen gittikten sonra yalnız kalacağım.
Yalnız kalmaktan korkmuyorum da,
ya canım ellerini tutmak isterse...

Evet Sevgili,
Kim özlerdi avuç içlerinin ter kokusunu,
kim uzanmak isterdi ince parmaklarına,
mazilerinde görkemli bir yaşanmışlığa tanıklık etmiş olmasalardı eğer! !

CAN YÜCEL