İliklerime kadar kin ve nefret kokarken
sabahın o serinliğinde ölüme gülümsedi gamzelerim
ve bir çılgınlık yapıp o sessizliği sessizce vurmak istedim tam anlından
küf kokan dudaklarımdan adın düştü usulca
Bak oğlum ben üşüdüm şehir üşüdü
Hadi yavrum gir koynuna uykunun yoksa sende üşürsün usulca...
(vcan-DÜŞGÖZLÜ)
Kayıt Tarihi : 8.6.2011 10:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!