- FOÇA/İZMİR-
Sana bu şiiri denize bakarak yazıyorum
Saatlerdir izliyorum güneşin batışını
Denizin üzerinden
Dağların arkasına
Açık, mavi bulutlar dağılır ufuklarda
Eteklerini, toplamaya çalışan ozon...
İnsanın gazabına uğrar
Ve güneş ağır ağır batar...
GÖZ BEBEKLERİNDEKİ BEBEK
Saçların, hamur kokardı her zaman
Ellerinden bulaşmıştı, her bir teline hamurlar…
Ve gözlerin dalmıştı içleri sulanana kadar
Elinde, evine götürdüğün, emeklerinle yoğurduğun;
Ak saçlı bir adam, kaybettiklerine ağlar
Gök gözlü melek anam elcağızını bağlar...
Serseri bulutlar, dağların doruklarında
Dert olup da doruklara oluk oluk yağar.
Bir kibrit yaktım gecede
Girdi gece soluğumla içime...
Ben, sigaramı içime çektikçe
Yürek penceremde...
Bir kristalimsi ses...
Belirebilseydi keşke
Sen, yine yaşıyorsun bende
Bir rüyaydın diye düşündüğümde…
Uyanmam gerekirdi utangaç geceye…
Bir hayal olduğunu düşündüğümde…
Lanet ettim seni bana getiren hayal perisine
İlk tetiği, çekmenin sırası bendeydi
Attığım para, yine tura gelmişti.
Oysa yazı gelmeliydi, ben öyle demiştim.
Olmadı… Yine… Bendeydi tetiği ilk çekmelerin sırası
Karlı ve sisli bir gece yaşıyorum
Sensiz ve soğuk bir gece
Önümde kâğıdım, elimde kalemimle
Yaşatıyorum seni şiirlerimde
Hırçın dalgalar limanların köşelerindeki yüzyıllık taşları tokatlarken,
Bir nazlı rüzgâr gibi gelip geçmiştin üzerimden
Bedenimde, yaşattığın ürperti, soğukluk ve heyecan vardı
Gökyüzünü, kanla örten bulutlar; bir öbek halinde…
Geçip gidiyorlardı güneşin önünden
Geçip gidiyorlardı üzerimizden…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!