Deniz Bulut Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakkın ...

An`lar

Sil bastan yasama sansim olsaydi eger,
oturup saymazdim eski yanlislarimi.
Kusursuz olmaya calismaz, rahat birakirdim yüregimi.
Ve elbette, cok daha cosku dolu olurdu sevdalarim,
icine az bucuk da ciddiyet katilmis.
Bu denli titiz olmazdim hic, öyle bir sansim olsaydi eger.
Korkmazdim daha cok riske girmekten.
Daha cok yolculuga cikar, gündogumlarini kacirmazdim asla;
hele daglara tirmanmanin keyfini.
Hic bilmedigim yerlere giderdim gidebildigince.
Doyasiya dondurma yer, bosverirdim kuru fasulyenin nimetlerine.
Öyle bir sansim olsaydi eger,
dertlerim de yasamin gercegini tasirdi, yalnizca düslerin degil.
iste hani onlardan, her dakikasini verimli gecirenlerden biriydim.
Ayni an`lara geri dönebilseydim eger,
yalnizca iyi ve güzel olanlari tatmak isterdim yeniden.

Ögrenemediyseniz hâlâ, ögrenin artik:
Yasam an`lardan olusur. Sadece an`lardan...
Simdi`yi yakalayin

Bir kızın ilk aşkı, vazgeçilmezidir.
bambaşka duygularla bağlanır ona.
kimseye güvenmediği kadar güvenir.
hesabı kitabı yoktur bu sevginin; çıkarsızdır; karşılıksızdır sevgisi.
Ne zaman beni bırakacak; ne zaman bu aşk bitecek,
demeden yaşadığın duygudur.
sen onu bırakıp gitsende, başka aşklara yelken açsanda,
o seni bırakıp gitmez.
işte bir genç kızın ilk aşkı böyledir.
çünkü bu aşkın adı; BABADIR

Aşkın Kara Büyüsü

sevmek
korkulu bir rüyaya dalıyor gibi
çok kısa, ama sonsuza dek sürecek sanki
dokunmuş gözlere aşkın o kara büyüsü
tutsak etmiş de kalbin hakimiyetini
ruhu zindanlarda kırbaçlıyor gibi

sevmek
dipsiz bir denize dalıyor gibi
masmavi ve dalga dalga sürüklüyor bedeni
ıssız bir adaya hapsedecek besbelli
öylesine sahiplenmiş ki
ölüme yazgılı aşkın o kara büyüsü

sevmek
insanın en büyük vazgeçilmezi
sanki aşk ile yoğrulmuş yüreği
zorunlu bir kadermiş gibi
Adem ile Havva’dan beri
asla bozulamamış aşkın o kara büyüsü

ve seni sevmek
Adem ile Havva’dan beri
bir insanın başına gelen
en güzel aşk büyüsü
ve öylesine sonsuz ki…
KARDELEN

Bilmezden gelişlerim aptala yatışlarım
Kaybetme korkumdan değil karşımdakilerin yalan söyleme potansiyellerine olan merakımdandır“İnkar” olmaz benim hayatımda Yaşananı “YAŞANMAMIŞ” saymam Sayanlarıda SAYMAM...
Ama ne kadar anlatılırsa anlatılsın; YAŞAYAN BİLİR BENİ YAŞAMAYAN ANLAMAZ…Ağırdır sevmelerim Her “YÜREK” taşıyamaz Büyüktür umutlarım Her “OMUZ” kaldıramaz…

[[[ Nazım Hikmet ]]]

BELKİ
belki utaniyorum,
biliyorum imkansiz bir zincirlerle bagliyiz,
kirilmasi imkansiz sincirlerle bagliyiz..
sen imkansiz olsanda en güzel sayfasin hayatda,
en güzel sey hayatimda sen imkansizimsin.
seninle acip gözlerimi seninle kapiyorum yine,
resmin cizilmis sanki gözbebeklerime.
sen yastigimin altinda büyüttügüm o düslerimsin,
gündüzlerimsin,gecelerimsin,se​ vinclerimsin,
kederimsin,vazgecilmezimsin,se​ n
acilarimsin,sen benim
sen imkansizimsin!

