USLANMAK BİLMEDİN VAY DELİ GÖNÜL...
Bak ışıklar söndü sabahı beklersin
Türlü hayal kurup düşte gezersin
Beni benden alıp Mecnun edersin
Uslanmak bilmedin vay deli gönül
Diyardan diyara gezdirdin durdun
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta