Üşütme Beni Şiiri - Abdulhalim İpek

Ü Ş Ü T M E B E N I

Bahtsız bir gariban ben
Neyleyim yar şimdi ben sensiz
On yıllardır bekledim seni
Beklerim yine ömrümce
Beyhude olduğunu bile bile

Saklıymışsın yüreğimde
Yıllar boyu sende olan aşkım
Sonsuzlaştı…
“ sabır taşı” oldum yolunda
Baharın tomurcuklarında
yeşillendikçe sen
Bense sarardım
Sonbahar yapraklarında

Neden;
hep hasret bir yanın,
Bir yanın bahar
Hayalin yağdıkça düşlerime
Korlaşır yüreğim sensiz
Çaresizliklerde kanarda kanar

Sevgiyi bulurken
Aşkı ararken sende
kendimi buldum
Senleştim ben
bakışlarının derinliğinde
ve okudum gözlerinde
Hissettim dokunuşlarında
bana beslediğin duygularda

Sandımki yalnızca
bakışlarında bir ben
birde sağ kaşımdaki çizik
dedikodusu etlikte
Amed’te hissedilen düşler
Çiğ tanesi damlacıklar
alnımda tek tek süzülür
huysuzluğu yar teninde

Çevirme benden
bir daha bakışlarını
Hep orda kalmak
sağıl bende Mayıs gibi
Üşütme beni ‘Temmuz’larda
Yaşadım seni
en deli gecelerimde uykusuz
Her sabah yeni bir başlangıç derken
hicran şarkılar çalıyor
‘Ankaradyoda’
ve yüreğimde sızılar…
Amed: 13.07.2022