Utanmalı artık insan
Utanmalı Artık İnsan
Yaşamaktan utanmalı artık insanoğlu
Kanla besleniyor toprak
Her köşeden çığlıklar yükseliyor
Utanmalı insan, kendinden artık
Bebekler büyümüyor, çocuklar duymuyor
İnsan utanmalı artık yaşamaktan
Sessiz çığlıkları duymalıyız
Görmeli ve utanmalıyız kendimizden
Değişmeli artık dünya
Huzur bulmalı kadınlar
Çocuklar çocukça uyanmalı sabahlara
Tek başına yürürken korkmamalı bir kadın.
Kayıt Tarihi : 29.5.2025 00:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
savaşın ve eşitsizliğin insan ruhunda açtığı yaraları dile getirmeye çalışıyor
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!