*******************************************

Susmayı öğrendim çok konuşanlardan... Alçak gönüllü olmanın erdemini tattım çok bilmişlere inat...Gerçekten bilenlerin az konuştuğuna şahit oldum sessizce... Her yaşananın sadece bir deneyim olduğunu kavradım...Değmeyenlere çok anlam yüklemenin ruhuma verdiği zararı keşvettim... Kendim olmayı seçtim başkalarından alınmış parçalardan oluşmayı değil... kendi hayatlarını YÖNETEMEYENLERİN diğer hayatlara müdahelelerine güldüm sadece! ! ... Kokuşmuş zihniyetlerin yalan gülümsemelerin içinde yer almaktansa uzaktan onlara seyirci kalıp İNSANLIĞIMI korumayı öğrendim.. Varlığımı hakedenleri hayatıma dahil etmeyi' haketmeyenlere HOŞÇAKAL demeyi' Bu uzun yolda yalnız yürümeyi öğrendim...!

Korkmaz Ten Öpülmekten

Duvarlara yazdım dün, sana olan aşkı ben,
Ne silebilir alem, ne silinir yürekten.
Mıhladım perçinledim, ilmik ilmik gönlümden,
Ne silebilir alem, ne silinir yürekten.

Dünü indirdim dünden, yarınlarıma astım,
Geleceğe açığım, maziye yoktur kastım.
İmbik imbik doldurdum, yüreğimize bastım,
Korkma iç yudum yudum, aşk bitmez içilmekten.

Aşka sadık tavrını, gizleme bilsin dünya,
Sen içimde başladın, içimde büyüdün ya.
Hani bende özgürdün, hani bende hürdün ya,
Savrul içime dolup, korkma sen gezinmekten.

Yar asma suratını, gamzelerin gülsün
Gönlüm bir El Hamra ‘ysa, sen içinde bir gülsün
Bağbanı ben olayım, aç sevdiğim şu göğsün
Dola kolun boynuma, korkmaz ten öpülmekten.

Sevabın senin olsun, yaz bana günahını,
Aşk elin gül devşirsin, alırım ben ahını.
Dünü geride bırak, aç bana sabahını,
Bir gülü bir de seni, yorulmam ben dermekten…


h.mahmut-hal

Hayat
Bir yaşam öyküsüne katlanılamayacak kadar
uzun!
Bir gülümseyişe,
bir kıpırdanışa,
bir dokunuşa
vakit ayıramayacak kadar
kısa!

Hayat

Gerçekleri sırtlayıp
taşıyamayacak kadar
ağır.
Bir kuşun kanadına konup ta
ona bile hissettirmeden
uçabilecek kadar
hafif!

Hayat

Her anını
dibine kadar yaşamaya
çalışmak için nefes nefese
koşturmayı...
göze alacak kadar
dolu,
Bütün yaşadıklarının
sadece bir hayal olduklarını hissettirecek kadar
boş!

Hayat

Koskoca ömürde
'bir yalnız gün daha
nasıl geçecek,
şu saatler nasıl bitecek“
diye şikayet edebilecek kadar
muamma!
Göz açıp kapayıncaya kadar
geçen sürede
nihayete erebilecek kadar da
basit!

Hayat

Kendini oluşturan
her büyüyü,
her cazibeyi,
her rengi,
yürekleri hoplatacak,
kanlarımızı kaynatacak
kadar
parlak ve güzel!
Gözlerimizi acılarla,
hüzünlerle,
ayrılıklarla,
ölümlerle
buluşturduğumuzda,
sadece iki renk!
Gri ve siyah!

