Utan Şiiri - Nevin Aksu

Kaç defa yeminler uydurdun bana
Ettiğin yeminden sözünden utan
Hep acı kelamlar duydurdun bana
Riyakar gönlünden yüzünden utan

Mazimle ortadan kaldırdın beni
Eşime dostuma güldürdün beni
İkinci baharda öldürdün beni
Dert dolu bahardan yazından utan

Tertemiz yürekli hisli zannettim
Kahrımla her gece yaslı zannettim
Jüliyet diyorlar Aslı zannettim
Romeo olanla pozundan utan

Boşver be güzelim bu dünya yansın
Dışarda kalanlar içinde sansın
Başında türbanla kıvraktı dansın
Yalancı bakıştan gözünden utan

Bu dünya kabirden dar geldi bana
Azrail sayende yar geldi bana
Mutluluk dilemek zor geldi bana
O gönül türbemde izinden utan

Ben seni kimseye soramıyorum
Sensizken bir işe yaramıyorum
Yazmayım diyorum duramıyorum
Aşkınla kül olan ozandan utan
NEVİN AKSU