duru golgeler icmeliyiz. ellerimizde kerpetenler,aglarken gulmeliyiz olene kadar. carsaf carsaf zift dokmeliyiz hayatin tedirgin yansimalarina ve yıllarca tebessum sunmalıyız cam kıriklarındaki yasaklara. oyle bir yok olmaliyiz ki ,herkes bu yoklukla percinlensin. aynalara kuskun kirpikler koguslanmali gozlerimizde.Kirpiklerimiz yazarken sükutumuzu ,gozlerimiz karanlik yortularda can bulmalı. ve dirilis gibi bir curuyus hapsetmeli kemiklerimiz.yeniden dirilmek için. Kizgin tomurcuklarin iskontoya cikmis mavi yakali dikenleri kadar ince ve sozler kadar zehirli bakislari cezbetmeli duslerimiz.Düşlerimize saplanan bakışlar ilham vermeli bulanik gönlümüze. yazmalıyız ki var olalım.nakşını sermeliyiz gönlümüzün denizlerce misralara.heryere gitmeliyiz ki yok olalim. hic bir yerde olan heryerde, her yerde olan hicbiryerdedir.
..