Hayat

Her anını tuvallere, yazılara, şiirlere, gösterilere döküp
sergileyebileceğin kadar
sanat!
Tek bir uyanışta,
görevinin
tek bir oyundan ibaret
tek bir rol olduğunu
fark edebileceğin kadar da
kısır ve monoton!

Hayat

Senin tek bir 'evet' inle
başkalarına bölüştürüp sunabileceğin,
nefes alıp verişlerinle
'paylaştırabileceğin' kadar
hayret verici ve cömert!


Tek bir 'hayır' ınla
herşeyi mahvedebileceğin,
yok edebileceğin kadar da
cimri ve densiz!

Hayat

Gerçek yaşam öykülerine
katlanabilecek gücü bulup,
bulaştırıp, daha da
büyüğünü oluşturabilecek kadar
heybetli ve zor,
Her şeyden vazgeçip
'yaşama veda etmeyi isteyecek' kadar da
güçsüz ve zayıf!

Hayat

Sevmeyi bilecek, bilmiyorsa öğrenecek
tadacak, sunacak, paylaşacak
..ve böyle sevgilerle, bütün sevgileri
çoğaltabilecek kadar
anlam'lı...
Nefreti seçip, sıçratmak,
sıçrattıkça da o pisliğe
bulaşacak kadar
anlam'sız...

Hayat

Gerçek yaşam öykülerine katlanmaya değecek kadar
'Yaşanmaya değer'
Hayat;
onu kısaltmanın haksızlık olduğunu anlatacak kadar öğretici,
Bir daha
bulunmayacak, yaşanmayacak
kadar 'tek'...

Hayat

Sadece
senin dilediğin kadar
uzun!
Sadece
Senin dilediğin kadar
kısa!

“Kalbimden neler geçtiğini, kafamda biriktirdiklerimi, tasarladığım her şeyi bildiğini düşünüyorum. En azından tüm bunları hissettiğini. Belki de böyle bir beklenti benimkisi. Çünkü bunları sana asla söylemeyeceğim. Asla söyleyemeyeceğim. Oysa o kadar dilimin ucundalar ki. Rüzgar esse düşecekmiş gibi, gözlerime baksan, giderken başını bir kez geriye çevirsen, ağzımdan dökülüverecek kadar dilimin ucunda. Uzunca susuşlarım, ağzımı bile açmadan öylece kalakalıp, bakışlarımı kaçırışım hep bundan. Burada hava her geçen gün biraz daha soğuyor. Zaman diyorum, biraz daha zaman. Dilimin ucundaki kelimeler bu kış da donmazsa bir dahaki yıl uçmayı öğrenecekler. Biraz zaman diyorum. Kalbimin bir yanı sıcak kalabilirse bu kış, bir delilik daha yapacağım. Ne bir portakal bahçesinde dolaştım ne de bir posta treninde yolculuk ettim. Çiçekler bir açmaya görsün, bir çılgınlık yapıp hatır için öleceğim…
Aslında seni çok özledim…”
ALINTI

-Hayat;

Seni kaç kişinin aradığı, kiminle çıktığın,
çıkıyor olduğun veya çıkacağın demek de değildir.
Kimi öptüğün, hangi sporu yaptığın, kimlerin seni sevdiği de değildir. Hayat, ayakkabıların, saçın, derinin rengi de değildir.
Nerede yaşadığın veya hangi okula gittiğin de değildir.
Aslında hayat; notlar, para, giysiler,
girmeyi başardığın ya da başaramadığın okullar da değildir.
-Hayat;
Kimi sevdiğin ve kimi incittiğindir.
Kendin için neler hissettiğindir.
Güven, mutluluk, şefkattir.
Arkadaşlarına destek olmak ve nefretin yerine sevgiyi koymaktır.
-Hayat;
Kıskançlığı yenmek, önemsemeyi öğrenmek ve güven geliştirmektir.
Ne dediğin ve ne demek istediğindir.
İnsanların sahip olduklarını değil, kendilerini olduğu gibi görmektir.
Her şeyden önemlisi hayatı, başkalarının hayatını olumlu yönde etkilemek için kullanmayı seçmektir.

