Ecdat Armağan Adlı Antoloji.com Üyesinin Şai ...

'Aklın ustasıyla söyleşiyordum biraz,
Dedim: gönül sırrını vermekte etme naz.
Öyleyse şimdi bana kulak ver, dedi o;
Vermezsen sır, sır olur, söylersen sır olmaz.'
Mevlana Celaleddin-i Rumi.

Saygıyla.

Sevdanın,bu flora,fauna ilişkileriyle anlatımında,neden hep gül ve bülbül ? Tek aşk onların arasındamı Şule :))

Sevgili ozo; bolca alkış,övgü ve 'bravo' seslerini özledin galiba.Herkesin kolay atamadığı bir 'imza' olmuş. :))

Bu 'serzeniş' le sanmamki acılar eskiyebilsin.'Acı' üreticileri var olduğu sürece yenilerine hazır olmak gerek her daim.Zira onlar,perdeleri hiç kapanmayan bir tragedia örneği sahnedeler hep.

Gidecekse eğer,kırık bacaklada gider.Yeterkiaşkın 'yüreği' kırılmasın.Ama şiirdeki kararlılık güzel :)

Neredeyse 150 milyon yıl gerilerden 'evrim teorisi' ni yalanlarcasına değişmeden günümüze kadar gelen bir canlı türünü böylesine şiirselleştirmek ancak size özgü olabilirdi.Dizelerinizde her zaman bir 'evren' oluyor.Kutlarım.

Nazenin gönüllerin,hüzün otağlarında konaklayanların,isyanlarında ağlayanların ve en önemlisi sevdalarına bekçilik edenlerin tuttukları dönüşü olmayan bir yol,her zamanda meçhul bir son'a yürüyüşmüdür acaba ? Hiçmi 'vuslat' duraklarında molalar olmaz,hiçmi üzerinde 'Acılar Diyarı' yazmayan bir son d ...

E peki insanoğlu neden aşk peşinde koşar ? :))

Şiir ve felsefe her zaman bu kadar güzel kol kola giremiyor.Ve o zamanda bu kadar çok düşündüremiyor.Tebrikler Sn.Erlaçin.

'İnsan nasıl ölümü düşünmeyebiliyorsa,aşk'ı da düşünmeden edebilir' diyen ve yaşamının sonunda ölüme aşksız giden C.Pavese okuyabilseydi keşke bu dizeleri.

Hüzün'ün,hüzün ve isyan inleyen sesi.Sevgili Erlaçin,'zaman zaman deli dalgalarla gelen hüznü' hatırlattınız yine.

İsteyipte yaşayamadıklarını düşün ozo,ve sonrada bu soruyu bir kez daha sor kendine.Hatta herkes öyle yapsın.

Saçmalarken bile saçmalayamamak,yine bir yerlere dokunmak,işte Şule .:)

Alacak hanesine yazılan bir kırmızı gül ve karşısında kapanacağa benzemeyen bir 'hüzün' borcu.

Düşünüyorumda,bu 'ayrılık' lar kimlerin eseri acaba? 'Ayrılanlar'ın hiçmi katkısı olmazda,sonradan 'ayrılık' suçlanır.:)

Deneyin bakalım.Öyle bir gülümseme belirecekmi yüzünüzde,hiç sanmam.İçiniz gülümsüyorsa hiçbirşey harcanmaz:)

'Sevgi itirafı özürlüsü' toplumumuzda bir 'can çiçeği'ne olan duyguların böylesine özlem ateşiyle birlikte haykırılması ne kadar anlamlı.Aradaki o uzaklığın tükenmesini dilerim.

YALNIZLIĞIN BUZDAN AYI

Islanmış taşlığında suskun bir bekleyişin
Yutar yalnızlıgın buzdan ayını,
Aksamsefaları icinde karanlık gözlerin.
Döker çiçeğini sararan rengiyle,
Yaralı bir aşkla seğiren derin.
Ve aklın seni sürgüne gönderir
Yüzüne iğreti gelen isminle,
En yalnız köşesinde donmus y ...

'Gün doğarken sabah horozları niçin
Acı acı bağrışırlar, bilir misin?
Tan yerini gösterip derler ki sana:
Bir gecen geçti gidiyor; sen nerdesin? ' der Ö.Hayyam bir rubaisinde.

Belli ki sine kuyularındaymışsınız sayın Erlaçin.Dostunuzun iyi haberlerinin sizi ıssızlardan çıkarması dil ...

Dur ozo; öyle bir kez okumayla olmayacak :) Sen böylesine anlatırsan yaşadıklarını (ya da yaşamadıklarını !!!!) :) ilk okuyuşta 'akla zarar' vermeden ben nasıl sindireceğimki :)

Şarkılar gönül dünyamızda bazen hafif hafif esen meltemler,bazende taşları yerinden söken lodoslar gibidir.Ama hepsi nakış nakış işlenmiştir biryerlerimize nice 'ayrılık'ların nice 'bir başka alem vuslat' ları gibi.

Haklısın ozo, Ahmet Haşim'i anımsatan bir 'sembolizm' kokusu da bana geldi bu dizelerden.Biraz daha ileri gidip Baudlaire esintileri bile denebilir.

Kargaşa ve fırtınaların ortasında bile,kendimizle barışık olabildiğimizde, gönül gözüyle bakabildiğimiz için,'insan'ız.:) O gönül gözüdürki baktığı yerlerde dostluk eker,dostluk biçer.Değeri kavranır.Gönül gözlerinin kapanmaması dileğiyle:)

Ve 'mistik bir huzur' bazen.