Efruh Te Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakkında ...

Kara gözlü, güzel kızım
Söyler Elif, Elif deyi.
Nazlı nazlı, sistemleri
Sunar Elif, Elif deyi

Sözü ilaç, baldır sanki
İçer Elif, Elif deyi

Mesafe olsa, aşılır gelinir
Gönülden gönüle yollar serilir.
Ölüm girmişse bu hasretliğe
Özlemek dediğin nasıl sevilir?

Şifada mıdır imtihan yoksa imtihanda mi şifa? Kul hangi kapıdan baksa hem imtihan hem de şifada.

Her günahın
bir hafifletici sebebi olmuştur hep
Ardına saklanılan yalanlarla
İstavroz çıkarma saatleri
Ya da bir türbenin başında
Bağlanmış bez parçaları.
Ah şu samimiyet
Menfaati olmasa dua etmiyeceklerin
Ağızlarında şişirilmiş balon gibi
İçi hava dolu sırf boşluk.

Dirimize kıymet vermeyenin selamızla ne işi olur?

Bir yanı nisyan, bir yanı isyan olan insan. Acizliğinden başka neyi var ki elinde.

Kaleme aşık olan
Yazar, çizer gönlünce.
Bitmez ozanda sevda
Kalemi döndüğünce.

Cezaların uzun ya da kısa oluşu cezayı çekenin vicdanına bağlıdır.

Sözü anlamaya da can gerek can. Nice ölü kendini can sayarmış.

Zaafınızı bilen düşmandan daha tehlikelisi yoktur.

Sesini işitmeyenler, sustuğunu bilemezler.

En hünerli harflerin yetersiz kaldığı cümlelerdi, benim cümlelerim.
Bundan mı nedir anlaşılmakta hep eksik kaldım.

İnsanoğlu kusur arar, kendi bilmez hali ne
Sultanlığı layık görür, piri fani haline.

Aşık olanlar halinden bellidir. Hal dilinde neçe gerektir söz.
Sözü diyen aşık değildir.

Her güzeli, sever isen
Her güzele, yarim dersen
Sözün bilmez, horca dersen
Niye sevdin, sevmeyeydin

Gül dediğin, diken ile
Her güzel de, nazı ile
Madem çekmez, horca dersin
Niye sevdin, sevmeyeydin

Felsefe yolunun taşları çoktur. Düşünmeye odaklananlar, yoldaki taşların üzerine basarak geçer

Yaşantısının içine tüm unutamadıklarını gömüyor.

Yalanlara kanmak, doğrusunu bilmekten daha cazip gelir.

Fikrinizi söylemek için ya deli olmalıydınız ya da ahmak.

Halk kördür sadece işine geleni duyar.

Sevinçten uyuyamazsın Halep'te Türk bayrağını görünce sonra sabah olup düşününce buruk bir acı içini kaplar.
Göründüğü gibi olsaydı herşey ama aklımız ve hislerimizle oynayıp alay edenler arkada planlarını çoktan yapmıştır. Şüphe duymayan sevinç çığlıkları atarken bızler.

İnsanlar taklitçidir. Fikir üretenin değil, taklidi en iyi yapanın değer görmesi bundandır.

Fakir edebiyatını bilmeyen ve yapmayan birine devrimci diyemezsiniz. Zenginlerin tabi sonradan görme ve haksızlıklarla kazanılmış bir serveti yoksa, zenginlik edebiyatı yaptıklarına pek rastlamazsınız. Öyle zenginlerin zenginlik edebiyatını fakirler yapmayı kendileri için sınıf atlama olarak görürler. Ve ballandıra ballandıra anlatırlar bununla kendilerine övünç çıkarmayı da atlamayarak.

Fakirlik edebiyatı siyaset içinde olması gereken zorunlu bir edebiyattır. Bu yüzden fakirlik bitirilmeye çalışılmaz. Büyük çoğunluğun yoksul, fakir olması devletlerin yönetiminde söz sahibi olanların işine gelir. Fakirler, fakir edebiyatını zenginlerden dinlerken, kendi hayatlarının bu insanlar tarafından söyleniliyor olmasıyla bahtiyar ola dursun zenginler bununla zenginliklerine daha çok zenginlik eklerler.

Bir fakire zenginlik nasıl olur ya da zenginken nasıl yaşanılır bunları öğretemezsiniz. Zenginin vereceği ikinci el eşyası ve sofrasından bir iki lokmalık yemekler fakirin zenginliğe dair beklentisi ve zengince yaşadığını sanması için yeterlidir. Fakirlikle ideolojide aynı oranda seyreder. Fakirlik edebiyatını en iyi yapan taraf kazanır. Emekten, işçiden, alın terinden, kutsallıktan bahsettiğinizde büyük çoğunluğun kararında etkilisiniz demektir.

.Okumak için önce, adını bilmek gerek
İnkar edip gidene, kainat hep boş demek.
Değeri kendi biçer, ister hem hanesini
Düşünde olmayana, nasip olmaz cenneti