İşte hayat bu seçimden ibarettir.

İnsanların en acizi dost edinemeyen,
ondan daha acizi ise dost kaybedendir...

*Charles Eguone

ANLADIM

'Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını, kendimi bulduğumda anladım.
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış,
Kendi yolumu çizdiğimde anladım..
Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak, dinleyerek değil..
Bildiklerini bana neden anlatmadığını, anladım..
Yüreğinde aşk olmadan geçen hergün kayıpmış,
Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım..
Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden,
Neden hiç ağlamadığını anladım..
Ağlayanı güldürebilmek,ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş,
Gözyaşımı kahkaya çevirdiğinde anladım..
Bir insanı herhangi biri kırabilir, ama bir tek en çok sevdiği
acıtabilirmiş,
Çok acıttığında anladım..
Fakat, hakedermiş sevilen onun için dökülen her damla gözyaşını,
Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terkettiğinde anladım..
Yalan söylememek değil, gerçeği gizlememekmiş marifet,
Yüreğini elime koyduğunda anladım..
'Sana ihtiyacım var, gel! ' diyebilmekmiş güçlü olmak,
Sana 'git' dediğimde anladım..
Biri sana 'git' dediğinde, 'kalmak istiyorum' diyebilmekmiş sevmek,
Git dediklerinde gittiğimde anladım..
Sana sevgim şımarık bir çocukmuş, her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan,
Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım..
Özür dilemek değil, 'affet beni' diye haykırmak istemekmiş pişman
olmak,
Gerçekten pişman olduğumda anladım..
Ve gurur, kaybedenlerin, acizlerin maskesiymiş,
Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış,
Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım..
Ölürcesine isteyen, beklemez, sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi,
Beni afetmeni ölürcesine istediğimde anladım..
Sevgi emekmiş,
Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş...'

Can Yücel

BEKLEMEYİN..
Nazik olmak için GÜLÜMSEMEYİ...
Bir arkadaşın değerini anlamak için YANLIZ KALMAYI....
Çalışmaya başlamak için en iyi İŞİ...
Nasihatleri hatırlamak için DÜŞMEYİ...
Dua’ya inanmak için ACILARI...
Yardım edebilmek için ZAMANININ OLMASINI....
Özür dilemek için diğerinin ACI ÇEKMESİNİ...
Barışmak için AYRILIĞI...
Sevmek için SEVİLMEYİ BEKLEMEYİN...
Beklemeyin çünkü;
NE KADAR ZAMANIMIZ VAR BİLMİYORUZ...

