Deniz Bulut Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakkın ...

Zamansız

Bir gece gelsem sana,
Alaca bir karanlıkta
Tanırmısın beni ellerimden
Hatırlarmısın saçlarımın kokusunu,
Ürkektir bilirsin hep bedenim,
Sonra tarifsiz ateşler yanar,
Geçtikçe dakikalar
Bilmem saklarmıydın beni.

Sana soruyorum;
Gerçekten severmiydin beni,
İlk günkü gibi
Tarifsiz ve çılgınca
Dökülüverirmiydim avuçlarına

Ne özledim seni bilsen,
Öyle içten marur bir bekleyişle
Kapalı müzik kutusundaki
Balerin kız gibi,
Dans edip durdun içimde,
Hiç bitmeyen melodide.

Neyi bekliyorum bilmiyorum,
Günün doğması ya da batması
Farkı yok benim için.
Öylece sessiz bir tren garı,
Nereye gittiğini bilmediğim,
Yük vagonlarının türlü gürültüleriyle izlediği
Tren rayları bulacak sanki
Hep bir sonrayı.

Bende sonralarda arıyorum seni,
Hangi sonranın arkasına gizlendin,
Tanırmısın beni
Yine sıkıca sarılsam sana
Hah! yine geldi dermisin başımın belası,
Yine severmisin.

31.03.2007-ANKARA

Serpil Taşyürek

Gitme Ne Olur...
Beni karanlık gecelerde sensiz bırakma ne olur,
Hüzünlü akşamlarımda missafirim ol,
Çağrıma kulak verip biraz ümit ver,
Bekleyeceğim seni, gelip sorana kadar.

Ama sana gitme desemde gideceksin,
Ya ruhuna kal desem,
Kalırmısın benimle,
Yine bakarmısın öyle,
Işıltılı gözlerle,
Yine her özlemin fırtına halini aldığında,
Arayıp beni;
Sana esmek istiyorum dermisin,
Koşup, kollarını boynuma dolayıp,
Seni seviyorum diyerek,
Hasretle, özlemle sıkıca sarılırmısın.

Ey sevgili,
Gitme ne olursun.
Hem bedenine,
Hem ruhuna,
Hem sesine,
Hem nefesine,
Hem gözlerine,
Velhasıl....
Sana öyle ihtiyacım var ki,
Gitme ne olur...

Papatyanın Hikayesi

Koskoca bir bahçede harikulada çiçekler içinde bir papatya..Ve papatya aşık olmuş, yanmış tutuşmuş Ak sakallı bahçıvana..Bir ümit bekliyormuş. Yüzlerce çiçeğin arasından Onunla, sadece onunla saatlerce ilgilensin.. Buz gibi suyunu sadece ona döksün istiyormus.. Sadece ona değsin makası, Sadece ona gülsün dudakları.. Kıskanıyormuş bahçıvanı,Kırmızı güllerden, Sarı lalelerden, Mor menekşelerden..Zam...baklardan​ ...Papatya, sadece bahçıvan için açıyormuş, Bembeyaz yapraklarını.. Bir gün, Aşkı öyle büyümüşki.. Papatya yapraklarını taşıyamaz olmuş.. Eğilivermiş boynu..Toprağa bakıyormuş artık.. Bahçıvanın sadece sesini duyuyormuş Ayaklarını görüyormuş..Bunada şükür diyormuş.. Yetiyormuş ona, bahçıvanın varlığını hissetmek.. Zaman akıp gidiyormuş..Papatya bahçıvanın yüzünü görmeyeli çok olmuş.. Ne var sanki boynumu kaldırsa Bir kerecik daha görsem yüzünü diyormuş.. Ve işte bir gün.. Bahçıvan papatyaya doğru yaklaşmış.. İncecik bedenini ellerinin arasına almış..Elindeki sopayı, köklerinin yanına, toprağa sokmuş bir iple papatyanın gövdesini bağlayıvermiş sopaya.. Papatya o an daha çok sevmiş bahçıvanı.. Hala göremiyormuş onu, Ama bedeni kurtulmuş.. Uzun bir müddet sonra, Bahçıvan uğramaz olmus bahçeye.. Gelen giden yokmuş.. Kahrından ölecekmiş papatya..Ama işte bir sabah... Hortumdan akan suyun sesiyle uyanmış.. Derin bir oh çekmiş.. Çılgıncasına sevdiği bahçıvan geri gelmiş.. Birden, kendisine doğru gelen iki ayak görmüs.. Bu onun delicesine sevdiği bahçıvan değilmiş..Başka birisiymiş.. Adamın elinde bir de makas varmış.. Papatyanın kafasını kaldırmış yukarıya doğru..Ne güzel açmışsın sen öyle demiş.. Bu gencecik, yakışıklı bir delikanlıymış..Gözleri gök mavisi, saçları güneş sarısıymış.. Ama gövden seni taşımıyor demisş. Elindeki makası papatyanın boynuna doğru uzatmış..Ve bir hamlede başını gövdesinden ayırmış.. Papatya yere düşerken hatırlamış sevdigini.. O ak saçlı, ak sakallı, yaşlımı yaşlı bahçıvanı hatırlamış..Birde o gencecik, yakışıklı delikanlıyı düşünmüş.. Ve o an anlamış, neden o yaşlı bahçıvanı sevdiğini..O her seye rağmen, papatyaya emek vermiş.. Ona hiç bir zaman güzel oldugunu söylememiş, Ama onu aslında hep sevmis.. Papatya anlamış artık..Sevgi, emek istermiş...Yere düstüğünde son bir kez düşünmüş sevdiğini..Teşekkür etmis ona içinden..Son yaprağıda kuruduğunda, Biliyormuş artık..
Gerçek sevginin,söylemeden, yaşamadan, ve asla kavuşmadan varolabileceğini...

