Deniz Bulut Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakkın ...

BENİ BAĞIŞLA

Ayrılık tutmuş sol yanımın yakasını
İki yakası bir araya gelmez mutluluklar mirastır yüreğime
Ve en az gidişin kadar ses getirir sessizliğin..

Şimdi durduk yerde
Yerinde duramadığın hallerdeyim
Sığamayışlarda bir yerlere
Sığınamayışlarda başka kalbe..

Benim en iyi bildiğim koku sensin
Ve kökü hesaplanamayan kare' m..

Yoktu başka çarem
Gözlerini düşündüm yine
Bağışla..

OLcay Derecik

bu sabah...
Sıkılmadan bana sarılmanı ÖZLEDiM... Hayallerimi süslemeni ÖZLEDiM
Bitmesini istemediğim düşlerimi ÖZLEDiM... Ellerini tutmayı ÖZLEDiM...
Bana söz verişlerini ÖZLEDiM...
hiç unutamadığım kokunu ÖZLEDiM
Beni sarhoş eden, Senle kavgaları ÖZLEDiM
sonu sevgi sözcükleriyle biten...
Eskisi gibi olmayı ÖZLEDİM.
ben seni çok özledim..

UMUTLAR
Önce selam vermek,kelimelerde sevgi olup sizlere gülümsemek,uzun cümlelerin içinde umut açmak istiyorum….
Kelimelerin sihrinde tüm kapıları çalmak,sevgiyi zorlamak,umutlara yol vermek istiyorum.
Gülümseyeceksem eğer, gülümsetmeliyim de… Benim içimdeki tüm umutlar sevgiye gitmeli, orada yaşlanmalı.
Biliyor musunuz ki İkisi en iyi arkadaş, hatta kardeş? Aynı anda yola çıkmışlar, girmedikleri yer kalmamış.
UMUT; penceremde açan narin çiçek…
UMUT; güneşin karanlık dünyama gönderdiği güzel ışık…
UMUT; benim sokaklarım, küçüklüğüm, anılarım… gazoz kapağına, patlamış balon geçirip düdük yapmam… Büyürken girdiğim tüm güzel sokaklar, çaldığım kapılar… içimdeki yollar, kalbimdeki sevgiyle beynimdeki en mantıklı düşünceler arasındaki yolculuk.
UMUT; çocuklar, okul ve senin okul yılların… simidin yarısı, paçandaki çamurlar…
Her defasında vazgeçilen ama hep yağan yağmurlar…ilk şemsiyen… tenefüsler ve anıların.
UMUT; vazgeçmediğin yollar, hep geçtiğin sokaklar; ama her defasındaki farklı anıların… tebeşirle çizdigin taşlar.
Söyle bana; hala gülümsemedin mi? Unutma, şu an hiçbir şeyin yoksa, anıların vardır seni gülümsetecek… Sana, gelecekle ilgili kocaman UMUT verecek, denizdeki dalgalar gibi ufak ufak başlayıp en sonunda köpürecek…
UMUT; adımlarındır, uzun ve güçlü adımlar.Kararlı olman, içine soluk aldırman, gönül kapılarının kilidini kırmandır… İçindeki sevgilerle buzları eritmendir… Kışın ortasında kalbindeki yağmurları sevgiyle kurutmandır.
Penceresi dar, karanlık koğuşta attığın her adımdır. Maviye uzanan gözlerindir.İçindeki her hayale attığın oltalardır. Ama en sağlamları… Dönüşlerindir… her köşe dönüşünde gölgenle yaptığın yarışlarındır.
Başaklardır uzanan seni de umutlara saran…toprağı her sürüşündür, yağmurları çağırmandır.
Unutma; mis gibi kokan portakaldır, ta eline geçen kokusu. Hatırladın mı, küçükken sayardın? “Portakalı soydum baş ucuma koydum…” Şimdiyse başucunda UMUTLARIN var. Unutma; onlar hep baş ucunda olacak ki,her düştüğünde tekrardan kalkabilesin.
Büyüdün… yok artık eski yağmurlar,ağaçlar,çiçekler ve güllerin kokusu! Umutsuzluklar soldurmuş tüm doğayı, gönülleri! Akan en taze pınarların bile yolunu kesmiş!
UMUTTUR, çiçekleri açtıracak. Umuttur, yaraları çabuk çabuk iyileştirecek; hatta ve hatta yaralarına bile değer verdirecek.
UMUTTUR içindeki yavruyu büyüten. Her çektiğin acıda bir daha, bir daha yaşama tutunmanı sağlayan… UMUTLARINDIR seni yarınlara gönderen,aşka hazırlayan ve sonbaharı hatırlatan.
UMUTLARINDIR hayalindeki evini maviye boyayan ve seni hiç yalnız koymayan… Sana en hızlı dalgalarla gelen,avuçlarına en güzel deniz kabuklarını saçan...
O SİYAHIN İÇİNDE SENİ AYDINLIĞA TAŞIYAN
UMUTLARINDIR…
ADIMLARINI HIZLANDIRAN,
PENCERENİ SÜSLEYEN
UMUTLARINDIR…
GÜLLERİ EN KIRMIZI YAPAN,
SENİ HAYATA TAŞIYAN,
HER DEFASINDA VAZGEÇMEDEN TEKRARDAN SEVDİREN...
İÇİNDEKİ TOHUMLARI, MEVSİMİ GELMEDEN YEŞERTEN
SENİ SON SEVDİĞİNE GÖNDEREN
UMUTLARINDIR…
VE SENSİNDİR, O UMUTLARA HER DEFASINDA SARILAN...