ÖĞRENDİM
Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum.
Işığı gördüm, korktum.
Ağladım.
Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim.
Karanlığı gördüm, korktum.
Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi...
Ağladım.
Yaşamayı öğrendim.
Doğumun, hayatın bitmeye başladığı an olduğunu;
aradaki bölümün, ölümden çalınan zamanlar olduğunu
öğrendim.
Zamanı öğrendim.
Yarıştım onunla...
Zamanla yarışılmayacağını,
zamanla barışılacağını, zamanla öğrendim...
İnsanı öğrendim.
Sonra insanların içinde iyiler ve kötüler olduğunu...
Sonra da her insanin içinde
iyilik ve kötülük bulunduğunu öğrendim.
Sevmeyi öğrendim.
Sonra güvenmeyi...
Sonra da güvenin sevgiden daha kalıcı olduğunu,
sevginin güvenin sağlam zemini üzerine kurulduğunu
öğrendim.
İnsan tenini öğrendim.
Sonra tenin altında bir ruh bulunduğunu...
Sonra da ruhun aslında tenin üstünde olduğunu öğrendim.
Evreni öğrendim.
Sonra evreni aydınlatmanın yollarını öğrendim.
Sonunda evreni aydınlatabilmek için önce çevreni aydınlatabilmek
Gerektiğini öğrendim.
Ekmeği öğrendim.
Sonra barış için ekmeğin bolca üretilmesi gerektiğini.
Sonra da ekmeği hakça üleşmenin, bolca üretmek kadar
önemli olduğunu öğrendim
Okumayı öğrendim.
Kendime yazıyı öğrettim sonra...
Ve bir süre sonra yazı, kendimi öğretti bana...
Gitmeyi öğrendim.
Sonra dayanamayıp dönmeyi...
Daha da sonra kendime rağmen gitmeyi...
Dünyaya tek başına meydan okumayı öğrendim genç yasta...
Sonra kalabalıklarla birlikte yürümek gerektiği fikrine vardım.
Sonra da asil yürüyüşün kalabalıklara karşı olması
gerektiğine vardım.
Düşünmeyi öğrendim.
Sonra kalıplar içinde düşünmeyi öğrendim.
Sonra sağlıklı düşünmenin kalıpları yıkarak düşünmek
olduğunu öğrendim.
Namusun önemini öğrendim evde...
Sonra yoksundan namus beklemenin namussuzluk olduğunu;
gerçek namusun, günah elinin altındayken, günaha el
sürmemek olduğunu öğrendim.
Gerçeği öğrendim bir gün....
Ve gerçeğin acı olduğunu...
Sonra dozunda acının, yemeğe olduğu kadar hayata da
'lezzet' kattığını öğrendim.
Her canlının ölümü tadacağını,
ama sadece bazılarının hayatı tadacağını öğrendim.
Ben dostlarımı ne kalbimle nede aklımla severim.

Olur ya...
Kalp durur...
Akıl unutur...
Ben dostlarımı ruhumla severim.
O ne durur, ne de unutur....

MEVLANA ♥ ♥

Bir Dakika

Deniz durgun göl gibi, gitgide genişliyor
Sular kayalıklarda nurdan izler işliyor,
Engine sarkan gökler baştan başa yıldızlı..
Şimdi göğsümde kalbim çarpıyor hızlı hızlı.

Göklerden bir yıldızın gölgesi düşmüş suya
Dalmış suyun koynunda bir gecelik uykuya
Bazan uzunlaşıyor, bazan da kıvranıyor
Durgun suyun altında bir mum gibi yanıyor

Yakın olayım diye bu gökten gelen ize
Öyle eğilmişim ki kayalardan denize
Alnımdan düşen saçlar yorulmuş suya değdi
Baktım geniş ufuklar başımın üstündeydi

Bilemem nasıl oldu geldi ki öyle bir an
Yenilmez bir haz duyup denize atılmaktan
Kurtulmak ne kolaymış faniliğimden dedim
Doğruldum atılırken bir dakika titredim

Bir dakika sonsuzluk doldu taştı gönlümden
Bir dakika bir ömrü kurtarmıştı ölümden.

Nazım Hikmet Ran

Tut Ellerimi Yar

Tut ellerlimi bırakma yar
Gece düşlerle birlikte bizim olsun
Bırakırsan,
Yanağında üşüşen buseler ağlar
Saçların ellerimde yorgun kalır
Duyamazsın rüzgârın ninnisini
Tut ellerimi tut evvelim
Karanfil kokusuyla okşarım yüzünü tenimle
Ah!
Akşamsefaları ömrümden eksilmiş sensiz
Meğer haberim yok
Hapsedilmiş duygularla yanar gözlerim
Sana susamışlığımın nirvasında

ALTRA GÖNÜL ASLAN

SENİNLE OLMANIN EN GÜZEL YANI
Seninle olmanın en güzel yanı ne biliyor musun?
Elin elime değmeden avuçlarımı terleten sıcaklığını taa içimde hissetmek.

Seninle olmanın en kötü yanı ne biliyor musun?
”Seni seviyorum” sözcüğü dilimin ucunu ısırırken her konuşmamızda boş yere saatlerce havadan sudan söz etmek.

