O kız o yataktan yalnız uyandığında...
Bir barda tanıştılar.Başlarında kavak yellerinin estiği yaşlardaydılar. Gençliğin coşkusu gözbebeklerinden fışkırıyordu. Oğlan kıza bira ısmarlamak istedi. Kız,'Cin tonik olsun'dedi.Delikanlının hoşuna gitti.'İyi içen kızlara bayılırım' dedi. Hikaye böylece başladı.
Derin bir sohbete daldılar.hayattan,çiçeklerden,böceklerden söz ettiler. Fıkralar anlattılar. Gözlerinden yaş boşalana kadar güldüler. Ve gece ilerlerken,birbirlerine doğru elle tutulamayacak bir şeylerin aktığını,bir şeylerin alevlendiğini hissettiler.
Sabaha karşı barmen ışıkları bir bir söndürmeye başlayıp kibarca 'Kapatıyoruz' dediğinde aşkın eşiğini geçmiş,kapıyı içerden sürgülemişlerdi bile.
Kızın içinden 'Evim hemen şuracıkta,ne olur gel bana gidelim' diye geçiyordu,ama oğlana 'Geç oldu,ben artık eve gideyim' dedi.Oğlan 'Ben de senle geleyim'dedi ve ilk kez elini tuttu kızın. Alacakaranlıkta, Sovyet tarzı çirkin ve yüksek apartman bloklarının arasından bedenleri yürüyerek,ruhları aşkın tılsımıyla kanatlanıp uçarak ilerlediler. Kızın tek odalı,tertipli dairesine girdiler. Ve insanoğlunun şehvetle değil de aşkla yapabildiğine Tanrı'ya en çok yaklaştığı şeyi yaptılar,seviştiler.
Sabahın ilk ışıklarıyla,saçları ve nefesleri birbirine karışarak uyudular. Ama oğlanı uyku tutmadı. Kalbi kafesinden uçacak gibiydi. Filmlerden gördüğü bir şey aklına geldi. Gidip bir demet gül bulmalıydı ve kız uyurken baş ucuna koymalıydı. Parmaklarının ucuna basarak çıktı evden. Asansörü bile uyandırmadan,merdivenlerden uçarcasına indi. Sağa koştu,sola koştu,sokakları aştı ve şans eseri,bahçesinden topladığı kır çiçeklerini bir otobüs durağında satan yaşlı bir kadına rastladı. Gülden de güzeldi bunlar,kokusu sokağı salmıştı. Parayı ödedi,çiçekler kucağında geriye döndü. Ve güzelim hikaye o an bitti...
..