ÖYLEYSE HEP SELAM UMUTLARA VE VEDA UMUTSUZLUKLARA.
HATİCE NİLÜFER KARATAŞ

Seni sevmek mor denizlerdi biraz
Ne kadar gidilse bir o kadar bitmeyen
Umutlar ve yıkılmalar ardında direnilen
Seni sevmek mevsimler içinde en güzel yaz

Seni sevmek yaşamanın aşılmaz büyüklüğü
Seni sevmek kan dolu yüzyılları korkutan
Ve sığınıp ılık kıyı kentlerine biraz akşam
Seni sevmek çocukların düşlerinde gördüğü

Varılırdı daha saydam günlere isteseler
İsteseler yalnızlık giremezdi evlere
Seni sevmek bir kırlangıç olacak bekleseler
Ve uçacak durmadan adasız denizlere

Kim bulacak cam kırığı gözlerinde sevgimi
Sonra yalnız kalmak gibi yoksulca uğuldayan
Bütün okyanusların baş eğdiği tek kaptan
Sana verdim geç diye bütün denizlerimi

Aşka gönül ile düşersen yanarsın.
Zeka ile düşersen kavrulursun.
Akıl ile düşersen çıldırırsın.
Duygu ile düşersen gülünç olursun.
Aşka düşmezsen kalabalığa karışırsın, ezilirsin.
Sersem sersem bakınıp durma bir yol seç.

Özdemir ASAF

Kıssadan Hisse Hakkında Düşünceler....

Toprak bir gün aynaya dedi ki: “Ay ayna! İmreniyorum sana! Çünkü kim sana baksa, kendini görür; bana bakanlar ise, sadece beni görür! ”
Toprak ile Ayna - Hikaye Ayna toprağa şöyle cevap verdi:
“Ey kara toprak, ne beyhude bir dert ile dertlenmişsin Bilmiyor musun?
Ben bana bakanların bugününü gösteririm Oysa sen, sana bakanların yarınından haber verirsin”
Bu cevap, toprağın beğenisine gitse de, tekrar dedi:
“Belli ki içimi rahatlatmak içindir sözlerin Söyler misin bana, sana bakanlar, hiç dönüp bakar mı bana? ”
Ve ayna toprağa acı bir gülümseyişle şunları söyledi:
“Merak etme! Bana bakacak yüzü kalmayanların gözü, hep sana döner! ”

Anlık İletilerde eriyorsun aşk

Aksediyorsun...
Sevişmesizim...
Sağımdaki duvarıma yalnızlık
Bir film yaptık adı oldu ayrılık


Perdeler kapanacak ver elini
Ayağa kalkacağız birlikte alkışlayacağız
Sonu hüsranla biten bu filmi
Senaristi sen kahramanı ben
Kısa matrajlıydı sana macera
Bana ise bir drama…
Oynuyor sahnede kambur bir vücut
Demiştim sana.
Yıkığım!



Tıpkı benim yalnız uyuduğum gibi artık
Ve yatağın soluna dönemediğim gibi
Sende yittiğimi ışık diye gittiğini
Başıma önüme eğdiğimi
Git dediğimi unutma!

Ne eksik bir yarıyım ne de tamamım
kelimelere yön verir yazdığımda yanarım
Arayışlarında eririm.


Soru işareti kimliğin
Giderken ünlemsin bilirim
Asılırım dal boyunda
Bir noktaya gömersin
Çürürüm, çürürüm, çürürüm…
Ama bilirim,
seversen güzel seversin.
Bense anlık iletilerinde eririm.








Tekmile Kirlioğlu

Biraz değiştim,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar…
Değiştim,
Unutamadığım sözlerinin arasında sıkışıyorum,
Bir yanım kendimi kolluyor bir yanım seni
...Ben benimle savaşıyorum,
Seninle değil!
Sonucu kılıcı kuşananından belli olan bir savaşın
Ne kazanabileni ne de kaybedeniyim,
Sorun değil!

- Elbet alışırım,
Biraz alıştım,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Alıştım,
Varlığını istemediğim tüm eksik yanlarıma,
Ve çokluğunu da yokluğunu da istemediğim bu iki arada bir derede duyguya alışıyorum,
Bir yanım bırak diyor bir yanım –ma,
Kesin değil!

- Henüz tanıştım,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Tanıdığımı sandığım bana daha da yakınım artık,
Duvarlara anlatırken öğrendiklerim kendi hakkımda,
Ve aynalara ağlarken gördüklerim kendi tarafımda…
Bir yanım memnun oldum diyor, bir yanım tanıyamadım daha,
Samimi değil!

- Bir hayli kırıldım,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Canıma batan her halin felç gibi indi bedenime,
Gözlerimden tut da ciğerime kadar kırgınım!
Aslında ne sana, ne olanlara…
Kendime kırgınım…
Maziye hiç değil, an’a kırgınım.
Anlatamadığım, anlayamadığım masalların bana yaptıklarına,
Dinlediğim şarkılarda bana seni anlatan şarkıcılara,
Beni anlamadığın kelimelerin bana her şeyi anlatıyor gibi geliyor oluşlarına…
Bir hayli kırgınım…
Beni ben kırdım oysa,
İyi değil!

- Galiba yoruldum,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Kendime kalbimi kanıtlamaktan,
Ve kanıtladığıma kendimi inandırmaktan,
Ve dahası kocaman bir sahada tek başına koşmaktan yoruldu

Can YücEL

. Seni sen olduğun icin değil, seninle birlikte olduğumda ben olduğum için seviyorum.

2. Hiç kimse gözyaşlarını hak etmez, onlara layık olan kişi ise seni
ağlatmaz.

3. Sen istediğinde sana aşık olmaması, sana aşık olmadığı anlamına gelmez.

4. Gerçek arkadaş, elini tutan, kalbine dokunandır.

5. Birisine yabancılaşmanın en kötü biçimi yanında oturuyor olup ona hiç bir zaman ulaşamayacağını bilmektir.

6. Hiç bir zaman gülümsemekten vazgeçme, üzgün olduğunda bile! Gülümsemene kimin, ne zaman aşık olacağını bilemezsin.

7. Tüm dünya için sadece bir kişi olabilirsin fakat bazıları için sen bir dünyasın.

8. Zamanı onu seninle birlikte geçirmeye hazır olmayan biriyle geçirme.

9. Belki de Tanrı uygun kişiyi tanımandan önce yanlış kişilerle tanışmanı, onu tanıdığında minnettar olman için istedi.

10. 'Bitti' diye üzülme, 'yaşandı' diye sevin.

11. Her zaman seni üzecek birileri olacaktır, yapman gereken insanlara güvenmeye devam etmek, kime iki defa güveneceğine daha fazla dikkat etmektir.

12. Birini daha iyi tanımadan ve bu kişinin senin kim olduğunu bilmesinden önce kendini daha iyi bir kişiye dönüştür ve kim olduğunu bilerek kendine güven.

13. Kendini çok zorlama, en güzel şeyler onları en az beklediğinde olur.

'YAŞANAN HERŞEYİN BİR SEBEBİ VARDIR'

Gabriel Garcia Marquez...

Kimseyi değiştiremezsin hayatta.
Ve kimse için de değişmemelisin.
Kimliğini kaybettiğin an, yaşamını çöpe attın demektir.
İstemediğin sürece, hiçbir şey için ödün vermeyeceksin.
Çünkü gün gelir, verecek hiçbir şeyin kalmaz.
...Her şeyi sen istediğin için yapacaksın, başkası senden istediği için değil.
Ve sen, sen olarak kaldığın sürece senin yanında olanlar da mutlu olacaktır.
Bırak hayatına eşlik etmek isteyenler gelsin seninle.

Yolun bitimine kadar gelmeleri şart değil.
Herkesin gidebileceği bir yol vardır.
Sen yeter ki, yanında yer almayı bil.
Ne sen kimse için mecburi istikametsin, ne de bir başkası senin için…
Seninle gelmek isteyenleri yanına al.
Belki beraber daha çok şey katabilirsiniz bu hayata.
Yanındaki seni mutlu ettiği sürece kalsın hayatında, zorlama kendini.
Hayat rahat ve anlayışlı insanlarla
Ve hayat hak ettiği gibi yaşandığında güzel…

Ve unutma; aynı dili konuşanlar değil aynı duyguyu paylaşanlar anlaşabilir

Sen değildin görüş günü telörgüden görünen,
Boncuklarla işlediğim suretindi o senin;
Gölgenin güneşe nispeti, leylim...
Hem seni ben, seni görmekle görmüş değilim,
Görmedikçe gözlerinin gördüklerini tekmil:
Sabahları çarşıya giderken, örneğin,
Gece dışarda kalmış, üşümüş, tüyleri ıslak bir kedi gibi
Nasıl ayaklarına sürtünüyor komşu arsadaki yeşil
Ve tam köşeyi dönerken, ıhlamurların orda
Eteklerini beline sokmuş
–Vallahi –billahi ha! –
Nası’tıpkı Esma’nım gibi çamaşır yıkıyor sahi! ..
Görmedikçe gördüğün bu mucizeleri,
Görmedikçe senin gözlerinle evreni,
Göremiyorum ki dünya gözüyle seni...
Hem ben sana bişey söyleyim mi yavrum,
Ben aslında seni görmek filan değil,
Düpedüz Seni istiyorum!

CAN YÜCEL

— DÖRT YANIM SEN -

Gözlerimi hangi tarafa çevirsem hep sen. Hayalin canlanıyor gözlerimde. Hasretin Kabarıyor şu yaralı bahtsız gönlümde…
Gecemde, gündüzümde, düşümde hep sen gülümseyen umutlarıma, yarınlarıma. Umutlarım benim gibi yetim, öksüz değiller çünkü sen varsın onlar için… Ben ise hep kahır, hep çile, hep derbeder sensiz bu hayatta. Ne kabullendim sensizliği nede alıştım yokluğunla yaşamaya. Hayatım yaşayan ölü misali: yaşarken öldüm…
Ah! Ah! Ömrümden ömür aldın. Hayatımın en nadide en delidolu en güzel baharını matem yerine kışa çevirdin yokluğunla ey hasreti gönlümde anılar hatıralarda ve sarı-beyaz gülümseyen yüzün gözlerimi önünde eksilmeyen sevgili…
Sağıma dönsem sen soluma dönsem sen yolda yürüyen herkes sen. Rüyamda hep sen senle uyanır senle yatar düşlerim. Çok yakınımdasın lakin dokunamam yoksa uçar gider o düşlerimde sen gittiğin gibi ey sevgili…
Her akşam seni düşünürken gecenin zifiri karanlığına dalar giderim. Bir yanım umut bir yanım çaresizlik. Çaresizlikle umudumu yaşatmaya aydınlıklara ulaştırmaya çalışıyorum sensizlik girdabında ey can…
Sen sırrımda sır oldun. İçimde yaşar tüm güzellikleri ve tüm biçaresizliği senle derinleşir senle gün yüzüne çıkar hayalim… … …

Ağır Ölüm

Ağır ağır ölür alışkanlığının kölesi olanlar, her gün aynı yoldan yürüyenler, yürüyüş biçimini hiç değiştirmeyenler, giysilerinin rengini değiştirmeye yeltenmeyenler, tanımadıklarıyla konuşmayanlar.

Ağır ağır ölür tutkudan ve duygulanımdan kaçanlar, beyaz üzerinde siyahı tercih edenler, gözleri ışıldatan ve esnemeyi gülümseyişe çeviren ve yanlışlıklarla duygulanımların karşısında onarılmış yüreği küt küt attıran bir demet duygu yerine “i” harflerinin üzerine nokta koymayı yeğleyenler.

Ağır ağır ölür işlerinde ve sevdalarında mutsuz olup da bu durumu tersine çevirmeyenler, bir düşü gerçekleştirmek adına kesinlik yerine belirsizliğe kalkışmayanlar, hayatlarında bir kez bile mantıklı bir öğüde aldırış etmeyenler.

Ağır ağır ölür yolculuğa çıkmayanlar, okumayanlar, müzik dinlemeyenler, gönlünde incelik barındırmayanlar.

Ağır ağır ölür özsaygılarını ağır ağır yok edenler, kendilerine yardım edilmesine izin vermeyenler, ne kadar şanssız oldukları ve sürekli yağan yağmur hakkında bütün hayatlarınca yakınanlar, daha bir işe koyulmadan o işten el çekenler, bilmedikleri şeyler hakkında soru sormayanlar, bildikleri şeyler hakkındaki soruları yanıtlamayanlar.

Deneyelim ve kaçınalım küçük dozdaki ölümlerden, anımsayalım her zaman: yaşıyor olmak yalnızca nefes alıp vermekten çok daha büyük bir çabayı gerektirir.

Yalnızca ateşli bir sabır ulaştırır bizi muhteşem bir mutluluğun kapısına.

Beni biri severse; utanırım
] ]]Seni biri severse; gururuna eklenir...
] ]]Beni biri severse; korkarım onun için,
] ]]Seni biri severse; geride duramazsın...
] ]]Beni biri severse; kacarım kendime,
] ]]Seni biri severse; ona kacarsın birkaç günlügüne...
] ]]Beni biri severse; ben o birine seviyorum diyemem,
] ]]Seni biri severse; günde bin kac kez söylersin
] ]]sevdigini...
] ]]Beni biri severse; ona vereceklerime sınır koymam,
] ]]Seni biri severse; neler alacagını hesaplarsın...
] ]]Beni biri severse; esir olurum, yanına yoldas,
] ]]Seni biri severse; esir alırsın, emretmek
] ]]arzusundan....
] ]]Beni biri severse; özgürlügümü de götürür gittiği
] ]]yere...
] ]]Seni biri severse; özgürlük nedir bilmiyordur ki...
] ]]Beni severse biri; o artık benimle bir'dir...
] ]]Seni biri severse; bir'likten cinnet dogar
] ]]aranızda....
] ]]Beni biri severse; bundan sonra bir degildir aslında.
] ]]Seni severse biri; herkes kendiyle bir'dir...
] ]]Sen birini seversen; sadece aglayabilirim,
] ]]Birini seversen sen; buna inanamayabilirim,
] ]]Seversen sen birini; kendini daha cok sevmek içindir
] ]]yine,
] ]]Seversen birini sen; bana duyurma...
] ]]Sen
] ]]Sevebilirsen
] ]]Birini,
] ]]Gururuma sarılır yasarım...
] ]]Ben birini seversem; ben severim sadece,
] ]]Birini seversem ben; cinayettir, intihardır,
] ]]Seversem birini ben, sadece birini severim,
] ]]Seversen ben birini; o biri bir sensin'dir...
] ]]Ben
] ]]Seversem
] ]]Birini...

SON SÖZLER SANA
Dudaklarımdan rahatça döküldüğü gibi değil; bugün ilk defa yorulduğumu hissettim ben...Hiç bir şey yapmadan düşündüm her şeyi...Meğer ne çok ilklerim varmış senli...Ne çok sonlarım...Ne çok keş kelerim ve ne çok sarmaya elimin varamayacağı yaralarım...Ne çok çığlıklarım varmış...İnsanı zıvanadan çıkartabilecek,dev gibi suskunluğumun arkasında...Kendi halime güldüm,sonra...acı bir gülümseme aldı kendimi tutamadığım...İnsanın vereceği hesabın en büyüğü kendinedir ya hani; bir haziran gecesi geldi aklıma...İlk kendimi sorguya çekişim,her şeyi masaya yatırışım,ilk karın ağrım...O gece gönül hakiminin kararı senden yana çıkmıştı...Ne kadar temyize gittiysem,sen hep Yargıtay kararıyla kazandın davaları...Günler boyu ne isyanlar çıkardım,ne ayaklanmalar yaptım kendime...Her isyanım özlem her ayaklanmam sevgi oldu...ve her özlem acı,her sevgi anlamsız bir bağlılık...Her senden kaçışımda yanı başımdaydın...Mantık yasalarımı yıkmana da kızdım...Bir insan yokken var olamazdı,olmayan bir insana sadakat da duyulamazdı ki! ...Bir tebessüm bu kadar yakıcıda olmamalıydı sonra...Sen her yerdeydin oysa...her yerde ve en çok da tam şurada,içimde...Seni her öldürmeye kalkışımda içimdeki seni acıttım...Her kaçışımda yağmurlar yağdı gözlerimde hiç dinmeyen....ve şu anda ki gibi hiç geçmeyen bir karın ağrısı...Her vazgeçişimde tekrar içimde bulduğum sen...sen içimin gülen yüzü...İki dudağımın arasından çıkmayan ismin,en büyük sırrım sen...Bu gün içimdeki seni,yani beni,yani dünyayı hatta evreni öldürüyorum ben...Var olduğunu sandığım ama aslında hiç olmayan değerlerinin,kaybedilmiş tüm zamanların ve sahte gülüşünün hesabına....Oysa ki bir gülüşüne her şeyini vermeye hazır,bir ben vardım,yok saysan da...Yağacak yağmurlar,hiç geçmeyecek karın ağrılarımı da düşünmüyorum artık! Varsın yağsın yağmurlar ve karnım patlarcasına ağrısın ne çıkar? Yaşattığın hayal kırıklığının yanında HÜKMÜ mü var?

Bir Unutabilsem Seni….
Bir gece yarısı bıraksam seni, sigarayı bıraktığım gibi… Özlemesem bir daha hiç, bir daha hiç dokunmasam…. Mümkün mü?
Bir Unutabilsem Seni….
Yüreğimin tam ortasında otururken tüm varlığınla, beni hücrelerime kadar ele geçirmişken hüznün, seni bırakabilmek mümkün mü?

Nasıl unutulacağını anlatabilir misin bana? Seni içimde kaybetmenin bir yolu var mı? Bir çözümü var mı; kahrolmadan gece yarılarında sensizliğe alışmanın?

İçinde sana değmeyen bir sözcük olan cümleler kurmaya ne zaman başlarım? Ne zaman silinir aklımın ardında hiç durmadan dönen adın?

Tümüyle silip atmak mümkün mü seni içimden? Acı çekiyorum… Acıyor bir yerlerim… Üstelik nicedir yokluğunla alıştırmışken bedenimi, inatla sana dönüp durması garip değil mi, pervane böcekleri gibi?

Kararsın her şey, bir anda bitsin. Sen, ben, biz, ismimiz, şeklimiz, gölgelerimiz gitsin… Yok olalım, hiç yaşanmamış sayılalım. İzimiz kalmasın, olmaz mı?

Sigaram gibisin, bıraktıktan sonra bile bırakmış sayılmıyorsun. Hiç içmesem de, canım hep istiyor çünkü seninle olmanın keyfini biliyorum.

Bir unutabilsem seni! Gündüzler gibi, sayılar gibi, isimler gibi,rüyalarım gibi, bir unutabilsem seni…

Orayı Kimse Bulamıyor….
İçimde, derinlerde anlatamadığım bir şeyler var… Kimseyle paylaşamadığım, kırılgan ve yorgun.. Biraz sessiz ama en çok sensiz…
Orayı Kimse Bulamıyor….
Sözlerin bana değdiğinde, kendimden geçerdim. Hiç dokunmasan bana, hiç okşamasan, sadece gözlerine bakarak bile yüreğimle sevişebilirdim.

Ah benim canım efendim; nerelerdesin? Bütün sokaklarından geçip senden izler aradığım bu şehirde, kendi savruluşumu seyretmekteyim.

Sana çok benzeyen adamlarla, sana hiç benzemeyen adamlarla ama hep birleriyle, senin bıraktığın o büyük boşluğu doldurma derdindeyim.

Hepsi sevilmek için! Kimse bilmez ama biz kadınlar sadece sevilmek için sevişiriz. Kimi zaman kendimize bile itiraf edemeyiz, sözlere dökmek içimizi acıtır belki ama bedenimizin rahatından çok daha önemlidir kalbimizin rahatlaması…

O yüzden işte, bedenime değmeyi öğrenebilmiş ama bir türlü ruhumu göremeyen adamlarla sohbet ediyorum. Benzer birkaç kelime arıyorum, kaçıp saklanmış bir çift göz arıyorum. Sana benzetmeye uğraşıyorum birilerini..

Sen sevmedin ama sana benzeyen ve beni sevecek bir yürek arıyorum.. Sadece benzer cümleler kurabilme ihtimali var diye, o bıyıklı adama gülümsemiş olabilirim.

Ben sana ve sevdana aç geziyorum sokaklarda… Sen yoksun ya; artık gönlüm kimseyle doymuyor ama olan şu gariban ruhuma oluyor….

Bıraktığın yerden hep daha ileriye gitmek peşindeyken, mehter takımı gibi gerileyişimin tek sebebi sensin! Nereye dokunduysan yüreğimde, hangi kir tutmuş noktayı temizlediysen ellerinle, hangi teline dokunduysan gönül sazımın; şimdi kimse orayı bulamıyor....

Candan Ünal

HÜZÜN EKSPRESİ

Sakın ola,örselenmiş yaralı yüreğine
Hasreti benim kadar yüklemeyesin.
Sen bakma benim isyanlarıma,
Deli dolu haykırışlarıma..
Öyle ayrılıklar yaşadım ki,
Öyle dönülmeyesice yollar girdi ki araya..
Kahır kasavet dolu gecelerde
Öyle yıkıldım ki gidenlerin ardından
Anlatamam...

O yüzden Hüzün Ekspresi gibi
Dönüşü belli olmayan yollara
Ayrılıklarla başlar benim yolculuğum..

Nasıl olsa ilk değil bu ayrılığım,
Beni perme perişan eden akşamlarda
Kanayan yüreğimi,
Kor alevlerin üzerinde demlediğim
Kaçıncı ayrılık bu kimbilir..
Ne ayrılıklar yaşadım İki gözüm,
Ne ayrılıklar...

Kaldı ki,
Geleceğim diyorsun,döneceğim.
Umudu tazeliyorsun
Sevda çiçeklerime su serpiyorsun
Ve.. Hüzünlerimi alıp gidiyorsun.

Geldiğinde,
Bu yürek seni bekliyor olacak
Varlığın yaşantıma destek,
Yüreğime sevgi,
Bakışlarıma anlam katacak..
Ya da...
Hüzün Ekspresi yeniden yola çıkacak..
Yani..Gelirsen
Herşey güzel olacak..

Nevzat Uçar

Eğer...
Onu hatırladıkça başı göğe ermişçesine ya da asansör boşluğuna düşmüşçesine ürperiyorsa yüreğiniz...
Ömrü saatlere sıkışmış bir kelebek telaşıyla o hüzünden bu neşeye konup
kalkıyorsanız gün boyu nedensiz...
Ve her konduğunuzda diğerini iple çekiyorsanız bu hislerin...
Onunlayken pervaneleşen yelkovanlar, onsuz mıhlanıp kalıyorsa yerine, bir
akrep kadar hain...
Sınıfta, büroda, yolda, yatakta içiniz içinize sığmıyor, ondan söz edilince yüzünüz, sizden habersiz, mis kokulu bir ekmek dilimi gibi kızarıyor, mahcup somurtuyor veya muzip sırıtıyorsa ve o, her durduğunuz yerde duruyor, her baktığınız yerden size bakıyor, siz keyiflendikçe gülüp, hüzünlendikçe ağlıyorsa...
Dünyanın en güzel yeri onun yaşadığı yer, en güzel kokusu bedenindeki ter,
en dayanılmaz duygusu gözlerindeki kederse...
Hayat onunla güzel ve onsuz müptezelse...
Elmalar pembe, kiremitler pembe, gökyüzü, yeryüzü, onun yüzü pembeyse, kışlar ilkbaharsa, yazlar ilkbahar, güzler ilkbahar...
Her şiirde anlatılan oysa...
Her filmin kahramanı o...
Her roman ondan söz ediyor, her çiçek onu açıyorsa...
Bir anlık ayrılık, bir ömür gibi geliyor ve gider gitmez özlem saç diplerinizden çekiştirip beyninizi acıtıyorsa, iştahınız kapanıyor, iştahınız açılıyor, iştahınız şaşırıyorsa, iştahınız, hasret acısında bile karşı konulmaz bir tat buluyorsa...
Eliniz telefonda yaşıyor, işaret parmağınızla ha bire onu tuşluyor, dara düştüğünüzde kapıyı çalanın o olduğunu adınız gibi biliyorsanız...
Mütemadi bir sarhoşluk halinde, her çalan telefona o diye atlıyor, vitrindeki her giysiyi ona yakıştırıyor, konuşan birini dinlerken 'keşke o anlatsa' diye iç geçiriyorsanız...
Kokusu burnunuzdan, sureti gözünüzden, sesi kulağınızdan, teni aklınızdan silinmiyorsa bir türlü...
Özlemi, sol memenizin altında tek nüsha bir yasak yayın gibi taşıyorsanız gün boyu...
Hem kimseler duymasın, hem cümlealem bilsin istiyorsanız...
Onsuz geceler ıssız, sokaklar öksüzse...
Ayrılık ölüme, vuslat sehere denkse...
Gamze gamze tebessüm de onun içinse, alev alev öfke de; bunca tavır, onca sabır ve nihayetsiz kahır hep onun yüzü suyu hürmetine...
Uğruna ödenmeyecek bedel, gidilmeyecek yol, vazgeçilmeyecek konfor yoksa...
Dışarıda yer yerinden oynuyor ve 'içeri'de bu sizi zerrece ilgilendirmiyorsa...
Nedensiz küsüyor, sebepsiz affediyorsanız ve bütün bu hallerinize siz bile akıl erdiremiyorsanız...
Kaybetme korkusu, kavuşma sevincinden ağır basıyorsa ve aşk, gurura baskın çıkıyorsa bu yüzden her daim...
Gece yarısı kadim bir dost gibi kucaklayan tanıdık bir şarkı, bütün acı sözleri unutturmaya yetiyorsa...
Her gidişte ayaklarınız 'Geri dön' diye yalpalıyorsa ve siz kendinize rağmen dönüyorsanız, sınırsız, sabırsız, doyumsuz bir tutkuyla...
O halde bugün sizin gününüz! ..
'Çok yaşa'yın ve de 'siz de görün'üz.

YALNIZLIK

Şimdi bir kıyı buldum;
Adı ne mi? Yalnızlık; çok sıcak ve yakın.
Nasıl da sevdi beni…
Ah yalnızlık,ben de seni sevdim.
Tüm hayallerimle peşine takılmışım
Gözüm benim, seviyorum seni…

Hadi tut beni, en kara gecede düşmeyeyim.
Hem; düşersem yalnız kalırsın,
Benim sıcak ve aşık olduğum gecelerde…
Bak, yalnızlık!
Belki benim papatya kokulu aşkımı seversin..?
Ve bilir misin ki, hayallerin gibi de
Beyazdır papatya…


Dur, gitme; tut yüreğimin elinden…
Tut, üşümezsin… sıcağım ben;
Sevgi gibi, küstüğün aşk gibi…
Hadi tut elimi..!
Hem, bak seviyorum da seni…

TOPARLAN YÜREĞİM

Yine kar yağıyor gecelerime,

Yokluğunun ayazında üşüyorum.
Bozkırda tipiye tutulmuş gibi,
Savruluyor canımın taneleri…

Çaresizliğin ağırlığı çöküyor,
Korkunç bir karabasan misali…

Çığlık çığlığa çırpınıyorum,
Kimsecikler duymuyor sesimi…
Özlemler deli bir kısrak olmuş,
Göğsümün üstünde koşuyor sanki.

Uslan artık! … Uslan be gönlüm! …

Yeter bunca kan kaybettiğin,

İncinişi, örselenişi benliğinin…

Silkelen! … Toparlan yüreğim,

Kendi gerçeklerine dönmelisin! …

SEN BENDEN ÖNCE SEVDİN

Sen benden önce sevdin

Bilmen gerek sen önce sevdin,
Bilmen gerek sevdiğim,
Gözlerimin rengini ve yüreğimin sıcaklığını
Bilmen gerek, ben sende hangi rengi kucakladım..
Sen girdin önce bu aşka..
Aşkın şarabını sen içtin yüreğim..
Öyleyse bilmen gerek aşk nasıl yakar..
Çaprazken nasılda tek yön olursun..
Bilmen gerek sevgilim..
Önce sen sevdin beni..
Ben mi sevgilim
Ben sadece beni sevmeni sevdim..
Üzgünüm ama sen benden önce sevdin..
Hatice Nilüfer Karataş

İYİLEŞTİREN SEVGİLERE İHTİYACI VAR İNSANIN...

İyileştiren sevgilere ihtiyacı var insanın,
Seni tüm zaaflarınla, hatalarınla kabul eden,
Tüm korkularınla bilen,
Hesapsızca ve sorgusuz,
Şartsız ve koşulsuz,
Bencilce olmayan,
'Benim' den önce senin olan,
Onaylamasa da kabul eden bir yumuşaklıkta,
Kalbinin içi kadar bir uzaklıkta,
Sonuçta değil süreçte iyi gelen,
İyileştiren sevgilere ihtiyacı var insanın.
Düşüncesi bile gülümseten,
Omuzlarındaki tüm yüklerinden seni azad eden,
Keder değil yaşama sevinci veren,
Tüm yaralarını kendi bile fark etmeden saran,
İyileştiren, iyi gelen sevgilere ihtiyacı var insanın.
Beklentileriyle yormayan, fazla soru sormayan,
Yanında sen gibi sen olduğun,
Tüm yanlış bildiklerini unuttuğun,
Hiçbir hesap yapmadığın, yapamadığın,
İyi gelen, iyileştiren sevgilere ihtiyacı var insanın.
Seni kalıplar içine sıkıştırmayan,
Tüm kayıp taraflarını bakışlarıyla bulduran,
En beceriksiz taraflarını,
Sevimli bir çocuğun yaramazlığı gibi görüp, Seni sevmeye daha da sarılan,
İyileştiren, iyi gelen sevgilere ihtiyacı var insanın
İyileştiren sevgilere ihtiyacı var insanı

YAŞAM YAPTIKLARINIZIN AYNADA YANSIMASIDIR



Bir adam ve oğlu ormanda yürüyüş yapıyorlarmış. Birden oğlan takılıp düşüyor ve canı yanıp 'AHHHHH' diye bağırıyor. İleride bir dağın tepesinden 'AHHHHH' diye bir ses duyuyor ve şaşırıyor.



Merak ediyor ve 'SEN KİMSİN? ' diye bağırıyor. Aldığı cevap 'SEN KİMSİN? ' oluyor. Aldığı cevaba kızıp 'SEN BİR KORKAKSIN' diye tekrar bağırıyor. Dağdan gelen ses 'SEN BİR KORKAKSIN' diye cevap veriyor.



Çocuk babasına dönüp 'BABA NE OLUYOR BÖYLE? ' diye soruyor. 'OĞLUM' diyor adam, 'DİNLE VE ÖGREN! ' ve dağa dönüp 'SANA HAYRANIM' diye bağırıyor. Gelen cevap 'SANA HAYRANIM! ' oluyor. Baba tekrar bağırıyor, 'SEN MUHTEŞEMSİN! ' Gelen cevap; 'SEN MUHTEŞEMSİN! '



Oğlan çok şaşırıyor, ama halen ne olduğunu anlayamıyor. Babası açıklamasını yapıyor, 'İnsanlar buna 'Yankı' derler, ama aslında bu 'Yaşam'dır.'



'Yaşam daima sana senin verdiklerini geri verir. Yaşam yaptığımız davranışların aynasıdır. Daha fazla sevgi istediğin zaman daha çok sev! Daha fazla Şefkat istediğinde, daha şefkatli ol! Saygı istiyorsan insanlara daha çok Saygı duy. İnsanların sabırlı olmasını istiyorsan sen de daha sabırlı olmayı öğren. Bu kural yaşamımızın bir parçasıdır, her kesiti için geçerlidir.' 'Yasam bir tesadüf değil, yaptıklarınızın aynada bir yansımasıdır.'