Bir Sevda Masalı Antoloji.com

Anılarda Bir Sevda MasalıGel diyemezsin simdi bana; çok zor sevdim kendimi yeniden.Hem gelsem üstünü örtsem ne fark eder;uyandıgında yine ben olmayacagım ki.Bu gece sabaha kadar seni beklesem ne fark eder;yarınımızda biz yokuzki.Masallar anlatsam yeniden bize dair ne fark eder;inanmadıgın masallar korkularına savusturamaz ki.Hem artik ögrenmelisin;sen de üşürken uyuyabilmeyi benim gibi.Sorguların hala bitmedi mi? Anla artık sana dairligim tükendi.Şimdi dön diyemezsin bana.Sen de biliyorsun açılmamacasına kapandı.Duvarlardan söküldü, bir zaman geçmek bilmeyen saatler.Ardında öylesine bir iz kaldı sadece,Bir de ikimize ragmen karartılamamısgülümsemeler.Bak son yazısı da belirdi, perdelerdeki ısık dindi.Anladım devam edebilmek için affedebilmek gerekli her şeyi.Ben affedebildim ikimizi.Hadi sen de affet beni.Kar yağarken başlayamamıştık yağarken bitsin bari.Tam da simdi. hadi,Son kez öp duvarlarını ve son kez çarp kapıları.Anılarda bir sevda masalı gibi güzel kalmalı.Hem bırak artık uyusunlar; yoruldu kelimelerimin anlamları.Düşlerimde sevdamın içinde gezginim şimdi.Varlığınla yokluğun arasında kalmayacağım artık, sadece olmayacaksın. Sensiz kalma ihtimali olmayacak aleyhine kurulmuş cümlelerimin sonunda. Belki birkaç satır arasında unutulacaksın bir müddet sonra. İçimden olmayacak, boş bir kağıdın gölgesine sığınmayacak sana sitemlerim. Hani hep kızardın ya Konuş konuş konuş derdin, haykırabilir miyim şimdi korkaklığını. Bıraktığın bu mavi düşleriyle avunan yalnızlığı, artık sahiplenilmeyecek olmanın burukluğunu yaşarken, haykırabilir miyim dersin, susar mıyım, gülüp geçer miyim yoksa ?Aslında alıştırmalıyım kendimi hiç dönmeyecekmişsin, dönülmeyecek bir yerdeymişsin gibi farzetmeli, unutmalı. Seni hiç tanımamış gibi yaşamımı sürdürmeliyim. Var olduğum her yer aşk(ın) şehri olmalı artık, yeniden sevmenin, sevilebilmenin yeri her yer, zamanı yaşanan ve gelecek tüm zamanlar olmalı benim için. Evet, sayfalardan koparıp bir bir savurmalıyım seni yaşanmış tüm zamanlara, uzaklaşan her adımımla hapsetmeliyim bu anılar sokağına. Kopan takvim yaprakları sensiz geçen günleri saymamalı, bende yokluğunun güncesini tutmayı artık bırakmalıyım. Her yeni güne seni getirmedi diye isyan etmemeliyim. Kabullenebilmeli, hazmedebilmeli, aldırmamalı hatta sana hak verebilmeliyim. Bu satırlarla büyümeye başlamalıyım, sırf seni ve çocuklaşan bir aşkı kolayca unutabilmek için. Zira yoksun. Sanki benim hiç senim olmamış, sanki bizi hiç yaşamamışız, sanki aşk denen o hoyrat şarkıyı mırıldanmış ve sonra yarım bırakmışız gibi. Artık yeni bir şarkı söylemenin vakti, Yaşanmışlığına, yitikliğime hiç aldırmadan,Sanki benim hiç senim olmamış gibi...Yusuf Güney 'Bir sevda masalı'Sevgilim yanlızlık kor banaGördüğüm bütün düşlerimdeNefes alıp veren her günümdeAşkını solundum sadeceAma yoksun gülüm seni gördüğüm o yerdeDaha zormuş gülüm sensizliği seçinceBilemezsin ne hal kaldı nede bi dermanSonu yoktu sevgimizin anlamıştımTa en başındanBir sevda masalındaKüçücük bir dünyadaSarılıp kollarındaBen