Urtuba Şiiri - Ahmet Ekinci 2

bünyevi bir kopuşun içindeyim. haylamaz artık beni insanların terk edişleri. çünkü artık kendime usul bir yabancıyım. kendime yabancılık duyma konusunda partizanlık yapıyor bana benliğim. işgal altında insani bir direniş sergiliyorum. bu nedenle bana bağlı olmayan sivil acıları en derinime işlenmesine karşın savunmasızım. herhangi bir ortamda adıma dair yaşayan bir kanıt bulamıyorum hiçbir zaman. toplum ve baskı ki beraberinde getirdiği saçma düşüncelerle hayatım veya yaşım konstekst bir durumda yer almıyor. tüm bu keşmekeşlerin arından üzülmeyi bıraktım. hayat bağımdan koptu. beni yaşadığıma dair gösterecek metaforik bir anlam taşımıyor dilim. mutlu olmaya karşı mevzi almış ve mevki olarak bir urtubanın içinde hal alıyorum.