Zühal Demiröz Adlı Antoloji.com Üyesinin Şai ...

Ben gibi bir şiirdi...Çok sevdim...Tebrikler...

pembe kundaklar
mavi patikler ne masum
eskitmeden büyümüşler
onların da maskeleri var
kendilerini anlatmayan
hırkaları büyük uzun

Nasıl bir görüntü oluştu gözümün önünde şiiri okuyunca... Yüreğimin bir tarafı gülümsedi, bir tarafı acıile kıvrandı... Teşekkürler Nurdan Ünsal... Sağlık v ...

Faili meçhul dosyaların arasına kaldırılmaya mahkum bir ohadise sizinki de.... Kimbilir belki bir gün çözülür... Umudunuzu kaybetmeyin derim...

Kalana zordur diye düşündüm hep... Tartışılır tabi ama kalan hep bırakılan anılarla yaşamak durumundadır... Güzeldi...

Sadece o güne mahsus olsa bile, şaire hissettirilenler çok güzelmiş... Devam etmese bile o gün o mutlu olmuş... Tebrikler...

Sen sevgili yalnızlığımsın!

Daha şiiri okurken anlamıştım sevgilinin bıraktığı yalnızlığa yazıldığını.... Tebrikler...

Kocaman insanlar olduğumuzda güneşe gülen yüzler çizmiyoruz ama... Keşke hep çocuk kalabilsek sırf güneşi gülümsetebilmek için diye düşünürüm bazen... Ruhumuzun masumluğu sanki çatısında bacası tüten o bahçeli ev, yine üzerinde köprü olan ırmak ve güler yüzlü güneşin olduğu resim kağıtlarında kaldı. ...

Ben öğrenemedim nasıl unutur seven,
Sen biliyorsun ödünç verirmisin sevgili?
Üzülme kalmaz bende,
Fazla sürmez kim bilir,
Sana geri veririm.

Doğrusu etkileyici bir bakış açısı... Tebrik ediyorum...

Çok güzeldi... Yazmakta, okumakta zor oluyor benim için anne şiirlerini... İçim acıyor... Tarifi imkansız bir şey bu... Tebrikler Hafize hanım...

Bir gülseydin bana,
Adımın ilk harfinden,
Son kez sevgili son kez!

Dilerim son olmaz... İlk harften başlasında sonu hiç gelmesin derim...

Evet! Bende her şeyin bir bedeli vardır derim hep... Herkes kendi hesabını verecek...Tebrikler...

Böyle şiiriler yazdıran Sevim hanıma ve şairimize selamlar...

Sonucu kabullenerek ilerlemek sorun yaratmaz hiç bir zaman... Olasılıklar aslında işimizi kolaylaştıran şeylerdir... Korkunun ecele faydası yok derler bilirsiniz... Öyle ki Seni seviyorum demek, hiç söylememek kadar zor olamaz...

Hımm! Şiir de hikayesi de enteresan... Ama Giden gittikten sonra utansa ne olacak, utanmasa ne olacak.... Yüzünüzde ki gülümseme solmuşsa utanmasına bile acırsınız...

Ağlamak! Kendi adıma söylüyorum...Şiiri okuyunca farkettim... Uzun zaman olmuş ağlamayalı... Hep güldüğümden değil elbet...ama ağlamak iyi gelir bazen...arınır insan...rahatlar...siz sonrasında silin gözyaşlarını derim...

Orada çekeceklerimizin yanında dünyanın ağırlığı ne ki demek geldi içimden.... Hani dışı eli, içi beni yakar türünden...

Şiir çok hoş ama hikayesi daha etkileyici geldi bana...

bakışlardan gönüle giden dikenli yolda yalınayak yürüdük...ve sen vazgeçtin
şimdi yüksek topuklarınla,her gün ayağın burkuluyor kaldırımlarda....

Neden tekrar koluna girip yürümüyorsunuz? Zor olmayacaktır size tekrar bakması... Eğer b ...

Güzel... Hakikaten etkileyici...

ya eşim incinir
ya dostum
ya da postum
sanıyor musunuz
der miydim
dut ağacına incir
daha ne çok şey yazardım
olmasaydı
elimde kelepçe
boynumda zincir! ...

Dut ağacına incir dememek gerek, zincirde olsa, kelepçede... Bence sizde dememişsiniz zaten...

Boşuna dememişler 'Alma mazlumun ahını, çıkar aheste aheste...'

Şimdilerde daha çabuk çıkıyor ya... Tebrikler şiire...

Adı ne mi olur? Yalan olur Zati bey...Yalan olur... Sevgiyle kalın...

Kendine güven en yara almaz bir zırh bence
Bir de karşılıksız sevmek
Bir de merhem olması acılara eylemle düşünce
Bir de tüm hırslarını insanlık adına yenmek

Kendine güven çok önemli elbet... Tamamına katılıyorum da yine de sevmek belini büküyor bazen insanın... Hele karşılıksızsa baştan k ...

Keşke boş verebilsek ama olmuyor işte...Tebrikler

Bazen insanlar sadece görmek istediklerine bakıyorlar...Ben yalnızlığı gördüm resminizde...