ben üşümezdim
tükenirken ruhum hayatın olmazlarında
mısır tarlasıydım
kalabalık ve en ufak rüzgarda bile savrulan
ama üşümezdim ne yaparsan yap
kendimi anlamakta zorlandığım anlarda
annemin şefkatine sığınırdım çok uzakta
ölmekle özlemek aynı şeymiş meğer
Tevfik Karınca
Kayıt Tarihi : 27.6.2020 00:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum
TÜM YORUMLAR (1)