Sende öğrendim aşka kucak açmayı
Sende ögrendim özgürce tebessüm etmeyi
Sende öğrendim yağmur olup yağmayı
Sende öğrendim mavi kelebek olup uçmayı

ne zormuş beklemek..
hem de umutsuzca beklemek...
seviyor sanmıştım hem de en derinden
asla bırakmaz beni ellere
asla terketmez demiştim
... ama yanılmışım kanmışım
ellerine oyuncak verilen çocuk misali
avucuma konan bir avuç sevgiyi
uçsuz bucaksız deniz sanmışım
hem de hiç bitmeyecek gibi kanmışım...
ben bilmezdim ki bu kadar acıtılacağımı
bilseydim anahtarımı verir miydim derinden
bilseydim bu kadar bekler miydim içten...

Güneş Isıtır Herkesi
Mevsimler Herkes İçindir
Yalnız Çığ Altında Kalan
Sele Kapılan Her Zaman Birkaç Kişi

Herkes İçindir Aşk Da Ayrılık Da
Yalnızca Birkaç Kişi Ölür Acıdan
Eskiden Ölümle Tartılırdı Ayrılık
Kiminin Hayatı Yalnızca Unutkanlıktan

Her Şey, Herkes İçin Değildir Oysa
Kimi Hiçbirşey Ögrenmez Karanlıktan
Yalnızlığı Kullanmayı Bilmez Kimi
Kimi Ayrılamaz Karanlıktan

Yağmur Herkese Yağar
Ama Çok Az İnsan Tutar Yağmurun Ellerini
Onca Şarkı Onca Film Onca Roman
Ama Sevmeye Yetmez Herkesin Kalbi

Çığ Altında Kalan Sele Kapılan
Aşktan Ve Acıdan Ölen
Birkaç Kişi Dünyayı Başka Bir Yer Yapmaya Yeter
Aslında Onların Hikayesidir Anlatılan
Diğerleri Dinler, Seyreder, Geçer Gider
Geçer Gider Herkes
Hikayelerdir Geriye Kalan.

MURATHAN MUNGAN

O olmazsa yaşayamam
O olmazsa yaşayamam.' demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela.
O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle O daha az sever seni,
Senin O'nu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini...
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları...

