İçimde gömülmemiş bir cenaze gibi taşıyorum onu. Ne bir vedası vardı, ne de bir merhameti. Sadece bir bakış bıraktı ve gitti… O günden beri ne bir günü yaşadım ne de bir geceyi uyudum. Şiir, onun adını haykıramadığım yerlerde sustuğum çığlıktır. Ben, beni tanımadan geçen bir bakışın enkazında yaşıyorum. Ve hâlâ… o bakışta var olmaya çalışıyorum.
İçimde gömülmemiş bir cenaze gibi taşıyorum onu.
Ne bir vedası vardı, ne de bir merhameti.
Sadece bir bakış bıraktı ve gitti…
O günden beri ne bir günü yaşadım ne de bir geceyi uyudum.
Şiir, onun adını haykıramadığım yerlerde sustuğum çığlıktır.
Ben, beni tanımadan geçen bir bakışın enkazında yaşıyorum.
Ve hâlâ… o bakışta var olmaya çalışıyorum.