Ben, takvim yapraklarının hüzünle düştüğü, mektupların günlerce beklendiği ve aşkın sabırla dokunduğu o eski zamanlardan geliyorum. Dijital ekranların soğuk ışığına değil, kağıdın sıcak dokusuna ve mürekkebin kokusuna aşinayım.
?Ruhum, 1900'lerin o naif, kırılgan ama bir o kadar da derin dünyasında asılı kaldı. Bu çağın hızına yetişmeye çalışmıyor, aksine o eski yavaşlığın zarafetini dizelerimde yaşatmaya çalışıyorum. Burası benim için sanal bir profil değil; unutulmaya yüz tutmuş hislerin, tozlu raflardan indirilip yeniden nefes bulduğu bir sığınak.
?Hoş geldiniz; burada zaman biraz daha yavaş akar.
..
Ben hala mektup pullarında ve radyo cızırtılarında yaşayan o son şairim.
Toplam 1 mesaj bulundu