Sevseydim

Yeniden sevseydim seni
Günlerden mehtabi tutardim, yillardan aski
Bir yildiz düserdi nefesine zamanin
Gögü gögsüne koyardi
Kaldirip uykusundan sözlerimi
Gül kokan yalnizligini saclarinda agirlardim

Yeniden sevseydim seni
Yüzünün cografyasindan seslenirdim kendime
Hissedit nabzini hayatin
Kalbim cöl yanigi, kalbim berrüzgar
En tenha tebessümüm olurdu dizlerinde aksam
Saclarini birakmazdim eylül'e

Yeniden sevseydim seni
Sana bir yagmur sabahi kosardim
Kac latif yorgunluk solurdu ayaklarim
Su gibi, sevda akisi
Gülüs bir bahaneyle sarilip ellerine
Yazar gibi degil, yasar gibi aglardim

Seni yeniden sevseydim
Yine deli rüzgar olurdum
Bir gün batiminda beni
Sol gögsümden vururdun
Seni yeniden sevseydim..

ÇİĞDEM YILMAZ

NERDESİN?

seviyor bu gönül bahçem seni senden habersizce
hayalimde sen varsın papatya çiçekler içinde
hep uzaktan seyrediyorum seni
baktıkca resmine titriyor bu seven yüregimin teni

oysa sevgimi anlatmak isterdim sana
sevgimin gönlümde ne kadar büyük oldugunu
ve senin ne kadar özel oldugunu
hani havayı içine alırsın yaaa. nefes gibi
nefesim sen oldun ey sevgili

yaşamak vardı bu hayatı seninle
çiçekligönül bahçemin bitmeyen sevgi
seviyor yürekten bu gönül seni
nerdesin ey kalbimin içindeki sevgili

Bugün hafta sonu
Sabah uyandım kalktım uykudan
Hüzün çemberi vardı üstümde
Yokluğunun en doruk
Noktasındaydım şimdi.
Sen yoktun.
Yanlızdım hiç olmadığım kadar
Tanıdık bir ses
Sıcak bir nefesi duymak istedim.
Öylesi bir boşluktu işte
Bendeki ne varlığın vardı
Nede senden kalan
Acıdı içerim ürperdi benliğim
O anda ağladı gözlerim
Söz vermişti sana oysa
Tutmadı sözünü gözlerim...

Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.

Sana gitme demeyeceğim.
Gene de sen bilirsin.
Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim,
İncinirsin.

Sana gitme demeyeceğim,
Ama gitme, Lavinia.
Adını gizleyeceğim
Sen de bilme, Lavini
Özdemir Asaf

Üç harf yan yana kaç şekilde gelir?
Aşk dersin,
Sen dersin,
Ben dersin.
Sen ben biter;
Biz dersin.
Gün gelir;
Git dersin.
Peki, Dur demeyi bilmez misin?

'Git demek kolay,
Dur! diyebilecek kadar yürekli misin? '

*Can Yücel'

' Ve ağzım ağzını öptü ise
Çünkü için sözle doludur
Elim eline değdi ise
Çünkü elin yaratılmış işler doğurur
Gözlerine baktım ise
Ki bakmışımdır
Onlar bir denizi sezme derinliğindedir
Ve saçlarına
Ve boynuna
Ve omuzlarına
Baktım ise
Ki bakmışımdır
Onlar bir kuşun uçusunu
Sezme derinliğindedir.'

EN ÜZEL YEMEK TARİFİ

1 ölçü selam, birazcık ilgi, bir tutam anlayış, bir tatlı kaşığı nezaket, bir çorba kaşığı hoşgörü, yeterince şefkat
YAPILIŞI: Malzemeyi iç dünyanızdan alın yıkamaya gerek yok; hepsi tertemizdir. Dikkatle bakarsanız yıllardır içinizde hiç bayatlamadan, her sabah yenilenerek hazır beklediklerini görebilirsiniz. Tüm bu malzemeleri gönül teknenizde yavaşça karıştırın, çok geçmeden güzel bir kıvam kazanacak ve kokusu sözlerinize sinecektir. Malzemeler kıvamını ve kokusunu aldıktan sonra kalbinizden duygu şerbeti ekleyin ve nefesinizle karıştırın. Bir süre ruhunuzun kilerinde demlenmeye bırakın. Karışımı hayat tabağınızın üzerine yavaşça boşaltın. Üzerine güzel bakışlarınızın kepçesiyle bolca aşk marmelatı ekleyin, baharat olarak tebessüm rendenizle öğütebileceğiniz bir miktar gökkuşağı rengi serpiştirin. Gün boyunca her an, hiç kilo alma endişesi taşımadan afiyetle yiyin. Sadece kendiniz yemeyin; herkese de ikram edin. İkram ettikçe tükenmediğini ve çoğaldığını göreceksiniz. AFİYET OLSUN

