Aslı Fa Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakkında Y ...

Saygılar ola... Selam ile... Sevgilerimle...

DUVARLARA DAİR

Kızıl bir rüzgârı dillendirirdi bakışların
Söyle! Anlatmak istediğin bir şeyler mi var
Duraksayan aksak kelimelerinde mi kalan,
Boğazıma takılansa yutkunamadığım dilimde
Sessiz hecelerimdir inleyen sesler eşliğinde…

Ağlatan, ağlayan ben oldum mısralarımda
Sözler yine bir zehir olur dudaklarımda
Sen gür bir ses oluversen diye beklerim,
Bense durgun dingin suda bir sürçü lisan
Aramızda uzayıp gidense kalın duvarlar…

İbrahim Soyalar

Bu şehirde
Herkese yetecek kadar hüzün vardı
Hüzünlerimizi öykülerimizde saklardık
Şairler bulurdu....

öylesine yakınki ruhum ruhuna
gecenin karanlığında çoban yıldızım ol
ay doğduğunda huzurla uyuyayım
tan ağardığında sana açayım kirpiklerimi
rüzgar estiğinde seni kucaklayayım
güneşim sen ol gelen her yeni günde
sevginle aydınlanayım

Nuri Can

Belki en hoyrat yürek bile ateşböceğinin
O uçucu, masum, sevimli çocuksuluğuna el kaldırmaya kıyamaz?
Güçlü kapıların arkasına kilitlemesem kendimi,
Korkaklığımı, sevgi isteğimi
En insani yönlerimi kayıtsızca sunabilsem
Bu sert kabuğun ağırlığından kurtulup
Bir kuş gibi uçacağım özgürce.
Anlaşılacağım ve bir ayna gibi yansıyacağım karşımdakine.
O da çözülecek belki.
Samimi ve güvenliksiz, silahsız biriyle göz göze gelince
Oysa bir görebilsek bunu.
Kalmadı böyle insanlar demesek.
Güven duygusuna bu kadar muhtaç olmasak.
Kırılmaktan korkmasak. Yaralansak.
Ne olur bir darbe daha alsak.
Yeniden açsak kendimizi, atabilsek kabuğu.
Denesek.
Risk alsak.
Yanılsak.
Fark etmez.
Tekrar, tekrar bıkmadan denesek.
Ve kucaklaşsak yeniden.
Tıpkı eskisi gibi.

R.TAGORE