Ütopya Şiiri - Direnc Köse

Ütopya…
Ne bir başı nede bir sonu var herşey onunla başladı
Bedenlerimiz geçici birer yoldaştı ona bu yolculukta
Ayının vaz geçemediği bal kovanı gibiydi çokca zaman ütopya
Tekerleği icat eden aslında kendisidir ateşi bulanda o
Binlerce yıl kullanıldı adı
Türlü benzetmelere konu türlü bilinmezliklere cevap oldu kendisi
Ey ütopya varlığımızın temel sebebi
Bizi engin denizlere bulutlu maviliğe süren neydi
İsa dan önce de kadim zamanlardan geçmiştik
Ve ne zaman durdu ne de çağlar yerinde
Ütopya sen şimdi bir şiir e konu oluyorsun
Beynimi kazan inatçı bir işçi gibisin terin serime damlıyor usulca bilesin
Ey ütopya haydutlar dünyasında cebelleşiyoruz baş başa
Kozmik kara bir boşlukta
Atomlarımızdan hafif kütlemizden ağır ütopyalar uçuşuyor her yanda
Şimşeklerin refakatinde
Anlık ve zamansız can buluyorsun bu dünyada
Ey ütopya sen her dem yoldaşsın bana
Bir yanım hep mülteci bu rüyada
Bir yanım alev ateş bağıra çağıra yanmakta senin avuçlarında

25 Şubat 2010