Seninle olmanın en heyecanlı yanı ne biliyor musun?
Aynı şeyleri seninle aynı anda düşünmek birlikte ağlamak gülmek.Ve buradayken bile seni çılgınca özlemek.

Seninle olmanın en acı yanı ne biliyor musun?
Seni hiç tanımadığım bir sürü insanlarla paylaşmak. Senin yanında olan, seninle konuşan herkesi çocukça kıskanmak.

Sesini duyduğunuz anda avuçlarınız terlemeye, kalbiniz deli gibi
çarpmaya başlıyorsa,
Bu aşk değil HOŞLANMAK’tır …

Ellerinizi ondan çekemiyor, sürekli dokunmak sarılmak istiyorsanız,
Bu aşk değil ARZULAMAK’tır …

Yanınızda bir tek o olduğu için onu istiyorsanız,
Bu aşk değil YALNIZLIK’tır …

Herkes onunla olmanızı beklediği için onunlaysanız,
Bu aşk degil SADAKAT’tır …

Size sıcak, yakın davrandığı için onunlaysanız,
Bu aşk değil KENDİNE GÜVENSİZLİK’tir …

Üzülmesini istemediğiniz için onunlaysanız,
Bu aşk değil ACIMAK’tır …

Ona değer verdiğiniz için hatalarını hoşgörüyorsanız,
Bu aşk değil ARKADAŞLIK’tır…

Onun iyiliği için kendinizden çok şey feda edebiliyorsanız,
Bu aşk değil YARDIMSEVERLİK’tir…

Bütün gün ondan başka hiçbir şey düşünmediğinizi söylüyorsanız,
Bu aşk değil KOCA BİR YALAN’dır …

O üzgünken sizin de kalbiniz acıyorsa,
İşte bu AŞK’tır …

Tarif edemediğiniz bir çekim yüzünden ondan bir türlü kopamadığınızı düşünüyorsanız,
İşte bu AŞK’tır…

O’ herkese güçlü görünmesine rağmen, içindeki zayıflığı hissedebiliyorsanız,
İşte bu AŞK’tır …

Başkalarını da çekici bulmanıza rağmen, hiç pişmanlık duymadan onunla kalmaya devam edebiliyorsanız,
İşte bu AŞK’tır…

AGİŞLA
Ya zamanından çok erken gelirim..
Dünya'ya geldiğim gibi,
Ya zamanından çok geç,
Seni bu yaşta sevdiğim gibi....

Mutluluğa hep geç kalırım.
Hep erken giderim mutsuzluğa..
Ya herşey bitmiştir çoktan,
Ya hiçbirşey başlamamış...

Öyle bir zamanında geldim ki yaşamın,
Ölüme erken,sevgiye geç..
Yine gecikmişim bağışla sevgilim..
Sevgiye on kala,ölüme beş......

