Adına şiir yazılmamış kadınlar vardır bilir misiniz..?
Bu kadınlar kalabalığın içinde yalnızdırlar. Bu kadınlar özgürdür, kendi kurallarıyla yaşarlar, karakter sahibidirler. Kadın gibi kadındırlar, görünümleriyle, işveleriyle, kokularıyla.. Kimseye aldırış etmezler, haklarında ne konuşulduğu ya da ne düşünüldüğü onlar için önemli değildir. Değişmekten ve değişimden korkmazlar. Kendilerinde saklanmazlar. Kendileriyle barışıktırlar. Yarım kalmazlar, tamamlarlar ya da tamamlanırlar. Kendilerini keşifte en güzel yolculuğu onlar yapmışlar, İkarus gibi kendilerini unutup kanatlarını eritmeden varmışlardır özlerine yine de güneşe yakın uçarak..
Bu kadınlar aşk kadınlarıdır, aşkla güzelleşirler ama aşka tutsak kalmazlar. Gerektiğinde geride kalanlara veda ederler yenilerine yer açmak için.. Hayat gibi kendileri de değerlidir ve değer vermeyenleri derinlere gömerler. Onları, onlardan alacaklara yoktur eyvallahları. Her sabah uyandıklarında aynadaki gülümsemeleri önce kendileri içindir. Şükürdür, saygıdır, sevgidir, değerdir bu karşılaşma..
Evet adına şiir yazılmamış kadınlar yalnızdır bunca kalabalığın içinde. Bu hayatı kendileri için yaşarlar ve bu korkutucu gelir diğerlerine. Tabuları yıkmışlardır kendilerince..Yasaklar, uyarılar, kurallar anlamsızdır. Öylesine özlerine hakimdirlerdir ki, hayatın anlamını öylesine sindirmişlerdir ki.. Yalnızlıklarının ortasında hemen fark edilirler. Ortama girdiklerinde kraliçe edasıyla süzülürler meydan okurcasına. Dikkat çekmek için değildir bu duruş, kendilerine verdikleri önemdir bu. Önyargılardan sıyrılmak içindir, kendilerini tanımlamak adınadır. Kabule ihtiyaçları yoktur, onlar hayat tarafından en ön sıralarda kabul görmüşlerdir.
..