Seni Sen Olduğun İçin Seviyorum

Hiç görmesem bile seni,
Yanımdaki varlığını seviyorum.
Bana her baktığında,
Gözlerimde okuduğun o duyguyu,
Gözlerimdeki gözlerini seviyorum.
Seviyorum...
Ruhun ruhuma bu kadar yakın diye,
Gönlünü seviyorum.
Duyguların duygularımın aynası diye.
Ne muhteşem güzelliğini,
Ne de fiziki özelliğini,
Özünü seviyorum.
Seni sen olduğun için seviyorum.








Hale Nur Baloglu

-Kadınım

Kara duman is yapmış pencerene
Sil gölgesini yüzünü göreyim
İnanma sen ellerin yalan sözüne
Canımı iste, canımı vereyim

Yorgun düştüm geldim kapına
Hasret kalmışım tokmağının sapına
Tüm yaşanan o güzel günlerin hatırına
Misafir kabul eder misin gönül katına

Ben seninle varım seninle yaşarım
Tanrı'dan sonra bir tek sensin ilâhım
Seni düşünmeden gelmez ki yarınım
Ser herşeye değersin....... kadınım

Hoş geldin
Kırk yıldır beklediğim
Geç kalsan da hoş geldin
Geldin ya ne getirdin?
Aç yüreğini
Bir tutam sevgi uzat
Hoş görü göster hele,
Dök dağarcığın orta yere
Sevgi ver, merhamet de
İçtenliğini gönlünce
Sevinçlerin senin olsun,
Zenginliğinde..
Varsa derdin, kederin
Onları paylaş benimle

Hadi kırk yıldır beklediğim
Hadi kırk yıllık dostum,
Geç kaldın ya hoş geldin yine de
Bir anlam katmaksa amacın yaşama
Koy yüreğini orta yere...
Çekinme.

Yine Sen Geldin Bu Gece Aklıma..
Bana bakan Ela Gözlerin geldi
ellerimi tutuşun saçlarımi okşayışın..
Canim Deyipte sarılışın..
içimi ısıtan o Sıcacık Sevgin Geldi aklıma
... Düşündükçe YaşLar Süzülüyor Gözlerimden
canımdan can gidiyor..
Çok özlüyorum seni

Yine sen geldin bu gece aklıma..
katlanması zor Bu ayrılığa
Sanki saatler Durmuş Gittiginden Beri
Gecmiyor birtürlü zaman
Buralarda bana yabancı oldu Sen olmayınca..
çıkmaz sokağa çıkıyor bütün yollarım..
sığamıyorum Hiç bir yere..
üzerime üzerime geliyor sanki Duvarlar..

yine sen geldin bu gece aklıma
yakıyorum ardindan bir sigara..
yavaş yavaş çekiyorum yokluğunu içime
Zehir liyorum kendi Kendimi..
Umrumdamı sanki..Gittiğin günden beri..
Karardı Bütün Aydınlıklarım
Güneş bile Doğmuyor artık..yazlarım Kışa Döndü..
Açmıyor güzel Kokulu çiçekler..
Kıvrandırıyor Bu Sancı
yalnızlık meskenim oldu.. deli divane misali..


Yine Sen geldin bu gece Aklıma
hala andıkça Yakiyorsun içimi
Tüylerim diken diken oluyor..
acaba Sende bunları Hissediyormusun..
Sende Beni..Seni sevdiğim kadar Seviyormusun..
Sanmıyorum.. sevseydin gidermiydin..
Bırakırmıydın Senin icin çarpan bu yüreği..

Yine Sen geldin bu Gece aklıma
Ne acılar Yaşattın ne Fırtınalar Kopardın Gönlümde
nasıl Bir aşktı Bu yaşadığımız..
Dirhem Dirhem Can gitti Canımdan Gidişinle
kapanması Zor olan yaralar açıldı
Kimbilir Nerdesin Hangi Yanlış adrestesin şimdi
inan Sevdiğim cok ihtiyacım var Sana
Ben hala Bıraktığın Yerde o Karanlık sokakta
Belki Dönersin Ümidiyle bekliyorum seni
Gel Hadi yine Beraber aynı uykuya dalıp
aynı rüyalardan uyanalım Dön Geri
Sar butun Yaralarımı.. Sustur Bu agıtları
Sen ve Ben Biz Olalım Yine..
Hadi çıkar Tüm Duygularını Gömdüğün yerden
Yeniden Yaşatalım Bu Aşkı
Sadece aklıma değil..
Tüm varlığınla Hissetmek istiyorum Seni
Gel hadi..Dön geri

Sende seviyorsun beni...


Biliyorum sen de seviyorsun beni. Gözlerinden okunuyor, uyku gibi, yağmur gibi, duman gibi aşk dökülüyor gözlerinden. Beni sevmediğini söylerken dudaklarının kıvrımında öyle bir işaret görüyorum ki sevdiğini söylüyor. Elini tutuyorum, elimi iterken elin, yanarak titriyor.

Biliyorum sen de seviyorsun beni. Bazen hiç ses vermiyorum sana, beni çağırıyorsun, adımı sesleniyorsun, yüreğin beni arıyor. Uzaklara giderken beni de alıp götürüyorsun, yoksa bu kadar çınlar mıydı kulaklarım? . Akşam yıldızına bakarken ben geçiyorum aklından, yıldız birden ışığa kesiyor.

Beklenmedik bir zamanda, umulmadık bir yerde ansızın karşıma çıkıyorsun, gözlerimiz karşılaşınca yüzünü çeviriyorsun. Benim yanaklarım alev alev..senin dudakların nar çiçeği.. bir rüzgar esiyor aramızdan görmezden geliyorsun. En yaşanacak zamanda saatler boşa akıyor, çileler sarıyorsun.

Sevgilim, benim nazlı sevgilim.. Neden bu cefa? Neden susuyorsun? Aramızda niçin bu kadar insan, neden bu kadar engel koyuyorsun? Sevgilim her şey bahane.. bütün söylediklerin.. Kelebek kanadı kadar ince, yağmur damlası kadar temiz bir aşk bu.. Korkmana, kaçmana gerek yok.

Sevgilim, biliyorum sen de seviyorsun beni, itiraf etmiyorsun

Gökyüzümün bütün yıldızlarını ardarda söndürdü biri..
Katran karası heryer,uzanıyorum sesleniyorum ama korkarım ki kaybettim seni...
Ayağıma yokluğunun geçirdiği bir pranga,sensizliğin kelepçeleri kanatıyor bileklerimi....
Nerdesin en vazgeçilmez esaretim,kıyamete kadar beklerim seni azad edilmesi imkansız bir
KÖLE GİBİ

Hoş geldin
Fakat ve tüm belirsiz kelimeler silindi bu kitapta
Şimdi en büyük gerçek sensin bana..
Bak geldin ya bana NE GÜZEL İŞTE...! ! ! ! ! ! ! !
Hoş gelip de, hoş bulmak nasıl sevdiğim.?
Sevdin mi sana biriktirdiğim sevgileri;
Gülümsettim mi seni,uçan kuşun kanadında..!
Gözlerimde yürüdün mü, sessiz çığlıklar attın mı ruhumda..?
Söylesene be canım, her şey bir yana sende beni sevdin mi.?
Taşıdın mı ılık ılık tüm hücrelerine beni, bir nefeste çektin mi gönlüne.?
Geceye sarılıp da sayıkladın mı adımı..?
Aslında her şey boş, kelimeler sessiz bir liman.
Sorum şu sana sevdiğim.. sende beni sevdin mi..?
Benim sevdiğimdeki gibi..seninde yandı mı yüreğin.?
Yandıysa be canım hoş geldin..!
SEN BENDEKİ CANA hoş geldin.... SEVDİĞİM.! 1!

Denizin bittiği yer

“her şeyden biraz kalır” elbet
Biraz kalır aşktan
Kederden
Düşten

Dalga sesi kalır
Denizin bittiği yerden
Kuş uçuşu
Kürdilihicazkar bir zaman kalır
Enlemi olmayan bir dünya
Bir avuç intihar


“her şeyden biraz kalır” elbet
Senden
Benden
İliklerime işleyen sensizlikten

HADİ DÖN BANA

Bak şimdi bir geçit var ilerde adı yalnızlık, şimdi sana bir duvar örüyor, evet son bir iki tuğla kaldı ondan sonra bu duvarın adı kalacak geriye..
oda sende kaldı sevgilim,evet adı sende kaldı..
o yüzden geri dön ve aşkı bana geri ver yüreğim geri ver..! ! !
ama aşk böyle bir şey demek ki kanamak ve pansuman tutmamak..
yaram hep taze sende ama aşkım devrim yapıyor sevgilim.
Tut ellerimi ki, gece almasın beni.. alıp ta dondurmasın sevgimi.
Hadi adamım gel yalnızlığım nasır tutmadan gel.. gel artık.!
tenim tenine hasret can çekişiyor.
Terin ilaç bana adamım.hadi gel.
Bu hasretlik sevdaları öldürür., adamım inan..bizim yalnızlığımızda gece ve gündüz ağlaşır.
O ZAMAN GEL, SEN BENİM SON SIĞINAĞIMSIN..! !
üşürüm ben yalnızlığın ayazında, bak işte ruhumda rota tutmuyor artık.
içimdeki tüm kelebekler renk değiştirecekler.
Bir çocuk var senden bana gidersen eğer oda erguvan neşesini kaybedecek.
Hadi gel oğlumuz için gel., hasreti aşk yapma bana sevdiğim.
Seviyorum,seni, değmedi mi halen gözlerim sana, yüreğim yakmadı mı yüreğini.?
HADİ DÖN BANA! ! ! ! ! ! ! ! !

Hatice Nilüfer Karataş

Ateş ile suyun hikayesi

Ateş bir gün suyu görmüş
yüce dağların ardında sevdalanmış onun deli dalgalarına...
Hırçın hırçın kayalara vuruşuna, yüreğindeki duruluğa
Demiş ki suya: Gel sevdalım ol, hayatıma anlam veren mucizem ol...
Su dayanamamış ateşin gözlerindeki sıcaklığa al demiş;
Yüregim sana armağan...
Sarılmış ateşle su birbirlerine sıkıca, kopmamacasına...
Zamanla su, buhar olmaya, ateş, kül olmaya başlamış.
Ya kendisi yok olacakmış, ya aşkı...
Baştan alınlarına yazılmış olan kaderi de
yüreğindeki kederi de alıp gitmiş uzak diyarlara su...
Ateş kızmış, ateş yakmış ormanları...
Aramış suyu diyarlar boyu, günler boyu, geceler boyu...
Bir gün gelmiş, suya varmış yolu Bakmış o duru gözlerine suyun,
biraz kırgın, biraz hırçın. Ve o an anlamış;
aşkın bazen gitmek olduğunu. Ama gitmenin yitirmek olmadığını...
Ateş durmuş, susmuş, sönmüş aşkıyla.
İşte o zamandan beridir ki:
Ateş sudan, su ateşden kaçar olmuş..
Ateşin yüreğini sadece su, suyun yüreğini Sadece ateş alır olmuş...

CAN YÜCEL

Issız adada seni bekliyorum özlemle
Ne olur gel seni çok özledim desemde
Hergün balkona çıkıp yolunu gözlüyorum
Ne yapayım unutamadım seni
Hasretim sana duygularım sana

Hasret sokagında bir mechulum ben
Seni beklemek o kadar zormuydu
Sen beni düşünüyormuydun
Sensiz olduğumu biliyormuydun
Hasretim sen hasretim sana