Bir Yudum İnsan Adlı Antoloji.com Üyesinin Ş ...

sevmek ortak paydasında buluşunsa dizeler sanki derleme değil de yeni bir şiir olmuş gibi.

yazanın , düşünenin, derleyenin yüreğine ellerine sağlık.

yaşam dedikleri,
iki yarımı bir arada
tutmaya çalışmakmıdır yoksa

'İlle de
Sevdiğini söyle'

yok söylemezler, lüzumsuz kullanmak üzere gerekmediği zamana saklarlar bu iki cümleyi
ellerinize sağlık

eskiden Çin işkencesi bilirdik, Filistin işkencesi bilirdik, şimdi bunlara bir de antoloji işkencesi eklendi.

''duyduk duymadık demeyin akşamımız gebe. güzel güneşli günlerin şimdilerde sancısını çekmekte…”

güneşli günlere ilişkin umudumu ben hiç kaybetmedim '

Böylesine masum taleplere hayır diyebilecek yürek var mıdır?

'hor baktık mi karıncaya
kirdik mi kanadını serçenin
vurduk karacanın yavrulusunu
ya nasıl kıyarız insana '

Biz bakmadık ama , bakanlara da engel olamadık.

Belki de böylesi konuşarak yıpratılan aşklardan daha güzeldir....

Bir çokları gibi bu dizeleriniz de üzerinde martılar uçuşan deniz kokuyor

'dudaklarım kesik /
kesik kesik ellerim
ve gözlerim kesik gözlerine
söyle / ne diyeyim '

koparıp aldığın
yarısı kesik
yarısı
sende kalan
yüreğime...

Aslında yalnız diğilsiniz.
İçinizdeki o hala birlikte sizle .

Çünkü biz dünyayı insan yüreğimizle seviyoruz.

'/ey üstümdeki binlerce ton beyaz ağırlık, hangi sıcaklık ısıtıyor böyle düşlerimi/'

Sevgiden daha sıcak ısıtacak bir şey var mıdır ki düşleri

'Ne denli sarhoşsan
Arkadaşsan kuru otlarla
Ne kadar bakmışsan
Boş gözlerle duvarlara '

Boş gözlerle bakılan duvarlar mıdır içmeden sarhoş eden.

Belki de siyah beyaz keskinliğinde olsun diye boşa bekledik düşlerimizi.
Belki de onlar karşımıza ara renklerde çıktılar ama biz fark edemedik .

'Öyle özlemiştim ki gittiğin gün '

Geri dönenler; bulabilseler de doydukları yanılgısıyla kalktıkları sofranın aynısını, sunulanlar kaybetmiştir ilk sıcaklığını.

Niye laleleri kendi yaşam bütünüyle birlikte sevemeyizde illa illa ki bizim olsun diye koparıp özgürlüğünden bükerken boynunu fark etmeyiz sevgi adına öldürdüğümüzü.
Oysa sevgi böyle mi olmalı.
Lalenin kendi yaşam bütününe saygı duymadan , tutunduğu köklerinden, özgür seçkilerinden koparıp hoyr ...

'Bana kalın, yıkanmaya dayanıklı
Akrabalar kadar tanıdık bir şey gerek
Rengi de, rengi de olmalı elbet
Yıpranmışlığımı örten. '

Her yıpranmışlığın altından öğrenerek çıkmak değilmidir yenilenmek yıpranmışlığımızı örtmek.

'hiç hoşuma gitmese de tutmak mantonu giymen için, gitmeler takılıyor aklıma '

Tekrar gelişlerin, başlangıcı olacak gitmelere , diyelim o halde.

Bu kadar kolay yitişlerine bakınca,
Sanki hiç avuçlarımızda olmadı da biz mi öyle sandık diyesi geliyor insanın.

Bu şiir sanki ; sevgi penceresinden , gönül gözüne aksetmişliğin canlı resmedilmesi.
Hani bakarken içine çeken bir tablonun tuvalinde canlanmak, hayal ederken o an orda yaşayıp canlı canlı olaya dahil olmak gibi .

Erken açılmışlık değil midir zaten , vaktinde açanlara göre daha az dayanıklı kılan.

Kendileri öldürülerek ölmeyi öğrenenler bilmezler mi ki bu zinciri kırmadıkları sürece kendilerinin gelecek nesillerinin de öldürerek öldürmeyi öğrettikleri insanların tehdidinin gölgesinde korkarak yaşam süreceklerini.
Dünya onların olsa neye yarar.
Böyle korkarak yaşayan insanların psikolojile ...

Belki de bizim için üretilecek elbiselerin kumaş dokumaları devam ederken geldik dünyaya.
Belki daha yıllar yıllar sonra örtebilecek ,bizim beklentilerimize bakılarak üretilecek bu kumaşlardan yapılacak yama .