AZİZ NESİN

SANAL AŞK

Nasıl seveceğini bilmeden sevmek seni
Bana nasıl dokunacağını bilmeden
Dokunuşunu arzulamak
Anlatsam anlar mısın sevgili
Acaba bir bülbülün aşk nağmesi midir
Yoksa deniz dalgasının huzuru mudur sesin
Bilmeden sesinin tınısını
Sevdamı sesinde yasarım desem
Anlar mısın sevgili beni
Nasıl bakarsın sevgili sevdiğine
Her bakışın bir aşk çağrısı mıdır
Yoksa süründürür mü nazın deli yarim
Nasıl konuşursun
Ne yer
Ne içersin
Sever misin insanları
Kıskanır mısın yoksa sevdiğini herkeslerden
Nasıl olur tanımadan sevmek
Nasıl olur yaşamadan tanımak
Şimdi ne yaparsın bu satırlarımı okurken
Düşünür müsün cevabını
Yoksa içinden dökülür mü kelimeler
Korkar mısın beni göreceğin ilk anı yaşamaktan
Beğenir miyim onu diye mi düşünürsün en çok
Yoksa beni beğenir mi diye düşünürsün
Nasıl düşünürsün beni
Yazdığı gibi midir diye mi düşünürsün sevgili
Yoksa yazdığı gibi olmak istiyor diye mi düşünürsün
Tanışmasak mı diye düşünürsün
Bu sevda bir büyülü düş
Korkarım uyanmaktan
Korkarım düşümü kaybetmekten diye mi düşünürsün
Hüzünlenir misin bu satırlarımı okurken
Gözlerin kısılır mı hüzünlendiğin an
Yoksa yaşadığımız bir deli düş
Yaşayalım sevdamızı delice bir düş içinde mi dersin
Ayrılığı düşündün mü hiç sevgili
Bu kadar uzakta filizlenmişken bu sevda
Görmeden birbirini büyümüşken bu sevda
Ayrılık yaşanır mı bu sevdada
Düşün sevgili düşün ayrılığın olmadığı bir sevda bu
Bir an sevda sığmaz yüreğine de
Tutmak mı istersin sevdiğinin elini
Kelimelerin büyülü dünyası yetmez olur da
Bir seven gözün yüreğine mi sığınmak istersin sevgili
Korkarsın değil mi sevgili
Korkarsın güvenin en güzelini yaşarken
Sende anlamazsın güvenin mi daha büyüktür
Yoksa korkun mu
Gerçek midir bu diye düşünürsün sonra
Hayal mi yoksa
Yüreğinin kıpırtısındadır bunun cevabı sevgili
Gerçeğin ta kendisidir gözlerin sevinçle büyümesi
Sevgilin ismini görünce
Gerçeğin kendisidir sevgilinin her kelimesinde
Yaşanan bütün hüzün ve sevinçler
Bilirsin sevgili
Bilirsin de yine de korkarsın itirafa
Bir oyun oynarsın
Sevdayı bir oyunu yaşar gibi yaşarsın o zaman

Gassan Satar

Ben seni

Sensiz sevdim
Sen yokken yanında
Düşlerimde sevdim seni
Düşler kurardım hep
Seninle başlayan
Seninle biten
Yağmurlu gecelerde
Camların buğusuna yazardım adını
Resmini çizerim geceye
Bakardım öylece
Işığımdın sen benim
Karanlığımı aydınlatan
Serinliğimdin sen benim
Sıcak akşamlarda
Yüreğimi ferahlatan
Sen aşkımdın benim
Gitmeseydin…

SÖZ VERMEYECEKSİN..! !
Ardında duracak cesaretin yoksa.
Emeklemeyi öğrenmeden koşmaya çalışmayacaksın
Ve ağlatmayacaksın.
Güldürmeyi öğrenmeden.
Ardında bıraktıkların olacak,
Dönüp baktığında pişman olmayacaksın.
Pişman olacak adımlar atmayacaksın.
Ya uyanmayı bileceksin rüyadan,
Ya da yaşayacaksın doğru dürüst.
Kısacası 'ADAM GİBİ' yaşayacak
'ADAM GİBİ 'yaşatacaksın hayatı...

Sevdiğim, öyle özledim ki seni... Sesini, nefesini, bana doğru kurduğun cümlelerin her bir kelimesini... Şimdi bekliyorken senden gelecek tek bir seslenişi, nasıl zor bir bilsen, Nefes alıp verdiğimde hasret ciğerlerimi yakıyor, özlem saçlarımdan tutup çekiştiriyor. Sensin onun dermanı diyor içimdeki ses her gece. Canımın taaaa içi, öyle özledim ki seni... Her derdini alırdım üstüme, sen üzülme sen yorulma sen düşünme isterdim, ben bakarım çaresine... Yeter ki gülsün yüzün derdim, ben meydan okurum senin için bu alemin cümlesine... Kurban olduğum, aşkların en güzeli, bir tanem, gül bakışlım, kalbimin birincisi... Öyle özledim ki seni, sesini, nefesini... Haydi geri dön artık ta, mutluluktan kes şu nefesimi...

