Usandım ben Şiiri - Rüstem Şahin

USANDIM BEN(472)
Yolum düştü gurbet ele
Geze geze usandım ben
Dertlerimi sarı tele
Dize dize usandım ben

O yâr aklıma geldi mi
Gözyaşım yıkar bendimi
Düşünüp kendi kendimi
Üze üze usandım ben

Yandım bir yâr sevdasına
Sevmiştim can pahasına
Düştüm dertler deryasına
Yüze yüze usandım ben

Şu dünyada garip başım
Yoktur bir dikili taşım
Eksik olmaz gözde yaşım
Süze süze usandım ben

Bahar idim döndüm kışa
Neler geldi garip başa
Şu kaderi vurup taşa
Eze eze usandım ben

Vuslat yazmıştım ahtıma
Hicran çıktı hep bahtıma
Baykuşlar kondu tahtıma
Kıza kıza usandım ben

Bitmez oldu keder elem
Bunca dertle nasıl gülem
ZA'ÎFÎ"m elimde kalem
Yaza yaza usandım ben.
19 ARALIK 2024 İST
ŞİİR: USANDIM BEN
ŞAİR:TC KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI HALK ŞAİRİ RÜSTEM ŞAHİN (ZA'ÎFÎ)
KİTAPLARI: GÖNÜLDEN DİLE, GEL SEVDİĞİM VE BU HİCRAN YARASI (472)
NOT:Sayfamda paylaştığım tüm şiirlerim kitaplarımda ve Antoloji.com'da tescillidir keyifli okumalar.