Yalnız o yıldız uyumuyordu,
Söndürüldüğünden ışıklar...
Ay uykusuzdu,
Üzerini örttü bulutlar...
Gece serindi, karanlık
Güneş nöbette, aydınlık!
Gökyüzü senindi, el etti umutlar!
Söylenmemişler vardı karanlıkta,
Göz hizaye geldi, kelam selama;
Asılı kaldı kapılarda, kulaklar...
...
Yalnız o yıldız uyumuyordu,
Söndürüldüğünden ışıklar!
Uyumasındı;
Karanlıklarda vardı kalmışlar!
Ve uykudan,
Uykudan uyanamamışlar...
........
Nuh Karaaslan
Nuh KaraaslanKayıt Tarihi : 22.4.2024 21:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!