Aziz NESİN'in Okunmaya Değer Bence

Madem ki bir aşkın var, ne güzel tadını çıkar....
her şeye boşver ve aşkı yaşa...
ille de büyük aşk olması gerekmez; yaşanan her aşk büyüktür, yeter ki
tadını çıkarmasını bil...
Çok büyük umutlar bağlama, yarını hiç düşünmeden, günü gününe sev,
sevginin
tadını çıkar...
Sevgide geleceği düşünürsen aşkı bombok edersin.
Sakın haaa... sonsuz monsuz diye herifin başını yeme...
her şeye boşver; öylesine sev ki, sevdiğin erkeği bile umursama,
salt kendin için sev, bencilce yaşa aşkı, bütün maddesiyle...
Yaşamdan elinde kala kala salt yaşadığın sevgiler kalır sonunda,
Aslolan aşktır yaşamda... dolu dolu, dolu dizgin, zilzurna, saniye saniye
aşkı yaşayarak sev...
iki yıl, üç yıl sürecek diye umutlanıp enayilik etme...
ister sürer, ister sürmez....
sen o anı yaşa yeter ki...
Yitirdiğin zaman; yaşadıklarını kazanmış olacaksın...
Sonunda elbet yitireceksin, ama yitirecegini hiç düşünme;
çünkü aynı zamanda kazanmışsındır da...
Anılar kazanıyorsun daha ne...
iç o zaman, sarhoş ol...
yüce yüce şeyler düşünme severken, sevgiyi berbat edersin;
çünkü sevginin kendisinden daha yüce bir şey olmaz...
Aferin sana seviyorsan, seviliyorsan...
Sakın kuşkulara kapılma.
Severken yirmi yıl sonrasını değil, yirmi dakika sonrasını bile
düşünme...
an an yaşa, derin derin hem de...
afferin sana... çok sevindim.
işe güce boşver... Keyfince yaşa, sev...
sevildikçe sev, sevilmeyince de tastamam boşver ve o zaman o guzelim
yalnızlığına sarıl...
o yalnızlık ki, bütün sevgilerden daha güzeldir ve sonunda kollarımızla
sararız...
o zaman da hiç üzülmeyeceksin. Cünkü nasıl olsa, sığınacak bir
yalnızlığmız var; günün birinde anamız bile bizi bırakır gider, ama o
yalnızlığımız, biz yaşadıkça bizi hiç bırakmaz...
severken bunları düşünme, lütfen yarınsız sev ki, sevginin tadını
çıkarasın.
Hadi, sevgiyle öperim. Yaşa sen.

Sen, “unuttum” derken, yüreğin demezse,
Sen “gitmem” derken, ayaklarına sözün geçmezse,
Dilin “bitti” derken, aklın bendeyse,
Sen eğlenirken, ruhun cehennemdeyse,
Sevene “hükmedeyim” derken, kendine sözün geçmezse,
“Kaçayımda kovalasın” derken ayağın tökezlerse,
Pismanlığının hükmü zamana yetmezse,
Aynaya bakmaya gücün yeterse,
Her yerde ben oldugumu sende göreceksin...·
ALINTI

Seviyorum seni
ekmeği tuza banıp yer gibi
Geceleyin ateşler içinde uyanarak
ağzımı dayayıp musluğa su içer gibi
Ağır posta paketini
neyin nesi belirsiz
telaşlı, sevinçli, kuşkulu açar gibi
Seviyorum seni
denizi ilk defa uçakla geçer gibi
İstanbul'da yumuşacık kararırken ortalık
içimde kımıldayan birşeyler gibi
Seviyorum seni
Yaşıyoruz çok şükür der gibi.

- Nâzım Hikmet RAN