uyumayı özledimBir çılgın çığ düşsedeYüreğinin en derinineSakın korkma aşkımBu benden bir hediyeSana...Unut beni....Zor olsada gecelerce ağlasanda,Unut beni sevgilim.Fotoğraflarımı yak.Bana ait neyin varsa sil, at.Mektupları yırt.Kız bağır.Telefonlara çıkma.Ne gerekiyorsa yap ki sevgilim.Unut beni lütfen unut...Unutki artık içim acımasın...Unutki nefretim başlasın...Unutki bende kalbime sitem edeyim...Unutki içimdeki beni çözeyim...Birgün karşılaşırsak....Bana içli içli hasretli gözlerinle bakma ki...Sana daha çok bağlanmayayım.İçim yanarak acıyla seni özlemeyeyim.Unut beni....Unutki bana nefretle bakarken ,Senden soğuyayım ve arık yorulmayayım.Unut beni sevgilim.... UNUTKİ BENDE UNUTAYIM....Son Mektupİçimizde bir süre sonra durulacak olan, deli poyrazlar eserkenBirbirimize tutunmuştuk; demek ki zayıf bir halka varmış, zincirin bir yerlerindeSen…Dudakların değmedi dudaklarıma,Boynunun kokusunu hiç öğrenemedim,Bilmiyorum gözlerini.Çünkü gerçekte yoktun hakikaten var mıydın sen?Gözlerini dedim deGerçekten görmüş olsaydım,Ürpererek bakabilseydim uçurumlardan bakar gibi,Biliyorum ki gittiğinde mutlaka bir şeylerin kalırdı içimin derinliklerinde.Artık söndürdüm içimdeki tüm ışıkları.Her gece gittiğinde içimi yakan lamba yok artık.Tenime değen anıların,Güneşim,Denizim,Bulutum,Çiçeğim yok artık.Biliyorsun ben yalnızım, aslına bakarsan herkes kendi yalnızlığını yaşıyor ve kazıyorSırlarını derinliklerine.Sesini duyduğumda, hem evreni hem koca koca dünyalar sığdırdım, telefondaki dakikalara.Kapanınca yüzümeTelefonda yüreğimi yakan talan,Anladım ki gerçekmiş bu deniz denen yalan.Düşündüm de avuçlarımızdan zaman dünde akıyordu,Bugünde, yarında akacakVe sen kendi denizinde yüzerkenBen gezerken içimdeki dünyanın acılara gark olmuş sokaklarında,Biliyorum ki gülmüyor yüzün.Sen yüreğimin vazosundaki güldün.Aslında ne güldünNede güldürdün.Sen içimdeki dağlardan yüce sevgiyi öldürdün.Katili sensinSen…Babilin Asma Bahçelerinden yüce tuttum, hiç bilmediğim özlediğim kokunu.Şimdilerde toprak olmuş anamınSakıza benzer çivitle yıkanmış çarşaflarındaki kokularına benzetirdim nedense.Birbirimize ne güzel tutulmuştuk, tutulduğumuz dallara tutunmuştuk, bir pıtrak gibi sarılmıştık dünya denen yalanakoparan sensin senBilirdim,Şiirlerindeki hecelerin zenginliğine inatUykuların azdı öksüzdü gecelerin.Beni de az uyumaya itti,Ve bu durum acı veriyordu banaSanki çok uyursam haksızlık edecektim sana.Zor ağlayan adamı, çocuklar gibi ağlatanda sendin, ama demiyorum sana bir ömür ağla.Ağlama.Bu bitişin mimarı benim‘Sen sadece amelesiydin’ de‘Taşları düzgünce temele oturtamayan amele’ de bana.Ne desen haklısınSen.Şimdi her şeyi unutDilinin altında sakladığın adımı da yut.Ama bir şeyi sakın unutmaSeni çok sevdimGüçlüydüm.Evet, sen beni yendinDoğrudur mağlup oldum,Adın aklıma geldiğinde ağlamıyorum artık;Çünkü kazanan sensinSen.

Adının karşısında acı yazıyor bütün sözlüklerde
Ne desen küfür gibi , senden yana cümleler bile

Gülüşlerim vardı benim, ben kimim , ben nerdeyim ?
Tam karşıya geçerken bıraktığın o el benim
..