Derya Nur Demirci Adlı Antoloji.com Üyesinin ...

Kaç damlada ıslanır ki yüreğimin kıraç toprağı? .
Kaç mendille kurur ki bu gözyaşı sağanağı? .


Özledim diyorum. Özledim işte…
Bu can sana döndü her dirilişte.
O kadar zavallı gecem oldu ki yalnızlık denilen suretsiz kimlikte.
Bazen şaşırdım yolumu ne yana dönsem hep iki yüzlü yalnızlık..evimde odamda..
Ne zaman başımı kaldırsam bir çivi gibi alnımın ortasında.
Ne zaman bir yana dönsem kader gibi ömrümün rotasında.
Kaç gece kirpiğimde kan izleri kaç gece yüreğimde dön sözleri yankılandı çaresizce.
Bulamadım cevabını bendeki bende.

Özledim diyorum..özledim işte..
Canımdan can aktı her direnişte.
Her gece başka bir hayali bağladım gönül darağacıma.
Yüreğim sızlaya sızlaya ittim titreyen sehpayı parmak uçlarımla.
Asılan her hayal ölüme giden yüzlerce umuttu aslında.
Kayboldu rüyaların renkli daveti.
Ben yarı çıplak yanımla bir teselli ararken sensizlik duvarında.
Çığlıklar kurşuna dizildi dudaklarımda saçlarım intihar etti parmak uçlarımda. Kayboldu bakışlarım titrek mum ışığında ve ben öylesine bitkin öylesine yorgun..
Bir yol arıyordum kendime ışığa ulaşmak adına..Bulamıyordum..
'ne yan aydınlığa düşerdi ne yan karanlığa'
Ne zaman ve nerede varırım ki ışığa? .

Özledim diyorum..Özledim işte..
Ciğerim söküldü her serzenişte.
Her gece bir çizik daha atıyorum yüreğimin kerpiç duvarına sensizliği tüketmek adına. Ama olmuyor… her hücresinde bakışların saklı her kuytu köşesinde parmak izlerin. Bir görebilsen yalnızlığın alnımın ortasına vurduğu soğuk damgayı.
Bir duyabilsen kalabalıkta kayboldukça yalnızlığın kollarında bulduğum feryadı.
Ne güne ulaştı yüreğim ne gecede kaldı.
Ne bir gülü tuttu elim ne dikeni battı.
Ey hayat canımı acıtma artık dedikçe canım daha çok yandı..canım..daha..çok..yandı..

Özledim diyorum..Özledim işte..
Gözlerim yanıldı her benzetişte.
Yokluğun en hazin bestesi oldu dudaklarımın.

AĞLAYACAKSIN
Bir gün beni aradıgında
Ben gelecegim aklına ağlayacaksın
Bir rüzğar esecek güzelim saclarına
Ben gelecegim aklına aglayacaksın

Dilin varmıyosa beni anmaya
Boş ver calısma hatırlamaya
Nasıl olsa bir gün rüyanda
Ben gelecegim aklına aglayacaksın

AKREP

Ölüm dahi bu denlititretmezdi
Taki seninle dolana kadar
Biliyormusun artık korkuyorum
Ölümden ölüpte görmemekten yarnı gözlerini

Korkuyorum
Gitmeme az kaldı
Sensizlik korkusu bastırmaya başladı
Bir tek şey söyle bir tek öyle susma
Bilmezliğe vurma
İstersen ben söyleyeyim
Senden önce hiç korkum yoktu hayata dair

AKREP

AZRAİLİM OL
Bir sevdadır seni yasamak
Baldan tatlıdır adını anmak
Atesden yakıcıdır hasretine dayanmak
Bir ömürdür seni
Kalbimde tasımak

Varlıgınla hayatımın her anını
Askınla kalbimin her kösesini
Sevginle yüregimin her zerresini
Doldur ve öyle büyük askla gel ki
Bana
Yasarken cennetim ol
Atesim sen ol yanması benden
Kaderim sen ol cekmesi benden
Kursunum sen ol sıkması benden
Azrailim sen ol ölmesi benden

AKREP

r gün benide yatıracaklar o musalla taşına hem musalla taşındayım hemde sensiz yalnızlıgımda gel kaybolan gecenin en karanlık anında ama ne olur ayrılık deme bana yok olmaksa eger var olan hiçbirşeyim yok yanmaksa eger hasretim yine en soguk ölmekse eger benden önce gelen yokgel ölelim ama ayrılık demebana ayrılık deme bana parcalarcasına yüregim sana gelirken hergün birtaz daha kaybettim ümidimi bir sevgi ki yıllardır çürütüyor benligimi al gençligimi ama ayrılık deme bana zaten olmadıgın zamanlarda aliştım sevmeye bana hiç dokunma istersen sen hiç sevne kabul eder yazarım kaderimin defterine ayrılık deme sevme deme bana

Bir sevdadır seni yasamak
Baldan tatlıdır adını anmak
Atesden yakıcıdır hasretine dayanmak
Bir ömürdür seni
Kalbimde tasımak

Varlıgınla hayatımın her anını
Askınla kalbimin her kösesini
Sevginle yüregimin her zerresini
Doldur ve öyle büyük askla gel ki
Bana
Yasarken cennetim ol
Atesim sen ol yanması benden
Kaderim sen ol cekmesi benden
Kursunum sen ol sıkması benden
Azrailim sen ol ölmesi benden

AKREP